در حال ویرایش آیه ۹۶ سوره آل‌عمران (بخش)

== شرح واژگان ==
واژه «بیت» در لغت به معنای مأوی، مسکن و محل اجتماع است.<ref>المصباح المنیر، ذیل واژه بات.</ref>

«بکّه» در لغت به معنای تجمع و ازدحام است.<ref>اساس البلاغه، ذیل واژه بکّ.</ref> طبرسی، مفسّر شیعه، بکّه را همان [[مکه|مکّه]] دانسته که میم آن تبدیل به باء شده است.<ref>مجمع البیان، ج۱، ص۴۷۷.</ref>

بر اساس روایتی، [[امام علی(ع)]] مکه را «اطراف [[حرم مکی|حرم]]» و بکه را «محل [[خانه خدا]]» دانسته است. او علت نامگذاری بکه را این دانسته که خانه خدا چشمان سرکشان و گناهکاران را گریان می‌کند. (بکّت رقاب الجبارین و اعناق المذنبین)<ref name=":1">بحار الانوار، ج۵۴، ص۲۳۱.</ref>

واژه «مبارک» از رشه برک به دو معنای «نمو و زیادت»، و «ثبوت و قوام» است.<ref>صحاح اللغه، ذیل واژه برک؛ المصباح المنیر، ذیل واژه برک.</ref> راغب اصفهانی، لغت‌شناس قرآنی، برکت را به معنای خیر الهی در چیزی دانسته است.<ref>مفردات الفاظ قرآن، ذیل واژه برک.</ref>