روستای المنیحه - قبر سعد بن عُباده خَزرجی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
جز (Engineer صفحهٔ روستای المنیحه/قبر سعد بن عُباده خَزرجی را به روستای المنیحه - قبر سعد بن عُباده خَزرجی منتقل کرد) |
||
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۵
مشخصات فردی | |
---|---|
نام کامل | سَعد بن عُبادة بن دُلَیم بن حارثه خزرجی |
کنیه | ابوقیس |
لقب | سعد کامل |
محل زندگی | مدینه |
مهاجر/انصار | انصار |
نسب/قبیله | قبیله خزرج |
درگذشت/شهادت | |
مدفن | مسجدی در روستای المنیحه |
مشخصات دینی | |
زمان اسلام آوردن | در عقبه |
حضور در جنگها | تمامی غزوهها |
نقشهای برجسته | مخالفت با ابوبکر در سقیفه بنی ساعده |
در شرق دمشق قریهٔ «مَنیحَه» قرار دارد. قریهٔ منیحه به «ابوالعباس ولید بن عبدالملک بن خالد بنیزید المنیحی» منسوباست.[۱]
سعد بن عُباده خزرجی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
سعد بن عُباده خزرجی رئیس قبیلهٔ خزرج و صحابی بزرگ پیامبر خدا(ص) است. سعد بن عُباده نخستین کاندیدای خلافت از انصار در سقیفۀ بنی ساعده بود.[۲] او با ابوبکر بیعت نکرد لذا از مدینه تبعید شد و تاوان مخالفت خویش را در دوران خلافت عمر بن خطاب پس داد.
مرگ سعد بن عُباده خزرجی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
قریهٔ «مَنیحَه» در شرق دمشق قرار دارد که در حدود چهار کیلومتری آن قبر سعد بن عُباده خزرجی رئیس قبیلهٔ خزرج و صحابی بزرگ پیامبر خدا (ص) است. وی در این زمان در حُوران-یکی از استانهای شام و سوریه کنونی- سکونت یافته؛ و به طرز مرموزی به قتل رسید.[۳] بعدها قتل او را گردن جنیان انداختند. شعر معروفی نیز در مورد قتل او منسوب به جنیان در منابع مضبوط است.
قبر سعد بن عُباده خزرجی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
مقبرهٔ او امروزه مورد زیارت اهالی قریه است. این قبر داخل مسجدی است و کتیبهای نیز بهخط کوفی دیده میشود که بر آن نوشته است: «هذا قبر سعد بن عبادة رئیس الخزرج».
پانویس[ویرایش | ویرایش مبدأ]
منابع[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- الکامل فی التاریخ، ابن اثیر جزری الشیبانی، عزالدّین ابی الحسن علی بن عبدالکریم(۶۳۰ ق)، بیروت، دارصادر، دار بیروت ۱۹۶۵ م و قاهره ۱۲۹۰ ق.
- الطبقات الکبری، ابن سعد، ابو عبداللّٰه محمد بن سعد بن منیع زهری بصری(۱۶۸–۲۳۰ ق)، بیروت دارصادر، داربیروت ۱۳۷۶ ق.
- العقدالفرید، ابن عبدربه اندلسی، احمد بن محمد(۳۲۸ ق)، تحقیق عبدالحمید استرحینی، بیروت، دارالکتب العلمیه، چاپ سوم ۱۴۰۷ ق.
- معجم البلدان، یاقوت حموی، شهاب الدین ابو عبداللّٰه(۶۲۶–۵۷۴ ق)، بیروت، دارالفکر [بی تا].