در حال ویرایش آستان مقدس کاظمین (بخش)

== توصیف ساختمان آستان ==
آستان مقدس کاظمین(ع) در وضعیت فعلی آن- بدون در نظر گرفتن طرح‌های توسعه در دست اجرا در این آستان و سایر آستانه‌های ائمه(ع) در عراق- وسیع‌ترین و یکی از باشکوه‌ترین آستانه‌های [[عتبات عالیات]] عراق، به شمار می‌آید. مجموع مساحت صحن، حرم و حاشیه‌های آن، حدود ۲۶ هزار مترمربع است.

=== صحن مطهر ===
[[پرونده:200.jpg|بندانگشتی|صحن مقدس]]
صحن آستان کاظمین(ع)، به شکل مستطیل نزدیک به مربع می‌باشد که طول آن، ۳۷۰ متر و عرض آن، ۳۵۰ متر است که از سه سمت شرقی، غربی و جنوبی، حرم را فراگرفته است. صحن، در شکل و مساحت امروزی آن، مربوط به طرح توسعه فرهاد میرزا معتمدالدوله، عموی ناصرالدین‌شاه است و کف آن، با سنگ‌های مرمر، فرش شده است.

صحن کاظمین(ع) در دوره قاجار، دارای سه ورودی یا دروازه بوده که تا به امروز، باقی مانده است و اسامی آنها چنین است: باب القریش، باب القبله، باب المراد، باب صاحب الزمان، باب الفرهادیه، باب آینه و باب مسجد صفوی. علامه شهرستانی، یک دروازه دیگر را نیز به عنوان نماد درهای بهشت که در [[قرآن]] آمده است: (ولها ثمانیة ابواب)، به این درها افزوده است.

میان هریک از اضلاع سه‌گانه شرقی، غربی و جنوبی صحن، سه ایوان وجود دارد که بر فراز ایوان‌های داخلی دو ضلع جنوبی و شرقی، دو ساعت بزرگ، نصب شده است. ساعت اول را دوست محمد خانِ وزیر که همراه ناصرالدین‌شاه برای زیارت، به عراق رفته بود، در سال ۱۲۸۷ ه‍. ق، به آستان کاظمین(ع) هدیه کرد. اما پس از تکمیل پایه آن در زمان طرح توسعه صحن، در سال ۱۳۰۱ ه‍. ق، بالای ایوان ورودی ضلع شرقی نصب شد. ساعت دوم را نیز حاج محمد مهدی بوشهری، در سال ۱۳۰۳ ه‍.ق هدیه کرد که از ساعت اول، بزرگ‌تر بود و روی ورودی جنوبی، نصب گردید.<ref>تاریخ حرم کاظمین (علیهماالسّلام)، ص108.</ref>

همچنین اطراف هریک از سه ضلع صحن، بیست حجره و در ضلع شمالی آن، ده حجره، وجود دارد. بدین ترتیب، هفتاد حجره با ایوانچه‌هایی، صحن را احاطه کرده است. در گذشته، این حجره‌ها به عنوان مدرسه علمیه و محل سکونت طلبه‌ها بود. اما بعدها به مقبره‌های خانوادگی، تبدیل شد.

گرداگرد صحن، تا دیوار مسجد صفوی، کتیبه‌ای کمربندی به خط ثلث، روی کاشی‌های لاجوردی، به عرض نیم متر وجود دارد که حاوی تعدادی از سوره‌های قرآن، از جمله [[سوره جمعه]]، [[سوره فتح|فتح]]، دهر، [[سوره ضحی|الضحی]] و [[سوره غاشیه|غاشیه]] است. نام کاتب آن، نصرالله مشهدی و تاریخ آن، سال ۱۲۹۸ ه‍. ق، ثبت شده است.

=== حرم و گنبدخانه‌ها ===
حرم مطهر، شامل روضه منوره (گنبدخانه)، رواق‌های اطراف آن، ایوان‌ها و دکه‌هایی است که از سمت شمال، به مسجد دوره صفوی متصل است و صحن آستان نیز سه سمت شرقی، غربی و جنوبی آن را احاطه کرده است.

قبور مطهر دو امام هفتم و نهم(ع)، میان روضه منوره قرار دارد و روی آن، ضریح بزرگی نصب شده است. طول ضریح، ۷۶/ ۶، عرض آن، ۱۷/ ۵ و ارتفاع آن، ۵/ ۳ متر است. درِ ورودی ضریح، وسط ضلع شرقی آن قرار دارد و در فاصله بین دو صندوق قبر، باز می‌شود. قبر شریف امام کاظم(ع) در قسمت جنوبی داخل ضریح و قبر امام جواد(ع) در قسمت شمالی داخل ضریح، قرار دارد.

روضه منوره، به دو قسمت شمالی و جنوبی، تقسیم شده است که دو راه باریک و تنگ در دو طرف ضریح، این دو قسمت را به هم متصل ساخته است. سقف و دیوارهای روضه منوره، آینه‌کاری شده است و کتیبه‌هایی به خط ثلث، از دوره صفوی به تاریخ ۹۲۹ ه‍.ق نیز روی کاشی‌های گرداگرد آن، به چشم می‌خورد.

=== رواق‌های حرم ===
در چهار سمت روضه منوره، رواق‌هایی وجود دارد که ازاره آنها، دارای پوششی از سنگ و دیوارها و سقف آنها، آینه‌کاری شده است. طول این رواق‌ها از شمال به جنوب، چهل متر، مرکب از هفت چشمه و عرض آنها از شرق به غرب، سی متر، مرکب از پنج چشمه است. نام این رواق‌ها، چنین است:
[[پرونده:201.jpg|بندانگشتی|رواق باب‌المراد]]
# رواق باب‌المراد: رواق شرقی حرم که مقابل ایوان شاه اسماعیل صفوی است. این رواق به دستور ناصرالدین‌شاه قاجار، آینه‌کاری شد و در آن، [[ابن‌قولویه]] و [[شیخ مفید]]، به خاک سپرده شده‌اند.
# رواق باب‌القریش: رواق جنوبی حرم است که به دستور سلطان محمدرشاد عثمانی، بازسازی شده است.
# رواق شمالی: در سمت شمالی ضریح مطهر، واقع است.
# رواق غربی: در سمت غربی حرم، واقع است و قبر [[خواجه نصیرالدین طوسی]] نیز در آن قرار دارد.
از این چهار رواق، شش ورودی، به روضه مطهره باز می‌شود. دو ورودی در دو طرف قبر شیخ مفید، در رواق شرقی، دو ورودی در دو طرف قبر خواجه نصیر، در رواق غربی و دو ورودی دیگر نیز در دو رواق جنوبی و شمالی، قرار دارند. در هریک از این ورودی‌ها، درهای طلا و نقره، با قلم‌زنی‌ها، نقوش و تزیینات زیبایی، نصب شده است.

=== گنبد و مناره‌ها ===
[[پرونده:202.jpg|بندانگشتی|گنبدها]]
یکی از وجوه تمایز آستان کاظمین(ع) با دیگر آستانه‌های مقدس ائمه(ع)، وجود دو گنبد دوقلو و مشابه، بالای قبر هریک از دو امام هفتم و نهم(ع) است که تنها دو متر از یکدیگر، فاصله دارند. ارتفاع بدنه هر گنبد، ۵/ ۱۴ متر و ارتفاع آنها، از نوک تا سطح زمین، ۲۹ متر است. در چهار سمت حرم، چهار گلدسته باشکوه وجود دارد که بدنه آنها، کاشی‌کاری و قسمت فوقانی آنها، طلاکاری شده است.

افزون‌بر مناره‌های بزرگ، چهار شبه‌مناره بسیار کوچک، اطراف گنبدهای حرم، در چهار گوشه سقف گنبدخانه، وجود دارد که دارای پوششی از طلا می‌باشد.

در دوره صدام، طلاهای گنبد امام محمد جواد(ع) را برداشتند که پس از سقوط این رژیم، با تلاش ستاد بازسازی عتبات عالیات، گنبد امام محمد جواد(ع) از نو، طلاکاری شد و خشت‌های طلای قدیمی گنبد امام موسی کاظم(ع) و نیز بخش فوقانی سه گلدسته حرم مطهر کاظمین(ع)، عوض گردید. این کار، یک سال و نیم، به طول انجامید و در شامگاه روز دوشنبه، ۲۲ شهریور ماه سال ۱۳۸۹ ه‍.ش در مراسمی رسمی، با حضور معاون نخست‌وزیر عراق و سفیر ایران در این کشور، تولیت آستان کاظمین(ع) و مسئولان ستاد بازسازی عتبات عالیات، رونمایی شد.

برای طلاکاری مجدد گنبد امام موسی کاظم(ع)، چهارده تن مس و ۱۱۰ کیلوگرم طلای ناب و تعداد ۱۰۲۶۱ خشت طلا به کار رفته و این طلاکاری، با روش الکتروآنالیز انجام شده است. همچنین در بدنه هر گلدسته، ۴۷۲ خشت طلا و در هر کلاهک گلدسته نیز ۱۹۲ خشت طلا استفاده شده است که در مجموع، برای سه گلدسته، ۱۴۱۶ خشت طلا، به کار رفته است. مردم استان خراسان ایران هزینه پنج میلیون دلاری این طرح را قبول و پرداخت کردند.

=== مسجد صفوی ===
در ضلع شمالی حرم مطهر کاظمین(ع)، مسجدی از دوره صفوی وجود دارد که دارای گنبدی کم‌خیز و نسبتاً کم‌ارتفاع، با کاشی‌های آبی‌رنگ است. شبستان مسجد، ستون‌های ضخیم و طاق‌های قوسی شکلی است و از زیبایی خاصی برخوردار است. در داخل این مسجد، منبری بسیار زیبا و قدیمی وجود دارد که آن را سلطان سلیمان قانونی، پادشاه عثمانی، تقدیم کرده است و روی آن تاریخ ۹۵۶ ه‍. ق، به چشم می‌خورد که بنابراین، قدمتی پانصد ساله دارد. کنار محراب و منبر مسجد، پنجره‌ای به درون رواق شمالی حرم مطهر، باز شده است که از میان آن، ضریح مطهر، دیده می‌شود.