بودیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیین بودیسم، تمام زیارتگاه‌­ها مقدس و دارای حرمت تلقی می‌شوند. اما در این میان، چهار زیارتگاه بسیار بالاتر و برجسته‌‏تر از دیگر مکان‌های زیارتی هستند. از این اماکن به‌عنوان مکان‌های امن بودایی یاد می‏‌گردد و حق تعرض به افراد در این مکان­‌ها وجود ندارد. این چهار مکان عبارتند از: لومبینی، بودگیا، سارنات و کوشیناره.<ref>Trainor، Kevin، Buddhism: the illustrated guide، (Oxford University Press، 2004)،  P. 112</ref>

بودگیا (Bodh-gayā): بودگیا در منطقه بیهار (Bihar) کشور هند و در فاصله یازده کیلومتری از شرق شهر گایا (Gaya) قرار دارد.<ref>Olsen، Brad، Sacred Places Around the World، (Consortium of Collective Consciousness، 2004، 2nd ed.) ، P. 92</ref> بودگیا که محل روشن‌‏شدگی بودا است، مقدس‏‌ترین مکان روی زمین برای بوداییان به‌شمار می‏‌آید. امپراتور آشوکا به سال 259 ق. م. به [[زیارت]] این مکان رفت و معبدی را در آن‌جا بنا کرد. از آن هنگام به مدت بیش از هزار و پانصد سال، زائرانی بی‌شمار به این مکان که مهد آیین بودا است، می‏‌شتابند.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، Pp. 75 – 78.</ref> در بودگیا معابدی وجود دارد از جمله معبد معبد مهابودی (Mahabodhi) که کنار درختی بنا شده است که به باور بوداییان، بودا زیر آن به روشن‏‌شدگی دست یافت.<ref>Wilkinson، Philip and Charing، Douglas، Encyclopedia of religion، (Dorling Kindersley، 2004، 1st ed.)  ،P. 94</ref> این درخت را بودی (Bodhi) می‌نامند که یکی از زیارتگاه‌های مهم بودایی است.<ref>Leela، Aditi Wood، "Bodh Gaya"، Encyclopedia of Buddhism، robert E. Buswell، 2003، vol 1، p. 50</ref>

سارنات (Särnäth): سارنات در ایالت اوتارپرادش در سی کیلومتری شهر واراناسی (بنارس) قرار دارد.<ref>. Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، (Subang Jaya Buddhist Association، 2001)،  Pp. 81 – 82 &87.</ref> بودا در باغی به نام پارک آهو (Mrigadäva) که اکنون Särnäth نام دارد، نخستین موعظه خود و دهرمه را که بدان دست یافته بود، برای یاران خود بیان کرد. این زیارتگاه نخستین‌بار به‌دست امپراتور آشوکا در سده سوم پیش از میلاد احداث شد. بقعه اصلی سارنات از میان رفته و اثری از آن باقی نمانده است؛ اما دیواره‌‏های آن با حکاکی‏‌هایی که بر آن وجود داشته، همچنان محفوظ مانده است.<ref>Wilkinson، Philip and Charing، Douglas، Encyclopedia of religion، P. 92</ref>

کوسیناره (Kusinagara): زیارتگاه کوسیناره در شمال ویشالی از جمله مکان‌های مقدسی است که بوداییان به زیارت آن می‌روند. بر پایه گزارش‌ها، این مکان همان جایی است که بودا در آن وفات یافت و به پری نیروانه (Parinirväna) یا نیروانای کامل دست یافت. در همین محل جسد او را سوزاندند و بنای یادبودی برای او ساختند.<ref>Akira، Hirakawa، "Stupa Worship"، Encyclopedia of religion، Vol. 14، p. 93.</ref>امپراتور آشوکا به سال 249 پی از میلاد به این مکان آمد و بقعه‏‌ها و مناره‏‌های گوناگون در این محل بنا کرد. معبد اصلی این مکان در سال‌های 1902 – 1903م. نوسازی شد.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، P. 98</ref>

==شرایط اعمال زیارت==

از آن‌جا که انجام زیارت به رغم اهمیت فراوانش واجب نیست، کمتر مواردی را می‏‌توان یافت که از آن‌ها به‌عنوان شروط الزام‌آور یاد شده باشد. با این‌حال، برخی موارد مانند معرفت، دوری از تجملات، زیارت با پای برهنه، پوشیدن لباس ویژه و مراقبه و توجه معنوی از ارکان مهم و شرط‌های زیارت چهار مکان مقدس بودایی شمرده می‌شود.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، Pp. 12-13.</ref><ref>A. Salamone، Frank (ed.) ، Encyclopedia of religious rites، rituals، and festivals، Routledge، 2004)،  P. 378 and J. O’Neal، Michael and Jones، Sydney، ibid، P. 106</ref>

=== اعمال ویژه زیارتگاه‌های چهارگانه ===

اگرچه بودا اعمالی ویژه برای این زیارتگاه‌ها مشخص نکرده، بوداییان معمولاً رسومی ویژه را در این کار معنوی دنبال می‌کنند. زیارت بیشتر از دو بخش تشکیل می‏‌شود: [[طواف]] زیارتگاه، [[نماز]] و [[دعا]]. بخشی از این آداب با حج مسلمانان شباهت دارد. زیارت این مکان‌های واجب نیست. ولی بیشتر بوداییان متعهد هستند تا در طول عمر خود، دست‌کم یک‌بار این اماکن را زیارت کنند. در بودیسم تبتی، انجام زیارت به نیابت از مردگان نیز جایز شمرده شده است. انسان می‌­تواند در این مکان‌های مقدس، اعمال عبادی را به نیابت از مردگان به‌جای آورد.<ref>Khoon San، Chan، Buddhist pilgrimage، P1.</ref>

==== نماز و دعا: ====