در حال ویرایش آطام مدینه (بخش)

==قلعه‌های مدینه==
در مدینه آطام بسیار بودند و هریک به نامی خوانده می‌‏شد.<ref>معجم البلدان، ج۱، ص‏۵۱؛ مراصد الاطلاع، ج۱، ص۲.</ref> البته این ویژه مدینه نبود؛ بلکه در سرزمین‌های دیگر نیز دژ و قلعه وجود داشت؛ اما چون شمار آن‌ها در یثرب فراوان بود، غالباً دژهای یثرب بدین نام شهرت داشتند.<ref>مراصد الاطلاع، ج۱، ص۲، ۹۲.</ref> آطام یثرب دژها و قلعه‌‏هایی بلند بودند<ref>غریب الحدیث، ج۲، ص‏۶۶.</ref> که با استفاده از سنگ<ref>العین، ج۷، ص‏۴۶۳؛ لسان العرب، ج۱۲، ص۱۹، «اطم».</ref> در حومه شهر و محله‏‌هایش برای پناه‌گرفتن و دیده‏‌بانی ساخته می‌شدند<ref>فتح الباری، ج۴، ص‏۸۱.</ref> و از آن‌جا که دارای استحکام نظامی بودند، بیشتر کاربرد دفاعی داشتند.<ref>دراسات فی الآثار الاسلامیه، ص۲۱-۲۲.</ref> به عقیده برخی، [[عمالقه]] (نسل فرزندان سام بن نوح از عرب جنوبی)<ref>الطبقات، ‌ج۱، ص۴۳.</ref> نخستین کسانی بودند که در یثرب خانه‌ها و دژهایی از سنگ ساختند.<ref>معجم البلدان، ج۵، ص۸۴؛ تاریخ ابن‌خلدون، ج۲، ق۱، ص۲۸.</ref> پس از آنان یهودیان مهاجر در یثرب مستقر شدند و برای خود ۵۹ اطم بنا نهادند.<ref>الدرة الثمینه، ص۱۳-۱۴؛ موسوعة مکة المکرمه، ج۱، ص۸۸.</ref> اوس و خزرج نیز پس از استقرار در یثرب، برای خویشتن اطم‌هایی ساختند.<ref>الاعلاق النفیسه، ص۶۱.</ref> هنگام یورش دشمن، مردم یثرب زنان وکودکانشان را در این قلعه‏ها جای می‏دادند تا دشمن را سنگباران کنند. مردان نیز در محله‏ها با شمشیر به نبرد و مقاومت می‏پرداختند.