در حال ویرایش ازدواج موقت

'''ازدواج موقت''' 
==مفهوم‌شناسی==
ازدواج موقت یا متعه، گونه‌ای از پیمان زناشویی است که در آن، مهر و مدت ازدواج معین می‌شود.<ref>نک: مصطلحات الفقه، ص۴۶۸؛ معجم الفاظ الفقه الجعفری، ص۲۱۸.</ref> برخی از فقیهان اهل سنت در تعریف این ازدواج به حضور دو شاهد، پرداخت مهر و فقدان ارث میان زوجین اشاره کرده‌اند.<ref>تفسیر قرطبی، ج۵، ص۱۳۲.</ref> در متون و منابع اسلامی، از این‌گونه ازدواج با تعابیری مانند نکاح منقطع، مُتْعه، ازدواج متعه و متعه زنان (متعة النساء)یاد کرده‌اند.

==ازدواج موقت در حج و عمره==
عقد ازدواج بر مُحرم در احرام حج و عمره حرام است<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳.</ref>، خواه ازدواج دائم باشد و خواه موقت.<ref>کلمة التقوی، ج۷، ص۹۶؛ المعتمد، ج۴، ص۱۱۲.</ref> همچنین خواندن عقد دیگران از جانب شخص محرم و بر عهده داشتن ولایت و وکالت در ازدواج نیز ممنوع است.<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۱.</ref> مهم‌ترین پشتوانه این حکم، روایت‌های پیامبر<ref>مسند احمد، ج۱، ص۶۴؛ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶.</ref> و امامان شیعه(ع)<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ التهذیب، ج۵، ص۳۲۸.</ref> هستند که از ازدواج در حال احرام نهی کرده‌اند.<ref>منتهی المطلب، ج۲، ص۸۰۸؛ الشرح الکبیر، ج۳، ص۳۱۲.</ref> همچنین فقیهان شیعه<ref>من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۳۶۱؛ الخلاف، ج۴، ص۳۴۶؛ تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳.</ref> و بسیاری از فقیهان اهل سنت<ref>صحیح مسلم، ج۴، ص۱۳۶؛ المجموع، ج۷، ص۲۸۳؛ المغنی، ج۳، ص۳۱۱.</ref> به پشتوانه روایت‌های پیامبرر و اهل بیت: عقد ازدواج شخص محرم را باطل شمرده‌اند، خواه زن و شوهر هر دو در حال احرام باشند یا یکی از آنان محرم باشد.<ref>تذکرة الفقهاء، ج۷، ص۳۸۳-۳۸۴.</ref>

==پانویس==
{{پانویس}}

==منابع==
*