در حال ویرایش آدریئن پروست (بخش)

==گزارش پروست از مکه==

بر پایه گزارش پروست، مکه شهری است با 60 هزار تن جمعیت که حدود 80% ساکنان آن، هندی و جاوه‌ای و 18% عرب و 2% ترکان هستند.<ref>نک: سفرنامه حجاز، ص132.</ref>این شهر در موسم حج میزبان 100 تا 300 هزار حج‌گزار است که برخی به مدت یک یا چند سال و برخی نیز چند ماه تا چند روز پیش از شروع [[مناسک حج]]، در آن اقامت می‌گزینند. او با اشاره به برخی باورهای مکیان از جمله مداوای زن نازا با سحر و جادو، طالع‌بینی از روی استخوان، اعتقاد به احضار ارواح، و قربانی شدن برخی زنان به دست روح شروری به نام نزار، بیشتر زنان مکه را در طب گیاهی چیره‌دست می‌خواند.

از نظر جغرافیایی، مکه در گودی قرار گرفته و آب باران‌های‌ اندک آن راه به جایی ندارد و به رغم وجود خیابان‌های نسبتاً وسیع، مجرایی برای دفع بهداشتی فاضلاب در آن ساخته نشده است. در جنوب غربی این شهر، محله سیاهان با خانه‌های گِلی قرار دارد که حدود سه تا چهار هزار تن در آن ساکن هستند. در کنار آن، محل گردآوری زباله‌های مکیان قرار دارد و با فاصله حدود 300 متر، استخر آبی به طول20 متر و عرض 10 متر دیده می‌شود که برای آبیاری مزارع صیفی و نخلستان‌ها استفاده می‌شود. آب آشامیدنی مکه از [[چشمه رائق]] و از سمت [[طائف]] و منا با استفاده از آبراهه‌ای سرپوشیده به مکه آورده می‌شود؛ ولی در مسیر آن، حفره‌ها و چاه‌هایی برای آب‌رسانی به منازل و پیرامون مکه ایجاد شده که موجب آلودگی آن می‌گردد.

پروست با اشاره به وضعیت قرنطینه، آن را نیز ناکارآمد می‌خواند. در نزدیکی جده، هنگام بازگشت حاجیان از مکه، قهوه‌خانه‌ای برای قرنطینه اختصاص یافته است؛ اما کمبود امکانات و وجود تنها یک پزشک، این مکان را به محل نگهداری اجساد و بیماران تبدیل کرده است. چه بسا افراد سالم که به‌دلیل چهره خسته خود و اشتباه نگهبانان، در کنار بیماران محکوم به مرگ جای می‌گیرند و همه آنان ملتمسانه به دنبال‌ اندکی آب و غذا به چند برابر قیمت هستند.