کاربر:Mo.ali.rezapour/صفحه تمرین۱: تفاوت میان نسخه‌ها
ابرابزار، اصلاح نویسه‌های عربی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اماکن منسوب به امام علی (ع) در عراق | '''اماکن منسوب به امام علی(ع) در عراق''' ... | ||
== حضور امام علی (ع) در عراق == | == حضور امام علی (ع) در عراق == | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
بنای اصلی زیارتگاه شامل ساختمانی هشت ضلعی با گنبد اورچین مرتفع است. در ضلع جنوبی بنا، محرابی وجود دارد که محل نماز خواندن امام علی۷ دانسته شده و به همین دلیل آن را با یک درِ آلومینیومی کوچک (به عنوان ضریح یا پنجره مشبّک) مسدود کرده‌اند. در ضلع غربی بنا، صحن کوچکی وجود دارد که دور آن را رواق‌هایی فراگرفته است. این صحن را در سال‌های اخیر مسقّف کرده‌اند. در زاویه شمال شرقی صحن، مناره نسبتاً جدیدی وجود دارد که ارتفاع آن کمتر از ارتفاع گنبد بناست و بخش‌هایی از بدنه و بالکن آن حاوی تزئینات و کتیبه‌های کاشی کاری است. (تحقیق میدانی مؤلف)<ref>ص۷۷.</ref> | بنای اصلی زیارتگاه شامل ساختمانی هشت ضلعی با گنبد اورچین مرتفع است. در ضلع جنوبی بنا، محرابی وجود دارد که محل نماز خواندن امام علی۷ دانسته شده و به همین دلیل آن را با یک درِ آلومینیومی کوچک (به عنوان ضریح یا پنجره مشبّک) مسدود کرده‌اند. در ضلع غربی بنا، صحن کوچکی وجود دارد که دور آن را رواق‌هایی فراگرفته است. این صحن را در سال‌های اخیر مسقّف کرده‌اند. در زاویه شمال شرقی صحن، مناره نسبتاً جدیدی وجود دارد که ارتفاع آن کمتر از ارتفاع گنبد بناست و بخش‌هایی از بدنه و بالکن آن حاوی تزئینات و کتیبه‌های کاشی کاری است. (تحقیق میدانی مؤلف)<ref>ص۷۷.</ref> | ||
== قطّاره امام | == قطّاره امام علی، کربلا == | ||
از اماکن مشهور منسوب به امام علی۷ در استان کربلا، زیارتگاهی به نام «قَطّاره» است که در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب غربی کربلا، نزدیک جاده این شهر به شهر کوچک «عین التمر» قرار دارد. این زیارتگاه روی چشمه آبی ساخته شده که در باور اهالی منطقه، آن را امیر مؤمنان علی۷ به طریق معجزه، هنگام اعزام به جنگ صفّین یا در مسیر بازگشت از آن، نزدیک دیر یک راهب مسیحی آشکار کرده است.<ref>ص۷۷.</ref> | از اماکن مشهور منسوب به امام علی۷ در استان کربلا، زیارتگاهی به نام «قَطّاره» است که در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب غربی کربلا، نزدیک جاده این شهر به شهر کوچک «عین التمر» قرار دارد. این زیارتگاه روی چشمه آبی ساخته شده که در باور اهالی منطقه، آن را امیر مؤمنان علی۷ به طریق معجزه، هنگام اعزام به جنگ صفّین یا در مسیر بازگشت از آن، نزدیک دیر یک راهب مسیحی آشکار کرده است.<ref>ص۷۷.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
چشمه ای که امروزه به نام قطّاره امام علی۷ شناخته می‌شود، در نقطه ای نزدیک دریاچه «رَزّازه» قرار دارد و اطراف آن را دیواره‌های صخره ای نسبتاً مرتفعی فراگرفته است. ساختمان زیارتگاه تا چندی پیش شامل اتاقی با گنبد کوچک سبزرنگ بود که چشمه آب در گوشه آن، داخل یک پنجره چوبی مشبّک تک ضلعی قرار داشت. (خامه یار، ۱۳۹۴ق، ص۱۰۴)<ref>جغرافیای تاریخی مسیر امام علی۷ به صفّین، تهران، مشعر.</ref> در حال حاضر ساختمان جدید و بزرگی با گنبد و دو گلدسته و ضریحی به سبک ضریح‌های امامزادگان ایران، جایگزین ساختمان کوچک قبلی شده است.<ref>ص۷۸.</ref> | چشمه ای که امروزه به نام قطّاره امام علی۷ شناخته می‌شود، در نقطه ای نزدیک دریاچه «رَزّازه» قرار دارد و اطراف آن را دیواره‌های صخره ای نسبتاً مرتفعی فراگرفته است. ساختمان زیارتگاه تا چندی پیش شامل اتاقی با گنبد کوچک سبزرنگ بود که چشمه آب در گوشه آن، داخل یک پنجره چوبی مشبّک تک ضلعی قرار داشت. (خامه یار، ۱۳۹۴ق، ص۱۰۴)<ref>جغرافیای تاریخی مسیر امام علی۷ به صفّین، تهران، مشعر.</ref> در حال حاضر ساختمان جدید و بزرگی با گنبد و دو گلدسته و ضریحی به سبک ضریح‌های امامزادگان ایران، جایگزین ساختمان کوچک قبلی شده است.<ref>ص۷۸.</ref> | ||
== قدمگاه و حوض آب امام | == قدمگاه و حوض آب امام علی، عین التمر == | ||
عین التمر شهر کوچکی در ۶۷ کیلومتری غرب کربلاست که میان نخلستان‌های سرسبزی در دلِ صحرا قرار دارد و در گذشته «شفاثا» نام داشته است. در این شهر مقام‌ها و قدمگاه‌هایی منسوب به ائمه و اهل بیت:، از جمله مقامی برای امام حسن مجتبی۷ و مقامی برای امام زین العابدین۷ و اسرای کربلا وجود دارد. برای امام علی۷ نیز دو مزار به نام‌های «دوسة علی» (قدمگاه علی) و «حوض علی» وجود دارد.<ref>ص۷۸.</ref> | عین التمر شهر کوچکی در ۶۷ کیلومتری غرب کربلاست که میان نخلستان‌های سرسبزی در دلِ صحرا قرار دارد و در گذشته «شفاثا» نام داشته است. در این شهر مقام‌ها و قدمگاه‌هایی منسوب به ائمه و اهل بیت:، از جمله مقامی برای امام حسن مجتبی۷ و مقامی برای امام زین العابدین۷ و اسرای کربلا وجود دارد. برای امام علی۷ نیز دو مزار به نام‌های «دوسة علی» (قدمگاه علی) و «حوض علی» وجود دارد.<ref>ص۷۸.</ref> | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
زیارتگاه حوض آب امام علی۷ نیز شامل اتاق کوچکی بوده که درون آن، حوض آب مستطیلی به طول ۲۵/۱ و عرض ۷۵/۰ متر وجود داشته است. اهالی منطقه معتقدند امام علی۷ از آب آن وضو گرفته است. ازاین رو این حوض آب برای آنان از تقدس بالایی برخوردار بوده است. (همان، ص۱۴۹)<ref>الشرقی، طالب علی (۱۹۶۹م)، عین التمر، النجف الاشرف، مطبعة الآداب.</ref> این دو محل ظاهراً همچنان پابرجا و زیارتگاه اهالی عین التمر است؛ اما از وضعیت کنونی آنها اطلاعی به دست نیامد.<ref>ص۷۹.</ref> | زیارتگاه حوض آب امام علی۷ نیز شامل اتاق کوچکی بوده که درون آن، حوض آب مستطیلی به طول ۲۵/۱ و عرض ۷۵/۰ متر وجود داشته است. اهالی منطقه معتقدند امام علی۷ از آب آن وضو گرفته است. ازاین رو این حوض آب برای آنان از تقدس بالایی برخوردار بوده است. (همان، ص۱۴۹)<ref>الشرقی، طالب علی (۱۹۶۹م)، عین التمر، النجف الاشرف، مطبعة الآداب.</ref> این دو محل ظاهراً همچنان پابرجا و زیارتگاه اهالی عین التمر است؛ اما از وضعیت کنونی آنها اطلاعی به دست نیامد.<ref>ص۷۹.</ref> | ||
== قدمگاه امام | == قدمگاه امام علی، زبیر == | ||
ناصرخسرو در سفرنامه خود اشاره کرده که در شهر بصره و نواحی آن سیزده مشهد به نام امیر مؤمنان علی۷ وجود داشته است. (ناصر خسرو، ۱۳۹۹ش، ص۳۳۷)<ref>ناصرخسرو (۱۳۹۹)، سفرنامه ناصر خسرو (بر پایه کهن‌ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو)، به کوشش محمدرضا توکلی صابری، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.</ref> امروزه بیشتر این مقام‌ها از بین رفته و نشانی از آنها باقی نمانده است. | ناصرخسرو در سفرنامه خود اشاره کرده که در شهر بصره و نواحی آن سیزده مشهد به نام امیر مؤمنان علی۷ وجود داشته است. (ناصر خسرو، ۱۳۹۹ش، ص۳۳۷)<ref>ناصرخسرو (۱۳۹۹)، سفرنامه ناصر خسرو (بر پایه کهن‌ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو)، به کوشش محمدرضا توکلی صابری، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.</ref> امروزه بیشتر این مقام‌ها از بین رفته و نشانی از آنها باقی نمانده است. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
آنچه از ساختمان قدیمی مسجد در دوره‌های اخیر باقی بوده، نزد شیعیان بصره به عنوان «خُطوه» (قدمگاه) امام علی۷ شهرت داشته است. این قدمگاه باید همان مشهدی باشد که ناصرخسرو از آن به نام «مشهد باب الطیّب» در کنار مسجد جامع بصره یاد کرده است. (ناصرخسرو، ۱۳۹۹ش، ص۳۳۷)<ref>ناصرخسرو (۱۳۹۹)، سفرنامه ناصر خسرو (بر پایه کهن‌ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو)، به کوشش محمدرضا توکلی صابری، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.</ref> امروزه در محل شبستان مسجد جامع قدیم بصره، ساختمان جدیدی با معماری جدید و دارای گنبد بزرگ و مناره مرتفع، که به هیچ وجه با بنای قدیمی آن تناسب ندارد، ساخته شده است و از مقاصد زیارتی مهم شیعیان بصره به شمار می‌آید.<ref>ص۷۹.</ref> | آنچه از ساختمان قدیمی مسجد در دوره‌های اخیر باقی بوده، نزد شیعیان بصره به عنوان «خُطوه» (قدمگاه) امام علی۷ شهرت داشته است. این قدمگاه باید همان مشهدی باشد که ناصرخسرو از آن به نام «مشهد باب الطیّب» در کنار مسجد جامع بصره یاد کرده است. (ناصرخسرو، ۱۳۹۹ش، ص۳۳۷)<ref>ناصرخسرو (۱۳۹۹)، سفرنامه ناصر خسرو (بر پایه کهن‌ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو)، به کوشش محمدرضا توکلی صابری، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.</ref> امروزه در محل شبستان مسجد جامع قدیم بصره، ساختمان جدیدی با معماری جدید و دارای گنبد بزرگ و مناره مرتفع، که به هیچ وجه با بنای قدیمی آن تناسب ندارد، ساخته شده است و از مقاصد زیارتی مهم شیعیان بصره به شمار می‌آید.<ref>ص۷۹.</ref> | ||
== قدمگاه امام | == قدمگاه امام علی، بصره == | ||
در محله «عَشّار»، در ساحل شمالی رود عشّار در شهر بصره جدید، مسجدی به نام مسجد مقام یا مسجد امام علی۷ وجود دارد. (سامرائی، ۲۰۰۶م، ص۲۴)<ref>سامرائی، یونس ابراهیم (۲۰۰۶م)، تاریخ مساجد البصرة، بیروت، دارالعربیة للموسوعات.</ref> وجه تسمیه این مسجد، وجود مقام (در اصطلاح اهالی بصره: «خُطوه») یا در واقع قدمگاهی منسوب به امام علی۷ است که قاعدتاً باید با حضور آن حضرت در این منطقه پس از جنگ جمل ارتباط داشته باشد. با این حال عبدالقادر باش اعیان، در انتساب این مقام به امام۷ تردید کرده است. (باش اعیان العباسی، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۳۶۱)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | در محله «عَشّار»، در ساحل شمالی رود عشّار در شهر بصره جدید، مسجدی به نام مسجد مقام یا مسجد امام علی۷ وجود دارد. (سامرائی، ۲۰۰۶م، ص۲۴)<ref>سامرائی، یونس ابراهیم (۲۰۰۶م)، تاریخ مساجد البصرة، بیروت، دارالعربیة للموسوعات.</ref> وجه تسمیه این مسجد، وجود مقام (در اصطلاح اهالی بصره: «خُطوه») یا در واقع قدمگاهی منسوب به امام علی۷ است که قاعدتاً باید با حضور آن حضرت در این منطقه پس از جنگ جمل ارتباط داشته باشد. با این حال عبدالقادر باش اعیان، در انتساب این مقام به امام۷ تردید کرده است. (باش اعیان العباسی، ۱۹۸۸م، ج۱، ص۳۶۱)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | ||
این مسجد از مساجد قدیمی مهم بصره جدید به شمار می‌آید و گفته می‌شود به دست حاج محمد ششتری (شوشتری) در سال ۱۱۶۷ قمری بازسازی شده است. ساختمان اولیه مسجد از خشت و گل بوده است؛ اما وزارت اوقاف عراق آن را سال ۱۳۴۱ قمری (۱۹۲۲م) با آجر بازسازی کرده است. مسجد دارای شبستانی به طول ۳۰ و عرض ۱۰ متر با گنبد بزرگی با پوشش کاشی کربلایی و مناره مدوّری با پوشش کاشی کاری و کتیبه‌های حاوی آیات قرآنی و اسامی جلاله است. (همان، ج۱، ص۳۶۰)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | این مسجد از مساجد قدیمی مهم بصره جدید به شمار می‌آید و گفته می‌شود به دست حاج محمد ششتری (شوشتری) در سال ۱۱۶۷ قمری بازسازی شده است. ساختمان اولیه مسجد از خشت و گل بوده است؛ اما وزارت اوقاف عراق آن را سال ۱۳۴۱ قمری (۱۹۲۲م) با آجر بازسازی کرده است. مسجد دارای شبستانی به طول ۳۰ و عرض ۱۰ متر با گنبد بزرگی با پوشش کاشی کربلایی و مناره مدوّری با پوشش کاشی کاری و کتیبه‌های حاوی آیات قرآنی و اسامی جلاله است. (همان، ج۱، ص۳۶۰)<ref>باش اعیان العباسی، عبدالقادر (۱۹۸۸م)، موسوعة تاریخ البصرة، بغداد، شرکة التایمس.</ref> | ||
== مقام امام | == مقام امام علی، ناصریه == | ||
بر اساس منابع تاریخی معتبر، امیر مؤمنان علی۷ جهت رویارویی با عایشه و طلحه و زبیر، که با بیعت شکنی مردم را علیه ایشان تحریک کرده بودند، با لشکر خود از مدینه به سمت عراق حرکت کرد و هنگام ورود به عراق، در منطقه ذی قار توقف کرد. سپس فرزند خود، امام حسن۷، و عمار یاسر را به کوفه فرستاد تا مردم را به همراهی خود دعوت کنند. ایشان پس از پیوستن شماری از اهل کوفه به لشکرشان، از ذی قار به سمت بصره حرکت کردند. (مسعودی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۶۸)<ref>مسعودی، علی بن الحسین (۱۴۰۹ق)، مروج الذهب ومعادن الجوهر، تحقیق اسعد داغر، قم، دارالهجرة، چاپ دوم.</ref> | بر اساس منابع تاریخی معتبر، امیر مؤمنان علی۷ جهت رویارویی با عایشه و طلحه و زبیر، که با بیعت شکنی مردم را علیه ایشان تحریک کرده بودند، با لشکر خود از مدینه به سمت عراق حرکت کرد و هنگام ورود به عراق، در منطقه ذی قار توقف کرد. سپس فرزند خود، امام حسن۷، و عمار یاسر را به کوفه فرستاد تا مردم را به همراهی خود دعوت کنند. ایشان پس از پیوستن شماری از اهل کوفه به لشکرشان، از ذی قار به سمت بصره حرکت کردند. (مسعودی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۳۶۸)<ref>مسعودی، علی بن الحسین (۱۴۰۹ق)، مروج الذهب ومعادن الجوهر، تحقیق اسعد داغر، قم، دارالهجرة، چاپ دوم.</ref> | ||
امروزه در چند کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ناصریه، کنار جاده این شهر به سماوه (مرکز استان مثّنی)، مقامی منسوب به امام علی۷ وجود دارد که اهالی منطقه، آن را محل نشستن شتر امام علی۷ در زمان رسیدن ایشان به ذی قار، پیش از وقوع جنگ جمل، می‌دانند. بنای کنونی مقام شامل ساختمان مستطیل نسبتاً وسیعی با گنبدی با پوشش آجرهای سبزرنگ است که پس از سقوط نظام صدام، با تلاش شیخ محمدباقر ناصری ساخته شده است. (فقیه بحرالعلوم و خامه یار، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۳۱۶–۳۱۷)<ref>فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی و خامه یار، احمد (۱۳۹۵ش)، زیارتگاه‌های عراق، تهران، مشعر.</ref> | امروزه در چند کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر ناصریه، کنار جاده این شهر به سماوه (مرکز استان مثّنی)، مقامی منسوب به امام علی۷ وجود دارد که اهالی منطقه، آن را محل نشستن شتر امام علی۷ در زمان رسیدن ایشان به ذی قار، پیش از وقوع جنگ جمل، می‌دانند. بنای کنونی مقام شامل ساختمان مستطیل نسبتاً وسیعی با گنبدی با پوشش آجرهای سبزرنگ است که پس از سقوط نظام صدام، با تلاش شیخ محمدباقر ناصری ساخته شده است. (فقیه بحرالعلوم و خامه یار، ۱۳۹۵ش، ج۲، ص۳۱۶–۳۱۷)<ref>فقیه بحرالعلوم، محمدمهدی و خامه یار، احمد (۱۳۹۵ش)، زیارتگاه‌های عراق، تهران، مشعر.</ref> | ||
== مقام‌ها و گنبدهای امام | == مقام‌ها و گنبدهای امام علی در ساحل رود فرات == | ||
در مناطق واقع در ساحل رود فرات، حد فاصل شهر باستانی انبار (در غرب بغداد) تا منطقه قائم (در مرز کشور سوریه)، مقام‌ها و گنبدهای متعدّدی برای امام علی۷ وجود داشته که همواره در زبان اهالی منطقه به نام «قبّة علی»۷ شناخته می‌شده است. این زیارتگاه‌ها معمولاً در ارتباط با حضور امام علی۷ در این مناطق در مسیر حرکت ایشان به صفّین یا بازگشت از آنجا، و در واقع به عنوان یادمان‌هایی برای توقّف یا نماز ایشان در مهم‌ترین شهرهای تاریخی مجاور رود فرات به وجود آمده است.<ref>ص۸۲.</ref> | در مناطق واقع در ساحل رود فرات، حد فاصل شهر باستانی انبار (در غرب بغداد) تا منطقه قائم (در مرز کشور سوریه)، مقام‌ها و گنبدهای متعدّدی برای امام علی۷ وجود داشته که همواره در زبان اهالی منطقه به نام «قبّة علی»۷ شناخته می‌شده است. این زیارتگاه‌ها معمولاً در ارتباط با حضور امام علی۷ در این مناطق در مسیر حرکت ایشان به صفّین یا بازگشت از آنجا، و در واقع به عنوان یادمان‌هایی برای توقّف یا نماز ایشان در مهم‌ترین شهرهای تاریخی مجاور رود فرات به وجود آمده است.<ref>ص۸۲.</ref> | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
زیارتگاه دیگر، «مشهد الحجر» در شمال عانه است که طبق باور اهالی، محل توقف و نماز خواندن امام علی۷ روی یک تخته سنگ بوده و بعدها در محل آن، زیارتگاه کنونی ساخته شده است. خاندان «مشاهده»، که از تیره‌های بسیار سادات عراق و بادیه شام به شمار می‌آیند، به جهت استقرار نخستین اجدادشان در مجاورت این مشهد (زیارتگاه)، بدین نام شهرت یافته‌اند. (کحالة، ۱۹۹۷م، ج۵، ص۲۱۱)<ref>کحالة، عمر (۱۹۹۷م)، معجم قبائل العرب القدیمة والحدیثة، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ هشتم.</ref> | زیارتگاه دیگر، «مشهد الحجر» در شمال عانه است که طبق باور اهالی، محل توقف و نماز خواندن امام علی۷ روی یک تخته سنگ بوده و بعدها در محل آن، زیارتگاه کنونی ساخته شده است. خاندان «مشاهده»، که از تیره‌های بسیار سادات عراق و بادیه شام به شمار می‌آیند، به جهت استقرار نخستین اجدادشان در مجاورت این مشهد (زیارتگاه)، بدین نام شهرت یافته‌اند. (کحالة، ۱۹۹۷م، ج۵، ص۲۱۱)<ref>کحالة، عمر (۱۹۹۷م)، معجم قبائل العرب القدیمة والحدیثة، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ هشتم.</ref> | ||
== قدمگاه امام | == قدمگاه امام علی، موصل == | ||
در شهر موصل، دو زیارتگاه منسوب به امام علی۷ وجود داشته که قدمت آنها به سده‌های میانی (حدود دو قرن هفتم و هشتم) می‌رسیده است. یکی از این دو زیارتگاه، قدمگاه منسوب به امام۷، و زیارتگاه دیگر، پنجه گاه یا جای کف دست منسوب به ایشان بوده است. این دو زیارتگاه از بناهای تاریخی ارزشمند موصل، و تا دوره‌های متأخر پابرجا بودند؛ اما ظاهراً در یکصد سال اخیر به تدریج فراموش، و به ویرانه تبدیل شدند.<ref>ص۸۴.</ref> | در شهر موصل، دو زیارتگاه منسوب به امام علی۷ وجود داشته که قدمت آنها به سده‌های میانی (حدود دو قرن هفتم و هشتم) می‌رسیده است. یکی از این دو زیارتگاه، قدمگاه منسوب به امام۷، و زیارتگاه دیگر، پنجه گاه یا جای کف دست منسوب به ایشان بوده است. این دو زیارتگاه از بناهای تاریخی ارزشمند موصل، و تا دوره‌های متأخر پابرجا بودند؛ اما ظاهراً در یکصد سال اخیر به تدریج فراموش، و به ویرانه تبدیل شدند.<ref>ص۸۴.</ref> | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
سیوفی، که کتیبه‌های این زیارتگاه را بازخوانی کرده، از کتیبه ای یاد کرده که حاوی نام احمد بن حاجی عبدالله بن عمار و تاریخ ۷۸۴ قمری بوده است. این کتیبه ممکن است بیانگر ساخت زیارتگاه در این تاریخ به دست شخص یادشده باشد. او همچنین از کتیبه دیگری که بیانگر ساخت (بازسازی) بنا در سال ۱۱۷۰ قمری به دست علی بن رومی بوده، و نیز دو کتیبه حاوی صلوات بر چهارده معصوم در دو طرف طاق زیارتگاه یاد کرده است. (سیوفی، ۱۹۵۶م، ص۱۱۸–۱۱۹)<ref>سیوفی، نقولا (۱۹۵۶م)، مجموع الکتابات المحرّرة فی ابنیة مدینة الموصل، تحقیق سعید الدیوه جی، بغداد، مطبعة شفیق.</ref> | سیوفی، که کتیبه‌های این زیارتگاه را بازخوانی کرده، از کتیبه ای یاد کرده که حاوی نام احمد بن حاجی عبدالله بن عمار و تاریخ ۷۸۴ قمری بوده است. این کتیبه ممکن است بیانگر ساخت زیارتگاه در این تاریخ به دست شخص یادشده باشد. او همچنین از کتیبه دیگری که بیانگر ساخت (بازسازی) بنا در سال ۱۱۷۰ قمری به دست علی بن رومی بوده، و نیز دو کتیبه حاوی صلوات بر چهارده معصوم در دو طرف طاق زیارتگاه یاد کرده است. (سیوفی، ۱۹۵۶م، ص۱۱۸–۱۱۹)<ref>سیوفی، نقولا (۱۹۵۶م)، مجموع الکتابات المحرّرة فی ابنیة مدینة الموصل، تحقیق سعید الدیوه جی، بغداد، مطبعة شفیق.</ref> | ||
== مسجد پنجه | == مسجد پنجه علی، موصل == | ||
جایگاه دیگر منسوب به امام علی۷ در موصل، مسجد پنجه علی۷ است که از توصیف‌های موجود در تواریخ محلی موصل، می‌توان به اهمیت و جایگاه دینی آن در قرون گذشته پی برد. احتمالاً اشاره علی بن ابی بکر هروی به وجود جای کف دست امام علی۷ در «مشهد الطرح» موصل، کهن‌ترین اشاره تاریخی به این زیارتگاه است. (هروی، ۱۹۵۳م، ص۷۰)<ref>هروی، علی بن ابی بکر (۱۹۵۳م)، الاشارات الی معرفة الزیارات، تحقیق:جانین سوردیل -طومین، دمشق، المعهد الفرنسی.</ref> متأسفانه در سایر منابع کهن (پیش از دوره ایلخانی) درباره این زیارتگاه و وجه تسمیه آن به «مشهد الطرح» اشاره ای دیده نمی‌شود.<ref>ص۸۵.</ref> | جایگاه دیگر منسوب به امام علی۷ در موصل، مسجد پنجه علی۷ است که از توصیف‌های موجود در تواریخ محلی موصل، می‌توان به اهمیت و جایگاه دینی آن در قرون گذشته پی برد. احتمالاً اشاره علی بن ابی بکر هروی به وجود جای کف دست امام علی۷ در «مشهد الطرح» موصل، کهن‌ترین اشاره تاریخی به این زیارتگاه است. (هروی، ۱۹۵۳م، ص۷۰)<ref>هروی، علی بن ابی بکر (۱۹۵۳م)، الاشارات الی معرفة الزیارات، تحقیق:جانین سوردیل -طومین، دمشق، المعهد الفرنسی.</ref> متأسفانه در سایر منابع کهن (پیش از دوره ایلخانی) درباره این زیارتگاه و وجه تسمیه آن به «مشهد الطرح» اشاره ای دیده نمی‌شود.<ref>ص۸۵.</ref> | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
دو طرف محراب بنا دو طاقچه سنگی تعبیه شده که بالای آنها کتیبه ای بیانگر اینکه اینجا محل جای کف دست امام علی۷ و جای سم اسب ایشان است، وجود دارد. گویا در هر طاقچه، قطعه سنگی وجود داشته که درون قطعه سنگ سمت راست، نقش یک پنجه یا کف دست بوده است؛ اما در کمتر از یکصد سال گذشته، از محل خود کنده و ناپدید شده است! (سیوفی، ۱۹۵۶م، ص۱۵۰)<ref>سیوفی، نقولا (۱۹۵۶م)، مجموع الکتابات المحرّرة فی ابنیة مدینة الموصل، تحقیق سعید الدیوه جی، بغداد، مطبعة شفیق.</ref> در منابع تاریخی، گزارش‌هایی مبنی بر حضور امام علی۷ در موصل وجود ندارد.<ref>ص۸۵.</ref> | دو طرف محراب بنا دو طاقچه سنگی تعبیه شده که بالای آنها کتیبه ای بیانگر اینکه اینجا محل جای کف دست امام علی۷ و جای سم اسب ایشان است، وجود دارد. گویا در هر طاقچه، قطعه سنگی وجود داشته که درون قطعه سنگ سمت راست، نقش یک پنجه یا کف دست بوده است؛ اما در کمتر از یکصد سال گذشته، از محل خود کنده و ناپدید شده است! (سیوفی، ۱۹۵۶م، ص۱۵۰)<ref>سیوفی، نقولا (۱۹۵۶م)، مجموع الکتابات المحرّرة فی ابنیة مدینة الموصل، تحقیق سعید الدیوه جی، بغداد، مطبعة شفیق.</ref> در منابع تاریخی، گزارش‌هایی مبنی بر حضور امام علی۷ در موصل وجود ندارد.<ref>ص۸۵.</ref> | ||
== مسجد پنجه | == مسجد پنجه علی، اربیل == | ||
در شهر اربیل، مرکز اقلیم کردستان عراق، مسجدی به نام «پنجه علی»۷ وجود دارد که وجه تسمیه آن، وجود سنگی حاوی نشان پنجه یا جای کف دست منسوب به امام علی۷ است. بی تردید این مسجد منطبق بر زیارتگاه تاریخی و کهنی است که ابن مستوفی اربلی (م. ۶۳۷ق)، مورخ شهر اربیل، در تاریخ خود چندین بار از آن به نام «مشهد الکفّ» یاد کرده است. (ابن مستوفی، ۱۹۸۰م، ج۱، ص۲۲۳ و ۲۶۴)<ref>ابن مستوفی، مبارک بن احمد (۱۹۸۰م)، تاریخ اربل، تحقیق، سامی بن السید خماس الصقار، بغداد، دارالرشید.</ref> ازاین رو می‌توان قدمت اولیه آن را لااقل از سده ششم هجری تعیین کرد.<ref>ص۸۶.</ref> | در شهر اربیل، مرکز اقلیم کردستان عراق، مسجدی به نام «پنجه علی»۷ وجود دارد که وجه تسمیه آن، وجود سنگی حاوی نشان پنجه یا جای کف دست منسوب به امام علی۷ است. بی تردید این مسجد منطبق بر زیارتگاه تاریخی و کهنی است که ابن مستوفی اربلی (م. ۶۳۷ق)، مورخ شهر اربیل، در تاریخ خود چندین بار از آن به نام «مشهد الکفّ» یاد کرده است. (ابن مستوفی، ۱۹۸۰م، ج۱، ص۲۲۳ و ۲۶۴)<ref>ابن مستوفی، مبارک بن احمد (۱۹۸۰م)، تاریخ اربل، تحقیق، سامی بن السید خماس الصقار، بغداد، دارالرشید.</ref> ازاین رو می‌توان قدمت اولیه آن را لااقل از سده ششم هجری تعیین کرد.<ref>ص۸۶.</ref> | ||