آبار علی: تفاوت میان نسخه‌ها

این مکان اکنون میان راه قدیم مدینه به [[مکه]] و بزرگراه جدید مدینه به مکه قرار دارد. برخی در خصوص  علت نام‌گذاری آن گفته‌اند: امام علی(ع) در زمان خانه‌نشینی چاه‌هایی را دراین منطقه برای [[حاجی|حج‌گزاران]] و سایر مردم احداث کرد. یکی از علمای معاصر [[اهل‌سنت]]، آبار علی را به [[علی بن دینار]]، سلطان [[دارفور]] در جنوب [[سودان]]، نسبت داده است؛ اما ذکر نام آبار علی در منابع [[مسلمان|مسلمانان]] پیش از سفر علی بن دینار به مکه، این سخن را رد می‌کند.

آبار و اَبیار جمع بِئْر و به معنای چاه‌ها است.<ref>العین، ج۸، ص۲۹۰؛ لسان العرب، ج۴، ص۳۷؛ تاج العروس، ج۶، ص۴۳، «بأر».</ref> آبار علی نام منطقه‌ای است در ۷ یا ۹ کیلومتری جنوب شهر [[مدینه]]،<ref>عمدة القاری، ج۲۵، ص۶۲؛ البحر الرائق، ج۲، ص۵۵۵؛ مناسک حج، صافی، ص۲۷.</ref> در [[وادی عقیق]] و دامنه غربی [[کوه عیر]] که نزدیک [[ذوالحلیفه]] و بر سر راه [[مکه]] قرار دارد و دارای چاه‌های آب و نخلستان‌های فراوان است.<ref>نک: المعالم الاثیره، ص۱۰۳؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۱۹۸.</ref>

در [[کتاب‌های مناسک حج]] و آثار [[فقه شیعه|فقهی شیعه]]<ref>مناسک حج، صافی، ص۵۷؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۱۹۸؛ الحج و العمره، ص۱۷۵.</ref> و [[اهل سنت]]<ref>العهود المحمدیه، ص۶۰؛ الدر المختار، ج۲، ص۵۲۲؛ فتاوی اللجنه، ج۱۱، ص۱۸۱، ۲۳۸.</ref> از آن با الفاظ اَبیار و آبیار علی نیز یاد شده است. بسیاری از نویسندگان اهل‌سنت از قرن نهم هجری به بعد، آبارعلی و [[ذوالحلیفه]] و [[مسجد شجره]] را نام یک مکان و [[میقات]] مردم مدینه دانسته‌اند.<ref>عمدة القاری، ج۱۷، ص۲۲۵؛ ج۲۵، ص۶۲؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۴۱.</ref> نام معروف امروزی آن آبار علی است.<ref>کلمة التقوی، ج۳، ص۲۳۰؛ اعمال الحرمین، ص۱۳؛ مناسک حج، صافی، ص۲۷.</ref>