میل سنگی (عرفات): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۵: خط ۵:
در قدیمی‌ترین عکس‌های [[عرفات]] از اواخر دوره عثمانی، این شاخص یا عَلَم سنگی دیده می‌شود و این مسئله، قدمت بیش از صد ساله آن را می‌رساند.
در قدیمی‌ترین عکس‌های [[عرفات]] از اواخر دوره عثمانی، این شاخص یا عَلَم سنگی دیده می‌شود و این مسئله، قدمت بیش از صد ساله آن را می‌رساند.
==توصیف میل سنگی==
==توصیف میل سنگی==
[[ابراهیم رفعت]] وضعیت بالای کوه را چنین توصیف کرده است که در بالاترین نقطه کوه، زمین مربع سنگ‌فرشی به طول ضلع 50 متر، و در وسط آن سکویی مربع به ضلع 7 و ارتفاع 50/1 متر وجود داشته است. در زاویه غربی این سکو، ستون مربعی از سنگ سخت و سفیدکاری شده وجود داشته که ارتفاع آن حدود 4 متر و طول هر ضلع آن حدود 1 متر بوده و به عنوان یک علم ـ که شب‌های عرفه در بالای آن، با هدف راهنمایی حاجیان، چراغ‌هایی روشن می‌کردند ـ کاربرد داشته است. <ref>مرآه الحرمین، رفعت پاشا، ابراهیم، 1344ق، ج1، ص44.</ref>
[[ابراهیم رفعت]] وضعیت بالای کوه را چنین توصیف کرده است که در بالاترین نقطه کوه، زمین مربع سنگ‌فرشی به طول ضلع 50 متر، و در وسط آن سکویی مربع به ضلع 7 و ارتفاع 50/1 متر وجود داشته است. در زاویه غربی این سکو، ستون مربعی از سنگ سخت و سفیدکاری شده وجود داشته که ارتفاع آن حدود 4 متر و طول هر ضلع آن حدود 1 متر بوده و به عنوان یک علم ـ که شب‌های عرفه در بالای آن، با هدف راهنمایی حاجیان، چراغ‌هایی روشن می‌کردند ـ کاربرد داشته است.<ref>مرآه الحرمین، رفعت پاشا، ابراهیم، 1344ق، ج1، ص44.</ref>


شاخص یا میل سنگی مربع، شبیه اُبلیسک‌های مصری و [[جمرات سه‌گانه]] ـ مطابق وضعیت قدیمی و پیش از تعریض آنها ـ و دارای پوشش سفیدکاری است. ارتفاع این میل سنگی 8 و طول هر ضلع آن 80/1 متر است و در بالاترین قسمت هر ضلع آن، میخ‌هایی برای آویزان کردن چراغ‌آویزها وجود داشته است. <ref>جبل اِلال بعرفات، ابوزید، بکر بن عبدالله، ص300.</ref>
شاخص یا میل سنگی مربع، شبیه اُبلیسک‌های مصری و [[جمرات سه‌گانه]] ـ مطابق وضعیت قدیمی و پیش از تعریض آنها ـ و دارای پوشش سفیدکاری است. ارتفاع این میل سنگی 8 و طول هر ضلع آن 80/1 متر است و در بالاترین قسمت هر ضلع آن، میخ‌هایی برای آویزان کردن چراغ‌آویزها وجود داشته است.<ref>جبل اِلال بعرفات، ابوزید، بکر بن عبدالله، ص300.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}