حسنک وزیر: تفاوت میان نسخه‌ها

اقدام حسنک وزیر برای القادر باللّٰه خلیفۀ متعصّب عباسی که سخت‌گیری در مسائل مذهبی را دوباره در بغداد باب کرد، بسیار گران تمام شد و برنتابید. <ref>تاریخ بیهقی، ص٢٢٠-٢٣6؛ آثار الوزراء، عقیلی، ص١٨6؛ المنتظم فی التاریخ الملوک والامم، ابن جوزی، جلد٨، ص١6؛ الکامل ابن اثیر، ذیل وقایع سال 4١5.</ref> به‌همین دلیل، ضمن تهدید کردن رییس کاروان عراق که ابوالحسن محمد اقساسی علوی بود و منجر به مرگش شد، <ref>اتحاف الوری، ج٢، ص45٢.</ref> بر سلطان محمود غزنوی خشم گرفت و از مکاتبه با او خودداری ورزید. القادر بالله پس از مدتی، سفیری به دربار سلطان محمود فرستاد و خواستار اعدام حسنک شد با این مستمسک که حسنک، قرمطی است. <ref>آثار الوزراء، عقیلی، ص١٨6؛ دستور الوزراء، خواندمیر، با تصحیح نفیسی، ص١4١؛ جامع التواریخ، اسماعیلیان و فاطمیان، ص4٩.</ref> سلطان محمود زیر بار دستور خلیفه نرفت و تنها خلعت‌ها و اموالی را که خلیفه مصر برای حسنک فرستاده بود، سوزاند و به قولی، به‌همراه سفیر القادربالله به بغداد فرستاد ([[جمادی الاولی]]، سال416ه. ق). در آنجا آنها را در باب التونی (النوبی) در حضور مردم آتش زدند. طلاها را هم ذوب کرد تا میان فقیران تقسیم کردند. <ref>اتحاف الوری، ج٢، ص45٢ و 45٣؛ الکامل، ج٩، ص٣4٠؛ البدایة و النهایه، ابن کثیر، ج١5، ص١٧٢.</ref>

[[رده:مقاله‌های در دست ویرایش]]