مزار زینب بنت علی(ع) و سکینه بنت حسین(ع) (دمشق): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حج
خط ۱۰۵: خط ۱۰۵:
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1382/1/252
| لینک = http://lib.hajj.ir/View/fa/Book/BookView/Image/1382/1/252
}}
}}
* '''الاشارات إلی معرفة الزيارات'''، علي بن ابي‌بکر الهروي، تحقيق: جانين سورديل ـ طومين، ط 1، دمشق، المعهد الفرنسي، 1953م.
* '''الاشارات إلی معرفة الزيارات'''، علي بن ابي‌بکر الهروي، تحقيق: جانين سورديل ـ طومين، ط 1، دمشق، المعهد الفرنسي، 1953م.
* '''اعيان الشيعة'''، السيد محسن الامين العاملي، تحقيق: حسن الامين، بيروت، دار التعارف، 1986م.
* '''اعيان الشيعة'''، السيد محسن الامين العاملي، تحقيق: حسن الامين، بيروت، دار التعارف، 1986م.

نسخهٔ ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۱۶

مزار زینب بنت علی(ع) و سکینه بنت حسین(ع)
گنبدهای جلوی تصویر به ترتیب از راست به چپ مربوط است به مزار زینب صغری بنت علی(ع)، سکینه بنت حسین(ع) و مقبره‌ای که از خانقاه طریقه قلندریه باقی مانده است.
اطلاعات اوليه
مکان سوریه، دمشق، قبرستان باب الصغیر.
مشخصات
وضعیت فعال
امکانات صحن، دو گنبد، سرداب، دو ضریح و دو صندوقچه.
با آستان حضرت زینب(ع) (دمشق) اشتباه نشود.

مزار زینب بنت علی(ع) و سکینه بنت حسین(ع)، در سوریه، در دمشق و در قبرستان باب الصغیر قرار دارد و از مهمترین زیارتگاه‌های قبرستان باب‌الصغیر شمرده می‌شود. مزار زینب بنت علی(ع)، به زینب صغری یا ام‌کلثوم دختر امام علی(ع) و مزار سکینه بنت حسین(ع)، به سکینه دختر امام حسین(ع) منسوب است.

به گمان برخی، انتساب یکی از مزارها به زینب صغری، در دوره اخیر به وجود آمده است. برخی این مزار را در سده هفتم قمری، منتسب به زینب دختر امام سجاد(ع) دانسته‌اند. به گمانِ برخی نیز، این مزار، متعلق به خدیجه دختر امام سجاد(ع) است.

انتساب مزار دیگر، به سکینه دختر امام حسین(ع) نیز، به سبب درگذشت وی در مدینه مورد تردید قرار گرفته است. برخی، این مزار را به سکینه دختر یکی از پادشاهان و برخی به سکینه دختر حسین ذی‌الدمعه و نوه زید بن علی(ع) منتسب کرده‌اند. این دو انتساب نیز مورد نقد قرار گرفته‌اند.

بنای این زیارتگاه، از دو مقبره متصل به هم، دو گنبد، صحن، و سرداب تشکیل شده است. در مقبره‌‌ها دو ضریح و در سرداب که قبرهای اصلی در آنجاست دو صندوقچه قرار گرفته است. صندوقچه‌ای که روی قبر سکینه قرار دارد قدیمی و نفیس بوده و دارای کتیبه‌هایی است که روی یکی از آنها، قبر به سکینه دختر امام حسین(ع) انتساب یافته است.

تصویر ورودی مزار. گنبد نزدیک، مربوط است به مقبره‌ای که از خانقاه طریقه قلندریه باقی مانده و گنبد دور، متعلق به مزار سکینه بنت حسین(ع). گنبد مزار زینب صغری بنت علی(ع) در این تصویر پیدا نیست.

مکان

مزار زینب بنت علی(ع) و سکینه بنت حسین(ع)، در سوریه، در دمشق و در قبرستان باب الصغیر قرار دارد.[۱]

اهمیت

این مزار، مهم‌ترین زیارتگاه قبرستان باب‌الصغیر دمشق به شمار می‌آید و مورد توجه زائران شیعه از کشورهای مختلف است.[۲]

مدفون

در مزار زینب بنت علی(ع)

این زیارتگاه، میان مردم منسوب به زینب صغری یا ام کلثوم دختر امام علی(ع) است.[۳] به گمان برخی، این انتساب، در دوره اخیر به وجود آمده است.[۴]

برخی این مزار را در سده هفتم قمری، منتسب به زینب دختر امام سجاد(ع) دانسته‌اند.[۵] به گمانِ برخی نیز این مزار، متعلق به خدیجه دختر امام سجاد(ع) است.[۶]

در مزار سکینه بنت حسین(ع)

قبر منسوب به سکینه دختر امام حسین(ع) در باب‌الصغیر، از گذشته معروف و شناخته شده بوده است و تاریخ‌نگاران و جهانگردان، از آن یاد کرده‌اند.[۷] برخی، با توجه به درگذشت سکینه در مدینه، برای این انتساب، اعتبار و سند تاریخی قائل نشده‌اند.[۸]

برخی این مزار را متعلق به سکینه دختر یکی از پادشاهان[۹] و برخی متعلق به سکینه دختر حسین ذی‌الدمعه (م.۱۳۵ق)، فرزند زید بن علی(ع) دانسته‌اند.[۱۰] برخی هر دو نظریه را رد کرده‌اند.[۱۱]

بنا

گنبدها و صحن

بنای این زیارتگاه،که با سنگ‌های دو رنگ ساخته شده، دارای دو مقبره متصل به یکدیگر است که هر یک دارای گنبد سبزرنگی است. مقبره جنوبی، زیارتگاه منتسب به زینب یا ام‌کلثوم است و مقبره شمالی، مزار منتسب به سکینه است. در شرق بنا، صحن کوچکی وجود دارد که با دیوار، از فضای قبرستان باب الصغیر جدا شده است. این صحن دارای یک ورودی به شکل طاق سنگی است.[۱۲]

ورودی اصلی بنا، در ضلع شرقی زیارتگاه قرار دارد و دارای طاق است. بر سردر بنا، لوح سنگی حاوی نام زیارتگاه و تاریخ بازسازی آن در سال ۱۳۳۰ق. وجود دارد.[یادداشت ۱]

ضریح

ضریح نزدیک، متعلق به سکینه و ضریح دور، متعلق به زینب صغری یا ام کلثوم است.

داخل هر مقبره، یک ضریح نقره‌ای طلاکوب، به شیوه ضریح‌های معمول امامزادگان ایران وجود دارد که در اصفهان ساخته شده است. البته این دو ضریح، جنبه نمادین دارند؛ زیرا قبرهای اصلی در زیرزمین بنا قرار دارند.

سرداب

برای رفتن به زیرزمین که قبرهای اصلی در آن قرار دارند، باید از چند پله پایین رفت. زیرزمین بنا، دارای دو اتاق بسیار کوچک است که میان آن دو یک راهرو وجود دارد. میان هر اتاق، قبری برجسته وجود دارد که روی آن، صندوقچه چوبی نصب شده است و بدین ترتیب فضای کم‌عرضی برای حرکت، اطراف قبر باقی مانده است.[۱۲]

صندوقچه

روی هر کدام از قبرهای زینب و سکینه در سرداب، یک صندوقچه قرار دارد. صندوقچه قبر زینب یا ام‌کلثوم، نسبتاً جدید و دارای تزیینات هندسی ساده‌ای است.[۱۲]

صندوقچه قبر منسوب به سکینه، بسیار قدیمی و نفیس است و دارای کتیبه‌هایی به خط کوفی تزیینی است.[۱۳] عبدالقادر ریحاوی، باستان‌شناس سوری، با توجه به شیوه خط کتیبه‌ها و تزیینات آن، پیشینه آن را از دوره سلجوقی، یعنی نیمه نخست سده ششم قمری دانسته است.[۱۴] طول صندوقچه ۳ متر، عرض آن ۱/۵ متر و ارتفاع آن یک متر است.

این صندوقچه دارای سه کتیبه نواری در گرداگرد آن است. دو کتیبه بالایی و میانی حاوی آیات قرآن، و کتیبه پایینی حاوی نام و نسب صاحب قبر است. متن کامل کتیبه‌ها چنین است:[۱۵]

کتیبه دور صندوقچه قبر سکینه بنت حسین(ع) که نوشته خط درشت آن چنین است: [هذ]ا قبر سکینة بنت الحسین.
  • متن کتیبه بالایی: ﴿اللّٰهُ لاٰ إِلٰهَ إِلاّٰ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاٰ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لاٰ نَوْمٌ لَهُ مٰا فِی السَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّٰ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مٰا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مٰا خَلْفَهُمْ وَ لاٰ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاّٰ بِمٰا شٰاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضَ وَ لاٰ یَؤُدُهُ حِفْظُهُمٰا وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ﴾[۱۶] هذا عمل محمد بن احمد بن عبد الله رحمه الله ﴿یٰا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنّٰا أَرْسَلْنٰاکَ شٰاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً وَ دٰاعِیاً إِلَی اللّٰهِ بِإِذْنِهِ وَ سِرٰاجاً مُنِیراً﴾[۱۷]
  • متن کتیبه میانی: ﴿إِنَّمٰا یُرِیدُ اللّٰهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً﴾[۱۸] ﴿مٰا کٰانَ مُحَمَّدٌ أَبٰا أَحَدٍ مِنْ رِجٰالِکُمْ وَ لٰکِنْ رَسُولَ اللّٰهِ وَ خٰاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ کٰانَ اللّٰهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیماً﴾[۱۹]
  • متن کتیبه پایینی: بسم الله الرحمن الرحیم هذا قبر سکینة بنت الحسین بن علی بن ابی طالب صلوات الله علیهم اجمعین وعلی آلهم الطاهرین.

خانقاه طریقه قلندریه

چیستی

در سمت جنوب شرقی زیارتگاه، مقبره دیگری وجود دارد، که بخش باقی‌مانده از «خانقاه طریقه قلندریه» است. این خانقاه، که در محل اقامت شیخ جمال‌الدین ساوجی، بنیانگذار این طریقه ساخته شده،[۲۰] امروزه از میان رفته است و تنها، مقبره آن که محل دفن شماری از مشاهیر دمشق بوده، باقی مانده است.[۲۱]

بنا

مقبره پیش‌گفته، اتاق مربعی‌شکل است که با قالب‌های سنگی ساخته شده، و دارای گنبدی با گردن هشت ضلعی است. ورودی آن، در ضلع شمالی آن[یادداشت ۲] قرار دارد. بالای ورودی، کتیبه‌ای تاریخی وجود دارد که متن آن چنین است: «السلطان الملک الظاهر بیبرص[یادداشت ۳] الصالحی». دو طرف ورودی، در ارتفاع کمی از سطح زمین، دو سنگ مربع وجود دارد که حاوی نقش یک یوزپلنگ و در واقع رنک رسمی ملک الظاهر بیبرس است.[۲۲]

دیگر مزارهای منسوب به مدفونان

منسوب به زینب صغری بنت علی(ع)

به باور برخی، آستانه زینبیه که میان مردم به زینب کبری دختر امام علی(ع) منسوب است، متعلق به زینب صغری یا ام کلثوم است.[۲۳] در برابر، بسيارى از عالمان شيعه در چند سده اخير انتساب آستانه زینبیه به زینب کبری را پذيرفته‌اند.[یادداشت ۴][۲۴]

منسوب به سکینه بنت حسین(ع)

افزون بر باب‌الصغیر، زیارتگاه‌های دیگری نیز در سایر نقاط، از جمله در شهر قاهره، پایتخت مصر، و در شهر «طَبَریه» فلسطین، به سکینه دختر امام حسین(ع) منسوب است. برخی، با توجه به درگذشت سکینه در مدینه، برای هیچ‌یک از این زیارتگاه‌ها، اعتبار و سند تاریخی قائل نشده‌اند.[۲۵]

پانویس

  1. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۲.
  2. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۲.
  3. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۲.
  4. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۲.
  5. تاریخ الاسلام ووفیات المشاهیر والاعلام، ج ۴۵، ص ۴٢٣.
  6. ر.ک: الاشارات الی معرفة الزیارات، ص ١٣؛ معجم البلدان، ج ٢، ص ۴۶٨.
  7. تاریخ مدینة دمشق، ج ٢، ص ١٩٧؛ الاشارات الی معرفة الزیارات، ص ١٣؛ معجم البلدان، ج ٢، ص ۴۶٨؛ رحلة ابن جبیر، ص ٢١٨؛ رحلة ابن بطوطة، ص ٧۵.
  8. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۶ و ۲۵۵.
  9. اعیان الشیعة، ج ٣، ص ۴٩٢.
  10. مرقد العقیلة زینب، ص ٧٣.
  11. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۵.
  12. ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۶.
  13. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۶.
  14. العمارة العربیة الاسلامیة: خصائصها وآثارها فی سوریة، ص ١١۴.
  15. Inscriptions Arabes De Damas, Les St ف‍ les Fun ق raires, I. Cimeti ف‍ re DAl-B ع‍ b Al-Sa گ‍ r, Khaled
  16. سوره بقره، آیه ۲۵۵.
  17. سوره احزاب، آیه ۴۵ و ۴۶.
  18. سوره احزاب، آیه ۳۳.
  19. سوره احزاب، آیه ۴۰.
  20. تاریخ الاسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، ج ۴۵، ص ۴٢٣.
  21. مشیدات دمشق ذوات الاضرحة وعناصرها الجمالیة، ص ۵٠۵.
  22. مشیدات دمشق ذوات الاضرحة وعناصرها الجمالیة، ص ۵٠٨.
  23. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۲۳.
  24. ر.ك: مرقد العقيلة زينب، صص ١٨٣ - ٢١۵.
  25. آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه؛ ص۲۵۶ و ۲۵۵.
  1. روی این کتیبه چنین نوشته است:‌ یا آل بیت رسول الله حبکم هذا مقام السیدة سکینة کریمة الامام الحسین شهید کربلا علیهما السلام ومقام السیدة زینب الملقبة بأم کلثوم کریمة الامام علی بن ابی طالب علیهما السلام تشیدت هذه المقامات المقدّسة بمساعی السید سلیم افندی ابن السید حسین افندی مرتضی قائم‌مقام مراقد اهل البیت علیهم السلام سنة ۱۳۳۰.
  2. یعنی در حیاط کوچک شرق زیارتگاه.
  3. نام «بیبرص»، پادشاه مملوکی، در این کتیبه به اشتباه حجاری شده و صورت صحیح آن، «بیبرس» است.
  4. محمد حسنين سابقى، فهرستى از عالمان شيعه كه آستانه زينبيه دمشق را محل دفن زينب كبرى دانسته‌اند، گردآورى كرده است.

منابع

این مقاله برگرفته از کتاب آثار پیامبر(ص) و زیارتگاه‌های اهل بیت(ع) در سوریه، احمد خامه‌یار، تهران، مشعر، ۱۳۹۳ش. ص۲۵۲ است.
  • الاشارات إلی معرفة الزيارات، علي بن ابي‌بکر الهروي، تحقيق: جانين سورديل ـ طومين، ط 1، دمشق، المعهد الفرنسي، 1953م.
  • اعيان الشيعة، السيد محسن الامين العاملي، تحقيق: حسن الامين، بيروت، دار التعارف، 1986م.
  • تاريخ الاسلام ووفيات المشاهير والأعلام، محمد بن احمد بن عثمان الدمشقي (شمس‌الدين الذهبي)، عمر عبدالسلام تدمري، بيروت، دارالکتاب العربي.
  • رحلة ابن بطوطة، محمد بن عبدالله المغربي (ابن بطوطة)، بيروت، دار صادر، 1412ه‍ .ق.
  • رحلة ابن جبير، محمد بن احمد الاندلسي (ابن جبير)، بيروت، دار المشرق العربي، (لا. ت).
  • العمارة العربية الاسلامية خصائصها وآثارها في سورية، عبدالقادر الريحاوي، ط 2، دمشق، دار البشائر، 1999م.
  • مرقد العقيلة زينب، محمد حسنين السابقي، ط 1، بيروت، مؤسسة الاعلمي، 1399ه‍ .ق ـ 1979م.
  • مشيدات دمشق ذوات الاضرحة وعناصرها الجمالية، قتيبة الشهابي، دمشق، وزارة الثقافة، 1995م.
  • معجم البلدان، ياقوت بن عبدالله الحموي، بيروت، دار صادر،
  • 1397ه‍ .ق ـ 1977م.


1. Inscriptions Arabes De Damas, Les Stèles Funéraires, I. Cimetière D’Al-Bāb Al-Saġīr. Khaled Moaz & Solange Ory, Damas, Institut Français De Damas, 1977.