در حال ویرایش مرقد سلمان فارسی

| وبگاه            =  

'''مرقد سلمان فارسی''' در شهر مدائن در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی [[بغداد]] واقع است. قبر [[حذیفة بن یمان]] صحابی پیامبر(ص)، قبری منسوب به عبدالله فرزند [[جابر بن عبدالله انصاری]] و قبری منسوب به طاهر فرزند [[امام سجاد(ع)]] یا [[امام باقر(ع)]] نیز در این آستانه قرار دارد؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای این دو امام را رد کرده‌اند.

دو قبر حذیفه و عبدالله انصاری تا نیمه قرن چهاردهم قمری در کنار رود [[دجله]] قرار داشت، که به علت از بین رفتن ساحل رودخانه به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل شد.

مرقد سلمان فارسی در شهر مدائن در [[عراق]] و در حدود چهل کیلومتری جنوب شرقی [[بغداد]] واقع است. مدائن با توجه به اینکه مرقد سلمان در آن قرار دارد، به «سلمان پاک» (به عربی: سلمان باک) شناخته می‌شود.<ref>الموسوعة التاریخیة الجغرافیة، ج۱۲، ص۲۲۳.</ref>

ناصرالدین قُتلُغ‌شاه صاحبی از امیران [[حکومت مغول|مغول]]، در سال ۶۸۰ قمری [[رباط|رِباطی]] (برج دیده‌بانی) برای دراویش، کنار زیارتگاه سلمان بنا و گروهی را در آن ساکن کرد. او همچنین چند روستا در منطقه واسط و جاهایی در بغداد برای تهیه هزینه‌های رباط، وقف کرد.<ref>الحوادث الجامعة، ص۲۹۰.</ref> وی در سال ۶۸۸ق، در تبریز به قتل رسید و در همین برج دیدبانی در کنار مرقد سلمان فارسی دفن شد.<ref>الحوادث الجامعة، ص۳۱۴.</ref>

در [[دوره صفوی]]، شاه اسماعیل، زیارتگاه سلمان فارسی را بازسازی کرد. پدر [[آقاخان محلاتی]] از امامان اسماعیلیان نزاری (درگذشت ۱۲۹۸ق) نیز، صحنی برای این مزار بنا کرد.<ref>سفرنامه عتبات ناصر الدین شاه، ص۱۳۴؛ سفرنامه ادیب الملک به عتبات، ص۱۳۴.</ref>

مسجد و مرقد سلمان فارسی و دیگر دفن‌شدگان این آرامگاه، از زیارتگاه‌های اسلامی عراق به شمار می‌آید. همچنین مرقد هر یک از این شخصیت‌ها، دارای گنبد و ضریح جداگانه است.<ref>زیارتگاه‌های عراق، ج۱، ص۴۵۸.</ref> به نوشته خبرگزاری شبستان، مسجد سلمان دارای ۲ مناره و چهار گنبد است. این مسجد در سال 1950 میلادی ساخته شده و دارای بخش‌هایی مانند منزلی برای امام و خطیب مسجد، بخشی برای بانوان، غسالخانه، کتابخانه و مدرسه دینی است.<ref>[https://www.shabestan.news/news/665485/مسجد-و-مرقد-سلمان-فارسی-در-بغداد-تصاویر «مسجد و مرقد «سلمان فارسی» در بغداد + تصاویر»]، خبرگزاری شبستان.</ref>

تا نیمه اول قرن چهاردهم قمری/بیستم میلادی، قبر [[حذیفة بن یمان|حُذَیفَة بن یمان]] و عبدالله انصاری (فرزند [[جابر بن عبدالله انصاری]]) در زیارتگاه مستقلی، کنار رود [[دجله]] قرار داشت؛ ولی به علت جریان سیلاب‌ها و از بین رفتن ساحل غربی این رودخانه دولت عراق در سال ۱۳۵۰ق/۱۹۳۱م، اجساد این دو را به زیارتگاه سلمان فارسی منتقل کرد و برای هریک، قبر جدیدی ساخت.<ref>مزارات اهل البیت(ع) وتاریخها، محمد حسین الحسینی الجلالی، ص۱۳۴.</ref> گفته شده در زمان انتقال قبر حذیفه، جسد او سالم و تازه مشاهد شد.<ref>برای آگاهی بیشتر نگاه کنید به اجساد جاویدان، علی‌اکبر مهدی‌پور، ص۵۱.</ref>

سلمان فارسی، ایرانی و از رامهرمز یا جی اصفهان بود.<ref>کتاب تاریخ اصبهان (ذکر اخبار اصبهان)، ج1، ص74.</ref> پیش از مسلمان شدن به دین مسیحیت درآمد و سفرهای طولانی انجام داد و مدتی در شام و موصل و عموریه{{یادداشت|عموریه شهری تاریخی و ویران شده در ترکیه کنونی}} زندگی کرد. سپس در جستجوی پیامبر جدیدی که یک راهب مسیحی بشارت ظهورش را داده بود به [[حجاز]] رفت. وی در راه اسیر شده و به بردگی فروخته و به [[حجاز]] منتقل شد.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص176؛ الاستیعاب، ج2، ص634؛ اسد الغابة، ج2، ص265.</ref> او پس از هجرت پیامبر(ص) به [[مدینه]]، در [[قبا]] نزد او رفت و با کمک پیامبر(ص) آزادی خود را خرید.<ref>تاریخ بغداد، ج1، ص176.</ref> سلمان در سال 35ق، در آخر خلافت عثمان، درگذشت.<ref>الفضائل، ص92؛ بحار الانوار، ج28، ص308.</ref>  

 

[[علامه مجلسی]] در کتاب [[بحارالانوار]] روایتی نقل کرده که بر اساس آن [[امام علی(ع)]] پس از درگذشت سلمان، از [[مدینه]] به مدائن آمد. او را غسل داد و کفن کرد و بر او نماز خواند و دفن کرد.<ref>بحار الانوار، ج۲۹، ص۶۴۷ و ج۹۹، ص۲۷۸.</ref> در مزار وی نیز، محلی با عنوان «مکان تجهیز سلمان توسط امام علی(ع)»{{یادداشت|تجهیز میّت به معنای مقدمات دفن میت از قبیل غسل دادن، کفن کردن و نمازگزاردن بر او است.}} نام‌گذاری شده که زائران در آن مکان نماز می‌خوانند.<ref>«[https://ar.hawzahnews.com/photo/355805 فی ذکری وفاته... مرقد الصاحبی الجلیل سلمان المحمدی فی المدائن]»، وکالة انباء الحوزه، تاریخ درج مطلب: ۱۹ اوکتوبر ۲۰۱۸م، تاریخ بازدید: ۱۰ مهر ۱۴۰۰ش.</ref>

 

{{اصلی|حذیفه بن یمان}}

حذیفة بن حِسْل یا حُسَیل بن جابر، از صحابه پیامبر در شهر [[مدینه]] بود. حذیفه در همه غزوه‌های پیامبر(ص)، به‌جز بدر، حضور داشت.<ref>الطبقات الکبری، ج۷، ص۳۱۷.</ref> او و پدرش، پیش از [[نبرد بدر]]، در مسیر بازگشت به یثرب، از سوی [[قریش]] دستگیر و به شرط همراهی نکردن با پیامبر در نبرد، آزاد شدند.<ref>همان؛ اسد الغابة، ج۱، ص۳۹۱؛ سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۳۶۴.</ref> حذیفه مدتی کارگزار مدائن بود. مکان وفاتش را مدائن<ref>المغازی، ج۱، ص۳۸۴.</ref> و برخی [[کوفه]] دانسته‌اند.<ref>الطبقات الكبرى، ص۹۸.</ref>

=== طاهر بن باقر(ع) ===

زیارتگاهی دیگر به نام طاهر، بین مرقد سلمان فارسی و حذیفة بن یمان قرار دارد و به یکی از فرزندان [[امام سجاد(ع)]]<ref>المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.</ref> یا امام باقر(ع)،<ref>دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص۱۰۱.</ref> منسوب است؛ اما برخی منابع وجود فرزندی به نام طاهر برای امام سجاد<ref>المجدی، ص۲۸۳؛ النفحة العنبریه، ص۴۷؛ الشجرة المبارکه، ص۸۷ و ۸۸، لباب الانساب، ج۱، ص381.</ref> و امام باقر<ref>الشجرة المبارکه، ص۸۹؛ الارشاد، ج۲، ص۱۷۶؛ بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۶۶.</ref> را رد کرده‌اند.

* '''التاریخ الکبیر'''، محمد بن اسماعیل البخاری، بیروت، لبنان، دارالکتب العلمیه.

* '''تحریر الاحکام'''، علامه حلی، به تحقیق: جعفر سبحانی و ابراهیم بهادری، قم، مؤسسة الإمام الصادق(ع)، ۱۴۲۰ق.

* '''تهذیب الاحکام'''، شیخ طوسی، به تحقیق: حسن خرسان، تهران، دار الكتب العلمية، چاپ چهارم، ۱۳۶۵ش.

* '''دلیل العتبات والمراقد فی العراق'''، عادل الحسنی، ط ۱، بیروت، دار المؤرخ العربی، ۱۴۳۱ق/۲۰۱۰م.

* '''الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة'''، فخرالدین الرازی، ط ۲، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق.

* '''طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها'''، ابومحمد بن محمد بن جعفر بن حیان المعروف بابی الشیخ الانصاری، موسسة الرسالة، چاپ اول، بیروت، ۱۹۸۷م.

* '''الفضائل'''، شاذان بن جبرئیل القمی، النجف الاشرف، المکتبة الحیدریة ومطبعتها، ۱۳۸۱ق/۱۹۶۲م.

* '''الکواکب المشرقة فی انساب وتاریخ و تراجم الاسرة العلویة الزاهرة'''، السید مهدی الرجائی، قم، مکتبة آیةالله المرعشی النجفی، ۱۳۹۰ش.

* '''مروج الذهب ومعادن الجوهر'''، علی بن الحسین بن علی (المسعودی)، تحقیق: اسعد داغر، ط ۲، قم، دار الهجرة، ۱۴۰۹ق.

* '''المعارف'''، عبدالله بن مسلم (ابن قتیبة)، تحقیق: ثروت عکاشة، ط ۶، القاهرة، الهیئة المصریة العامة للکتاب، ۱۹۹۲م.

* '''المغازی'''، محمد بن عمر الواقدی، تحقیق: مارسدن جونس، ط ۳، بیروت، مؤسسة الأعلمی، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.

* '''الموسوعة التاریخیة الجغرافیة'''، (ج ۱۲)، مسعود الخوند، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.

* '''النفحة العنبریة فی أنساب خیر البریة'''، محمدکاظم الیمانی الموسوی، تحقیق: السید مهدی الرجائی، ط ۱، قم، مکتبة آیةالله العظمی المرعشی النجفی، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش.