|
|
| خط ۱۰: |
خط ۱۰: |
| '''عقد نکاح''' یکی از [[محرمات احرام]] است. | | '''عقد نکاح''' یکی از [[محرمات احرام]] است. |
| ==مفهوم‌شناسی== | | ==مفهوم‌شناسی== |
|
| |
| ==عقد کردن زن در حال احرام و حرمت دائمی آن==
| |
| اگر مردِ مُحرم با وجود دانستن حکمِ حرمت عقد در حال احرام، زنی را برای خود عقد کند، آن زن بر او حرام دائمی می‌شود.<ref>مناسک حج، ص۱۹۴، مسئله ۳۲۹.</ref> به نظر جعفر سبحانی، فقیه شیعه، در این حالت چه آن زن محرم باشد یا نباشد و خواه حکم مسئله را بداند یا نداند، حرام دائمی خواهد بود.<ref>مناسک حج، ص۱۹۴، مسئله ۳۲۹.</ref>
| |
| ===در صورت ندانستن حکم حرمت عقد===
| |
| اگر مردِ مُحرِم، حکمِ حرمت عقد در حال احرام را نداند و زنی را برای خود عقد کند، این عقد باطل است؛ اما آن زن حرام دائمی نمی‌شود.<ref>مناسک حج، ص۱۹۴، مسئله ۳۳۰.</ref> به نظر مراجع تقلید، [[احتیاط]] آن است که آن زن را نگیرد؛ خصوصاً اگر با او نزدیکی کرده باشد؛<ref>مناسک حج، ص۱۹۴، مسئله ۳۳۰.</ref> اما حسین نوری همدانی، فقیه شیعه، معتقد است در صورت دخول، حرام دائمی می‌شود.<ref>مناسک حج، ص۱۹۴، مسئله ۳۳۰.</ref>
| |
|
| |
| ===رجوع به زن مطلقه===
| |
| رجوع کردن به زنی که طلاق رِجعی{{یادداشت|طلاق رجعی به طلاقی گفته می‌شود که در زمان [[عده|عِدّه]]، مرد می‌تواند به همسرش رجوع کند؛ یعنی می‌تواند بدون صیغه عقد ازدواج، او را دوباره همسر خود کند.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۵، ص۲۰۵.</ref> این نوع از طلاق در برابر طلاق بائن است که در آن مرد حق ندارد بدون عقد مجدد به زن رجوع کند.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه و اصطلاحات الاصول، ۱۴۳۱ق، ص۳۵۷.</ref>}} داده است مانع ندارد.<ref>مناسک حج، ص۱۹۴، مسئله ۳۲۸.</ref>
| |
|
| |
|
| ==عقد زن محرم== | | ==عقد زن محرم== |
