پرش به محتوا

تحصیب: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۰۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ اوت ۲۰۲۳
خط ۱۳: خط ۱۳:


==موقعیت جغرافیایی حصباء==
==موقعیت جغرافیایی حصباء==
برخی حصباء را‌ اندکی پس از سرزمین [[اَبْطَح]]<ref>مدارک الاحکام، ج8، ص262.</ref> و بعضی آن را محل بیرون شدن از ابطح به سوی مکه و یا میان دو کوه تا قبرهای قریش می‌دانند که سنگریزه‌های برآمده از [[رمی جمرات]] با سیل<ref>تحریر الاحکام، ج2، ص14؛ الدروس، ج1، ص465؛ حاشیة الدسوقی، ج2، ص50.</ref> یا به طور طبیعی<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج4، ص76.</ref> و به سبب پست و گود بودنِ آن منطقه جمع می‌شده است.<ref>البیان فی مذهب الامام الشافعی، ج4، ص362-363؛ فتح العزیز، ج7، ص411.</ref>
در مورد موقعیت حصباء نقل‌ها متفاوت است. برخی حصباء را‌ اندکی پس از سرزمین [[اَبْطَح]]<ref>مدارک الاحکام، ج8، ص262.</ref> و بعضی آن را محل بیرون شدن از ابطح به سوی مکه و یا میان دو کوه تا قبرهای قریش می‌دانند که سنگریزه‌های برآمده از [[رمی جمرات]] با سیل<ref>تحریر الاحکام، ج2، ص14؛ الدروس، ج1، ص465؛ حاشیة الدسوقی، ج2، ص50.</ref> یا به طور طبیعی<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج4، ص76.</ref> و به سبب پست و گود بودنِ آن منطقه جمع می‌شده است.<ref>البیان فی مذهب الامام الشافعی، ج4، ص362-363؛ فتح العزیز، ج7، ص411.</ref>


شماری دیگر این منطقه را میان عقبه و مکه می‌دانند.<ref>السرائر، ج1، ص592.</ref> برخی آن را [[وادی بنی‌کنانه]] یعنی مکان همایش و پیمان بستن کافران قریش بر ضد [[رسول خدا(ص)]] دانسته‌اند.<ref>سنن ابی داود، ج1، ص446-447؛ السنن الکبری، بیهقی، ج5، ص160؛ البحر الرائق، ج2، ص613.</ref> گویا پس از استراحت پیامبر گرامی در آن مکان مسجدی بنا شده که تا سال‌ها پا بر جا بوده و برخی فقیهان پیشین بدان تصریح کرده‌اند.<ref>المقنع، ص289.</ref>
شماری دیگر این منطقه را میان عقبه و مکه می‌دانند.<ref>السرائر، ج1، ص592.</ref> برخی آن را [[وادی بنی‌کنانه]] یعنی مکان همایش و پیمان بستن کافران قریش بر ضد [[رسول خدا(ص)]] دانسته‌اند.<ref>سنن ابی داود، ج1، ص446-447؛ السنن الکبری، بیهقی، ج5، ص160؛ البحر الرائق، ج2، ص613.</ref> گویا پس از استراحت پیامبر گرامی در آن مکان مسجدی بنا شده که تا سال‌ها پا بر جا بوده و برخی فقیهان پیشین بدان تصریح کرده‌اند.<ref>المقنع، ص289.</ref>
به باور برخی از اهل مکه، عرب‌ها در روزگار [[جاهلیت]] پس از انجام [[مناسک حج]] در شب سیزدهم ذی‌حجه در محصّب گرد می‌آمدند و از هر قبیله، شاعر و سخنگویی به بیان امتیازها و افتخارهای قبیله خود می‌پرداخت. پس از [[اسلام]]، این فخرفروشی در آیه 200 [[سوره بقره]]: {{قلم رنگ|سبز|﴿فَاِذَا قَضَیْتُمْ مَنَاسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللهَ کَذِکْرِکُمْ آبَاءَکُمْ اَوْ اَشَدَّ ذِکْرًا﴾}} نکوهش گشت و به جای آن، یاد خدا ستایش شد.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص273؛ اخبار مکه، فاکهی، ج4، ص147؛ العقد الثمین، ج1، ص44.</ref>


==موقعیت فعلی==
==موقعیت فعلی==
۳٬۲۴۱

ویرایش