کاربر:Salar/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها
(←==) |
(←کفاره) |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
۳. '''سبحانی و فاضل:''' باید یک گوسفند کفاره بدهد.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۶۲، ص۲۳۶.</ref> | ۳. '''سبحانی و فاضل:''' باید یک گوسفند کفاره بدهد.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۶۲، ص۲۳۶.</ref> | ||
*'''کمتر از ده انگشت بگیرد:''' | |||
اگر محرم کمتر از ده انگشت در هر یک از دست و پا ناخن بگیرد (مثلاً پنج انگشت از دست و سه انگشت از پا)، برای هر یک ناخن باید یک مد کفاره بدهد.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۶۲، ص۲۳۶.</ref> | اگر محرم کمتر از ده انگشت در هر یک از دست و پا ناخن بگیرد (مثلاً پنج انگشت از دست و سه انگشت از پا)، برای هر یک ناخن باید یک مد کفاره بدهد.<ref>مناسک حج، مسئله ۴۶۲، ص۲۳۶.</ref> | ||
*'''پس از کفاره دادن دوباره ناخن بگیرد:''' | *'''پس از کفاره دادن دوباره ناخن بگیرد:''' | ||
نسخهٔ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۸
ناخن گرفتن یکی از محرمات احرام است.
حرمت ناخن گرفتن در حال احرام
چیدن و ناخن گرفتن در حال احرام، حرام است[۱] و فرقی در این مسأله بین ناخن دست و پا نیست.[۲] همچنین گرفتن قسمتی از ناخن هم جایز نیست؛ مگر موجب اذیت باشد.[۳]
در گرفتن ناخن فرقی نیست که با قیچی بچیند یا چاقو و یا ناخن‌گیر.[۴] همچنین حرمت، شامل سوهان کردن ناخن و یا کندن آن با دندان نیز می‌شود.[۵]
گرفتن ناخن انگشت زیادی
اگر انگشت زیادی داشته باشد بنابر احتیاط نباید ناخن آن را بگیرد.[۶] همچنین اگر دستِ زیادی داشته باشد احتیاط آن است که ناخن آن را نگیرد.[۷]
کفاره
کفاره ناخن گرفتن در حال احرام عبارت است از:
- یک ناخن از دست یا پا:
اگر یک ناخن از دست یا پا بگیرد، کفاره آن یک مد طعام است.[۸] همچنین اگر ناخنِ ۹ انگشت دست یا پا را بگیرد، باید برای هر انگشت یک مد طعام کفاره دهد.[۹]
- گرفتن ناخن دست و پا در یک زمان:
اگر مُحرِم، تمام ناخن دست‌ها و پاها را در یک زمان (یک مجلس) بگیرد، یک گوسفند کفاره آن است.[۱۰]
- گرفتن ناخن دست و پا در دو زمان مختلف:
اگر محرم تمام ناخن‌های دست را در یک زمان و تمام ناخن‌های پا را در زمان دیگر بگیرد، دو گوسفند باید ذبح کند.[۱۱]
- گرفتن همه ناخن‌های دست و چند ناخن پا:
اگر همه ناخن‌های دست را بگیرد و ناخن پاها را کمتر از ده ناخن بگیرد، یک گوسفند برای ناخن دست و برای هر یک از ناخن‌های پا یک مد طعام باید بدهد.[۱۲]
- گرفتن همه ناخن‌های پا و چند ناخن دست:
اگر همه ناخن‌های پا را بگیرد و ناخن دست‌ها را کمتر از ده بگیرد، برای پا یک گوسفند و برای هر یک از ناخن‌های دست یک مد طعام باید بدهد.[۱۳]
- گرفتن چند ناخن دست و چند ناخن پا:
در جایی که محرِم ده ناخن از دست یا پا را تلفیقاً بگیرد (مثلاً پنج انگشت از دست و پنج انگشت از پا)، در حکم این مسئله، اختلاف نظر است:
۱. امام خمینی: برای هر یک ناخن باید یک مد طعام کفاره بدهد.
۲. شبیری زنجانی: باید بنابر احتیاط، ده مد طعام (حدود 900 گرم) و یک گوسفند کفاره بدهد.
۳. سبحانی و فاضل: باید یک گوسفند کفاره بدهد.[۱۴]
- کمتر از ده انگشت بگیرد:
اگر محرم کمتر از ده انگشت در هر یک از دست و پا ناخن بگیرد (مثلاً پنج انگشت از دست و سه انگشت از پا)، برای هر یک ناخن باید یک مد کفاره بدهد.[۱۵]
- پس از کفاره دادن دوباره ناخن بگیرد:
اگر احرام‌گزار تمام ناخن‌های دست را گرفت و کفاره آن -که یک گوسفند است- را داد و بعد در همان زمان همه ناخن‌های پا را بگیرد باید یک گوسفند دیگر کفاره بدهد؛ اما به نظر مکارم شیرازی و نوری همدانی، این حکم بنابر احتیاط است.[۱۶]
بیشتر از ده ناخن دارد
اگر احرام‌گزار بیشتر از ده ناخن (در دست‌ها یا پاها) داشته باشد و همه آنها (مثلاً ده ناخن دست همراه با ناخن انگشت اضافه دست) را بگیرد باید یک گوسفند بدهد.[۱۷] احتیاط آن است که برای ناخن زیادی از ده تا، برای هر یک ناخن، یک مد کفاره هم بدهد.[۱۸]
کفاره موارد دیگر در کسی که بیشتر از ده ناخن دارد عبارت است از:
- فقط ده ناخن را بگیرد:
اگر کسی بیشتر از ده ناخن دارد و فقط ده ناخن اصلی[یادداشت ۱] را بگیرد، بنابر احتیاط واجب یک گوسفند کفاره بدهد.[۲۰]
همچنین بنابر نظر تبریزی، شبیری زنجانی و سیستانی، اگر کمتر از ده ناخن را بگیرد، باید برای هر کدام یک مد بدهد.[۲۱]
- بعضی از ناخن‌های اصلی و بعضی از ناخن‌های زیادی را بگیرد:
در اینجا برای ناخن‌های اصلی یک مد بدهد و برای ناخن‌های زیادی، احتیاط مستحب آن است که کفاره بدهد؛ البته بنابر نظر جعفر سبحانی، مرجع تقلید شیعه، این احتیاط، احتیاط واجب است.[۲۲]
کمتر از ده ناخن دارد
اگر احرام‌گزار کمتر از ده ناخن (در دست‌ها یا پاها) داشته و همه آنها را بگیرد، برای هر یک، یک مد طعام باید بدهد.[۲۳] همچنین بنابر نظر زنجانی و فاضل، باید یک گوسفند هم کفاره بدهد؛ اما به نظر امام خمینی، سبحانی و نوری همدانی، احتیاط آن است که یک گوسفند ذبح کند.[۲۴]
- گرفتن ناخنی که ماندنش سبب ناراحتی شود:
اگر قسمتی از ناخن مانده باشد و ماندنش سبب ناراحتی شود، چند نظر وجود دارد:[۲۵]
۱. امام خمینی و فاضل: احتیاط واجب آن است که کفاره بدهد و می‌تواند برای هر ناخن یک کف از طعام کفاره بدهد.
۲. تبریزى و خویی: در صورتی که بقای ناخن ضرر نداشته باشد؛ مثل اینکه ناخن کنده شده و ماندنش سبب ناراحتی شود، گرفتن ناخن جایز است و از هر ناخنی یک مشت طعام کفاره بدهد.
۳. زنجانی: باید برای هر ناخن یک مشت طعام بدهد و کفاره ده ناخن نیز ده مشت طعام است.
۴. سبحانی: کفاره آن برای هر ناخن یک مشت طعام است.
۵. سیستانی: باید کفاره بدهد.
==
فیلم‌های آموزشی
پانوشت
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۴، ص۲۳۴.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۵، ص۲۳۴.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۴، ص۲۳۴.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۶، ص۲۳۴.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۶، ص۲۳۴.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۷، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۷، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۸، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۸، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۵۹، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۰، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۱، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۱، ص۲۳۵.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۲، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۲، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۵، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۳، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۳، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۴، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۴، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۴، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۴، ص۲۳۶.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۶، ص۲۳۷.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۶، ص۲۳۷.
- ↑ مناسک حج، مسئله ۴۶۷، ص۲۳۷.
منابع
- فرهنگ فقه فارسی، سید محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، علی مشکینی، بیروت، منشورات الرضا، چاپ اول، ۱۴۳۱ق.
- جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، محمدحسن نجفی، به تحقیق عباس قوچانی، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۳۶۲ش.
- لسان العرب، محمد بن مکرم ابن منظور انصاری، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.
///////////////////////
/////////////////////////
- تحریر الاحکام الشرعیه:، العلامة الحلی (درگذشت ۷۲۶ق)، به کوشش بهادری، قم، مؤسسة الامام الصادق۷، ۱۴۲۰ق.
- تفسیر قرطبی (الجامع لاحکام القرآن)، القرطبی (درگذشت ۶۷۱ق)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۵ق.
- درسنامه فقه و مناسک، رضا هوشیاری، بی‌جا، بی‌نا، چاپ اول، ۱۳۹۴ش.
- فرهنگ فقه فارسی، سید محمود هاشمی شاهرودی، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش.
- الفقه الاسلامی و ادلته، وهبة الزحیلی، دمشق، دار الفکر، ۱۴۱۸ق.
- کشاف القناع، منصور البهوتی (درگذشت ۱۰۵۱ق)، به کوشش محمد حسن، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۴۱۸ق.
- مجمع الفائدة و البرهان، المحقق الاردبیلی (درگذشت ۹۹۳ق)، به کوشش عراقی و دیگران، قم، انتشارات اسلامی، ۱۴۱۶ق.
- المجموع شرح المهذب، النووی (درگذشت ۶۷۶ق)، دار الفکر.
- المدونة الکبری، مالک بن انس (درگذشت ۱۷۹ق)، مصر، مطبعة السعاده.
- معجم الفاظ الفقه الجعفری، احمد فتح‌الله، الدمام، ۱۴۱۵ق.
- المقنعه، المفید (درگذشت ۴۱۳ق)، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۰ق.
- مناسک مصور حج، محمدحسین فلاح‌زاده، بی‌جا، مشعر، چاپ چهاردهم، ۱۳۸۷ش.
- مناسک مصور عمره مفرده، محمدحسین فلاح‌زاده، بی‌جا، مشعر، چاپ بیست و دوم، ۱۳۸۲ش.
مقاله‌های مرتبط
| واجبات |
| شروع از میقات • نیت • لباس احرام • تلبیه |
| محرمات احرام |
| مشترک بین زن و مرد |
| شکار حیوانات خشکی • کشتن جانوران بدن • کندن درختان • التذاذ جنسی • آمیزش • استمناء • عقد ازدواج • فسوق • جدال • زینت • بوی خوش • روغن مالیدن به بدن • نگاه کردن در آینه • سرمه کشیدن • ازاله مو • ناخن گرفتن • خون برون آوردن • کشیدن دندان • حمل سلاح |
| ویژه مردان |
| پوشیدن لباس دوخته • پوشاندن سر • استظلال |
| ویژه زنان |
| پوشاندن صورت • پوشاندن دست |
| دیگر احکام |
| مستحبات احرام |
| مکروهات احرام |