پرش به محتوا

عزاداری، سنت یا بدعت (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
|رده‌بندی دیویی    = 297/74
|رده‌بندی دیویی    = 297/74
|سایر مشخصات      =
|سایر مشخصات      =
}}'''«عزاداری، سنت یا بدعت»''' یا '''«عزاداری، سنت یا بدعت: سخنان و سیره رسول خدا و صحابه در گریه و مرثیه‌خوانی بر میّت از منظر منابع اهل سنت»''' کتابی به نویسندگی جواد جعفری است که سعی در اسقاط نظر [[وهابیت]] مبنی بر حرام بودن عزاداری بر درگذشتگان دارد. این کتاب بر اساس روایت‌های مورد قبول وهابیت و [[اهل سنت]] تدوین شده و از روش‌های معتبر [[علم حدیث]] استفاده می‌کند.  
}}'''«عزاداری، سنت یا بدعت»''' یا '''«عزاداری، سنت یا بدعت: سخنان و سیره رسول خدا و صحابه در گریه و مرثیه‌خوانی بر میّت از منظر منابع اهل سنت»''' کتابی به نویسندگی جواد جعفری است که سعی در رد نظر [[وهابیت]] مبنی بر حرام بودن عزاداری بر درگذشتگان دارد. این کتاب بر اساس روایت‌های مورد قبول وهابیت و [[اهل سنت]] تدوین شده و از روش‌های معتبر [[علم حدیث]] استفاده می‌کند.  


== محتوا ==
== محتوا ==
انسان‌ها در سراسر دنیا با دین‌ها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین می‌شوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری می‌کنند. [[وهابیت]] به عنوان یکی از مذاهب دین [[اسلام]]، عزاداری را بدعت و حرام می‌داند و این اعتقاد، سبب حملات تروریستی به مسلمانان پایبند به دیگر مذاهب شده است. نگارنده‌ی کتاب «عزاداری، سنت یا بدعت» می‌کوشد تا اثبات کند سوگواری و گریستن برای مردگان، حتی بر اساس روایات و منابع اهل سنت و وهابیت نیز حرام نیست و بدعت به شمار نمی‌رود. وی برای این امر به روایت‌هایی استناد می‌کند که نشان می‌دهد [[پیامبر خدا]]، در غم از دست دادن کسانی به عزاداری پرداخته‌اند و روایت‌هایی که وهابیت برای حرام دانستن سوگواری به آن‌ها متوسل شده‌است را با روش‌های علم حدیث از اعتبار ساقط می‌کند.
انسان‌ها در سراسر دنیا با دین‌ها و نژادهای مختلف، با از دست دادن نزدیکان خود غمگین می‌شوند و اقدام به گریه و برپایی عزاداری می‌کنند اما [[وهابیت|وهابیان]] عزاداری برای مردگان را بدعت و حرام می‌دانند. نگارنده‌ی کتاب «عزاداری، سنت یا بدعت» می‌کوشد تا اثبات کند سوگواری و گریستن برای مردگان، حتی بر اساس روایات و منابع اهل سنت و وهابیت نیز حرام نیست و بدعت به شمار نمی‌رود. وی برای این امر به روایت‌هایی استناد می‌کند که نشان می‌دهد [[پیامبر خدا]]، در غم از دست دادن کسانی به عزاداری پرداخته‌اند و روایت‌هایی که وهابیت برای حرام دانستن سوگواری به آن‌ها متوسل شده‌است را با روش‌های علم حدیث از اعتبار ساقط می‌کند.


این کتاب در سه بخش تدوین شده است:
این کتاب در سه بخش تدوین شده است: