در حال ویرایش اخبار المدینه (علوی) (بخش)

==استفاده کتاب‌های مختلف از این کتاب ==
المناسک منسوب به ابواسحاق حربی (م.۲۸۵ق.) کهن‌ترین مرجعی است که در آن می‌توان اثر اخبار المدینه علوی را پی گرفت. حربی با عبارت «حدثنی» و بی‌واسطه، دانش مدینه‌شناسی خود را از یحیی علوی گرفته است. نحوه ‌گزارش حربی نشان می‌دهد که یا کتاب یحیی را در دست داشته و بی‌واسطه از آن گزارش کرده یا آن را به شکل شفاهی از یحیی دریافت کرده است. نقل شده‌های حربی از علوی ‌گزارش‌هایی درباره مساحت مسجدالنبی، کیفیت تعیین قبله مسجد، اوصاف و ستون‌های مسجد، افزوده‌های خلفا به مسجدالنبی، و اندازه مرقد نبوی هستند.<ref>المناسک، ص۳۸۹، ۳۹۷، ۴۰۳-۴۰۴، ۴۲۵.</ref> سمهودی (م.۹۱۱ق.) در بررسی تاریخ توسعه‌ها و تغییرات مسجدالنبی به مقایسه میان ‌گزارش‌های تاریخ‌نگاران کهن می‌پردازد و از میان همه نظرها، معمولاً ‌گزارش‌های یحیی علوی را همراه دیدگاه‌های ابن زباله (م.حدود ۲۰۰ق.) آورده و یادآور شده که پذیرش ‌گزارش‌های ابن زباله مشروط به سازگاری با ‌گزارش‌های علوی است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۶۵.</ref>

گویا سخاوی این اثر را دیده و آن را کتابی کوچک وصف کرده<ref>الاعلان بالتوبیخ، ص۲۷۳.</ref>؛ اما در ‌گزارش خود دچار خطاهایی شده است. او این کتاب را به محمد بن یحیی علوی که در واقع راوی کتاب است، نسبت داده و کتاب دیگری در موضوع مدینه را به علوی منسوب ساخته است. همان جا کتابی را در فضائل المدینه به علوی نسبت می‌دهد.

از اخبار المدینه علوی چهار روایت به دست سمهودی رسیده بود. در یک روایت، راوی نامشخص است و سمهودی از او نام نبرده است. نسخه دوم را طاهر بن یحیی از ابوالحسن مدائنی روایت کرده است. روایت سوم را طاهر به طور مستقیم از پدرش برگرفته است.<ref>وفاء الوفاء، ج۱، ص۴۸، ۱۱۰، ۱۷۴، ۳۰۵، ۳۴۳، ۳۶۰،۳۹۴؛ ج۲، ص۴۰۲.</ref> نسخه چهارم کتاب، روایتِ حسین بن محمد بن یحیی، نوه مؤلف، است که به گفته سمهودی نسخه‌اش با نسخه طاهر تفاوت‌هایی داشته است. مثلاً یکی از آن دو خبری آورده که دیگری نیاورده است.<ref>وفاء الوفاء، ج۲، ص۲۰۴؛ ج۲، ص۱۵۹، ۲۵۶؛ ج۳، ص۱۴۱؛ ج۵، ص۲۷؛ حجاز در صدر اسلام، ص۴۳.</ref>

سمهودی حدود ۲۱۰ قطعه و ‌گزارش از این کتاب را حفظ کرده و چنان‌که برخی از محققان گفته‌اند، با گردآوری و تنظیم و تدوین دیگر بار این قطعات، می‌توان کلیت کتاب و موضوعات اصلی آن را بازسازی کرد.<ref>حجاز در صدر اسلام، ص۴۴؛ معجم ما الف عن المدینه، ص۲۹؛ دراسات حول المدینة المنوره، ج۲، ص۳۵۱-۳۵۲.</ref>

‌درباره تأثیر اخبار المدینه علوی بر کتاب‌های تاریخ مدینه، آگاهی‌هایی در دست نیست. اما استفاده گسترده سمهودی (م.۹۱۱ق.) و ثبت بسیاری از ‌گزارش‌های تاریخی اثر او در کتابش نشان دهنده جایگاه برجسته علوی در حفظ و روایت ‌گزارش‌های مدینه‌شناسی است. همچنین ابن نجار (م.۶۴۳ق.) برخی از ‌گزارش‌های اخبار المدینه علوی را به‌گونه مستند از طاهر بن یحیی روایت کرده است.<ref>الدرة الثمینه، ص۱۱۷، ۳۸۳.</ref> پیش از سمهودی، دیگر تاریخ‌نگار مدینه در سده هشتم و نهم ق. زین الدین ابوبکر مراغی (م.۸۱۶ق.) از کتاب علوی سود جسته و بدون یادکرد نام کتاب، قطعاتی از آن را درباره تاریخ و بنای مسجدالحرام، مصلا، منبر و درهای مسجدالنبی، داستان ستون حنانه، اعتکاف پیامبر اکرم در مسجدالنبی، آداب و احکام فقهی مسجدالنبی، و آداب زیارت پیامبر(ص) آورده است.<ref>تحقیق النصره، ص۳۶، ۳۸-۳۹-۴۸.</ref>