در حال ویرایش آل برکات (بخش)

== جانشینان برکات دوم ==
پس از برکات دوم فرزندش محمد معروف به ابونمی دوم که تا آن هنگام در حکمرانی با پدر شریک بود، مستقلاً به حکومت پرداخت. در ۹۴۵ق. فرمان مشارکت احمد، فرزند ارشد ابونمی دوم، از مصر رسید. پس از وفات احمد در ۹۶۱ق. حسن جای او را گرفت. ابونمی دوم تا ۹۷۴ق. بر حجاز حکومت کرد و در سال ۹۸۴ق. با لشکری عظیم در بندر جده با پرتغالی‌ها روبه‌رو شد و آنان را شکست داد.<ref>خلاصة الکلام، ص۵۳.</ref> او حکمرانی را به فرزندش حسن وانهاد و دوران پیری را در منطقه اَبیار، در جنوب مکه، سپری کرد و در ۹۹۲ق. درگذشت.<ref>تحصیل المرام، ج۲، ص۷۶۹.</ref> آن‌گاه شریف حسن بر مسند حکمرانی مکه تکیه زد و با همان درایت و کیاست پدر، حکم راند<ref>تاریخ امراء مکه، ص۲۱۸.</ref> و تا ۱۰۱۰ق. حکومتش برقرار بود.<ref>تحصیل المرام، ج۲، ص۷۷۰-۷۷۵.</ref> سپس فرزندش ابوطالب جای او را گرفت.<ref>تحصیل المرام، ج۲، ص۷۷۵-۷۷۶.</ref> اختلاف ابوطالب با شریف ادریس بن حسن موجب شد تا حکومت مکه به تناوب و توالی به او و ادریس، محسن بن حسن و احمد بن عبدالله بن حسن برسد. سپس زید بن محسن، از فرزندان و نوادگان ابونمی، به حکمرانی مکه دست یافت.<ref>تحصیل المرام، ج۲، ص۷۷۶.</ref> از نیمه نخست سده یازدهم تا سده چهاردهم، سه طایفه از نوادگان ابونمی دوم برای تصاحب مقام شریفی مکه با یکدیگر رقابت داشتند: ذَووزید، ذَووعبدالله و ذَوو برکات.