در حال ویرایش ابوسعید بهادر خان (بخش)

==معرفی اجمالی==
ابوسعید بهادر خان (حک: 716-736ق.) فرزند و جانشین [[سلطان محمد خدابنده]] (اولجایتو) و واپسین حاکم ایلخانان مغول در [[ایران]] و [[عراق]] بود.<ref>الوافی بالوفیات، ج10، ص202؛ صبح الاعشی، ج7، ص250؛ مجمع الانساب، ص٢٧٣؛ تحریر تاریخ وصاف، ص٣٣٩-٣4١.</ref> وی به سال 704ق. زاده شد. در کودکی به ولیعهدی منصوب گشت<ref>مجمع الانساب، ص273.</ref> و پس از مرگ پدرش به سال 716ق. بر تخت ایلخانی تکیه زد.<ref>تحریر تاریخ وصاف، ص339، 341.</ref>

وی برای نفوذ در [[حرمین]] به‌ویژه [[مکه]] و رفع مشکلات کاروان‌های حج و انجام شکوهمند [[مراسم حج]] بسیار کوشید. بیشترین خبرها درباره حج‌گزاری مسلمانان قلمرو [[ایلخانیان]]، به دوره حکومت او مربوط می‌شود. ابوسعید [[مذهب تسنن]] داشت و توانست با ایجاد روابط دوستانه با [[ممالیک مصر]]، مناسبات خود را با [[حجاز]] در سایه جلب رضایت آنان توسعه دهد.<ref>السلوک، ج٢، جزء٢، ص٢١١.</ref>