کاربر:Salar/صفحه تمرین۲: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اِحرام'''، از ارکان [[حج]] و [[عمره]] است که در آن حج‌گزار، [[لباس احرام]] پوشیده و پس از [[نیت]]، [[تلبیه|لبیک]] می‌گوید. برخی کارها در حال احرام، ممنوع و [[حرام]] است که به آن‌ها [[محرمات احرام|مُحَرَّمات احرام]] می‌گویند مانند و شامل سه دسته می‌شود.
'''اِحرام'''، از ارکان [[حج]] و [[عمره]] است که در آن حج‌گزار، [[لباس احرام]] پوشیده و پس از [[نیت]]، [[تلبیه|لبیک]] می‌گوید. برخی کارها در حال احرام، ممنوع و [[حرام]] است که به آن‌ها [[محرمات احرام|مُحَرَّمات احرام]] می‌گویند. برخی از این محرمات، مشترک میان مردان و زنان است مانند [[شکار]]، [[استعمال بوی خوش]] و [[نگاه‌ کردن در آینه]]. برخی دیگر مخصوص مردان است مانند [[پوشیدن لباس دوخته]] و [[پوشاندن سر]]. و برخی نیز مخصوص زنان مانند [[پوشاندن صورت]]، [[زینت|استفاده از زیورآلات]] و [[پوشیدن دستکش]].
 
به نظر فقیهان شیعه انجام آگاهانه هر یک از محرمات احرام، [[کفاره]] دارد.
 
==جایگاه و مفهوم‌شناسی==
==جایگاه و مفهوم‌شناسی==
احرام، نخستین کار در [[حج]] و [[عمره]] است که در آن فرد [[لباس احرام]] پوشیده و پس از [[نیت]]، [[تلبیه|لبیک]] می‌گوید.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۹.</ref> اِحرام را از آن رو به این نام می‌نامند که احرام‌گزار برخی کارهایی را که پیشتر بر وی [[حلال]] بوده<ref>تفسیر قرطبی، ج۶، ص۳۶؛ کشاف القناع، ج۲، ص۴۷۱.</ref> یا کارهایی را که با اعمال [[حج]] و [[عمره|عُمره]] ناسازگار است، بر خود [[حرام]] می‌شمرَد.<ref>معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۳۳.</ref> به فرد در حالت احرام «مُحْرِم» می‌گویند.<ref>المدونة الکبری، ج۱، ص۳۶۰؛ المقنعه، ص۴۳۱-۴۳۲.</ref> <br />احرام از [[ارکان حج]] و [[ارکان عمره|عمره]] به شمار می‌رود که ترک عمدی آن، حج و عمره را باطل می‌سازد.<ref>تحریر الاحکام، ج۱، ص۵۷۶؛ مجمع الفائده، ج۶، ص۱۷۵.</ref> بر این اساس، بخشی مهم از مبحث حج در منابع [[فقه|فقهی]] به احرام اختصاص یافته است.
احرام، نخستین کار در [[حج]] و [[عمره]] است که در آن فرد [[لباس احرام]] پوشیده و پس از [[نیت]]، [[تلبیه|لبیک]] می‌گوید.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ج۱، ص۲۹۹.</ref> اِحرام را از آن رو به این نام می‌نامند که احرام‌گزار برخی کارهایی را که پیشتر بر وی [[حلال]] بوده<ref>تفسیر قرطبی، ج۶، ص۳۶؛ کشاف القناع، ج۲، ص۴۷۱.</ref> یا کارهایی را که با اعمال [[حج]] و [[عمره|عُمره]] ناسازگار است، بر خود [[حرام]] می‌شمرَد.<ref>معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۳۳.</ref> به فرد در حالت احرام «مُحْرِم» می‌گویند.<ref>المدونة الکبری، ج۱، ص۳۶۰؛ المقنعه، ص۴۳۱-۴۳۲.</ref> <br />احرام از [[ارکان حج]] و [[ارکان عمره|عمره]] به شمار می‌رود که ترک عمدی آن، حج و عمره را باطل می‌سازد.<ref>تحریر الاحکام، ج۱، ص۵۷۶؛ مجمع الفائده، ج۶، ص۱۷۵.</ref> بر این اساس، بخشی مهم از مبحث حج در منابع [[فقه|فقهی]] به احرام اختصاص یافته است.
۳٬۲۴۱

ویرایش