جز
←سِجّیل
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
Hasaninasab (بحث | مشارکتها) جز (←سِجّیل) |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
== سِجّیل== | == سِجّیل== | ||
{{اصلی|سجیل}} | {{اصلی|سجیل}} | ||
در سوره فیل آمده است که ابابیل سنگریزههایی به نام [[سجیل|سِجّیل]]بر سر سپاه [[ابرهه|اَبرَهه]]میانداختند: «تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ» (بر آنان | در سوره فیل آمده است که ابابیل سنگریزههایی به نام [[سجیل|سِجّیل]] بر سر سپاه [[ابرهه|اَبرَهه]] میانداختند: «تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ» (بر آنان سنگهايى از گل [سخت] مىافكندند). <ref>آیه ۴.</ref>در تفسیر «سجّیل» گفتهاند که پاره سنگی بود که در آتش [[جهنم]] پخته شده بود.<ref>شرح اصول الکافی، ج۱۱، ص۴۶۵.</ref> همچنین آن را واژه فارسی سَنگْگِل<ref>الصافی، ج۵، ص۳۷۶.</ref> به معنای سنگی از جنس گِل دانستهاند.<ref>جامع البیان، ج۳۰، ص۳۸۴.</ref> | ||
برخی برای حادثه نابودی اصحاب فیل، توجیهی طبیعی مطرحکرده و گفتهاند: «ابابیل» نام پرندگان یا حشراتی ناقل بیماری آبله یا چیزی شبیه آن است. بیهقی نقل میکند که پس از آشکارشدن مرغان ابابیل، روی پوست بدن [[اصحاب فیل]] دانههای آبله ظاهر شد و این نخستین بار بود که بیماری آبله دیده میشد.<ref>دلائل النبوه، ص۱۲۴.</ref> ابن کثیر نیز نابودی قوم ابرهه را به وسیله وبای جَدَری دانسته است که نوعی آبله بود و پرندگان حامل آن بودند.<ref>البدایة و النهایه، ج۹، ص۲۷۵.</ref> در برخی گزارشهای تاریخی نیز از وجود نشانههایی چون خارش پوست در میان سپاهیان [[ابرهه]] یاد شده است.<ref>مجمع البیان، ج۵، ص۴۴۶؛ الدر المنثور، ج۶، ص۳۹۴.</ref> بعضی از تفاسیر معاصر هم این دیدگاه را پذیرفته و سبب کشته شدن سپاهیان ابرهه را سنگهایی دانستهاند که پرندگان میافکندند و باعث ابتلای آنان به بیماری آبله میشد و گوشت بدنشان را میریخت و به مرگشان میانجامید.<ref>تفسیر الکاشف، ج۷، ص۶۱۰، ۶۱۱.</ref> | برخی برای حادثه نابودی اصحاب فیل، توجیهی طبیعی مطرحکرده و گفتهاند: «ابابیل» نام پرندگان یا حشراتی ناقل بیماری آبله یا چیزی شبیه آن است. بیهقی نقل میکند که پس از آشکارشدن مرغان ابابیل، روی پوست بدن [[اصحاب فیل]] دانههای آبله ظاهر شد و این نخستین بار بود که بیماری آبله دیده میشد.<ref>دلائل النبوه، ص۱۲۴.</ref> ابن کثیر نیز نابودی قوم ابرهه را به وسیله وبای جَدَری دانسته است که نوعی آبله بود و پرندگان حامل آن بودند.<ref>البدایة و النهایه، ج۹، ص۲۷۵.</ref> در برخی گزارشهای تاریخی نیز از وجود نشانههایی چون خارش پوست در میان سپاهیان [[ابرهه]] یاد شده است.<ref>مجمع البیان، ج۵، ص۴۴۶؛ الدر المنثور، ج۶، ص۳۹۴.</ref> بعضی از تفاسیر معاصر هم این دیدگاه را پذیرفته و سبب کشته شدن سپاهیان ابرهه را سنگهایی دانستهاند که پرندگان میافکندند و باعث ابتلای آنان به بیماری آبله میشد و گوشت بدنشان را میریخت و به مرگشان میانجامید.<ref>تفسیر الکاشف، ج۷، ص۶۱۰، ۶۱۱.</ref> |