در حال ویرایش اشتراط تحلل (بخش)

==چگونگی گزاردن اشتراط==
درباره ضرورت  اشتراط با لفظ و نیز چگونگی  آن، دیدگاه‌های گوناگون در میان است. بر پایه حدیثی از [[امام صادق(ع)]]، شرط‌کننده باید هنگام احرام بگوید:

«خدایا! من بر پایه کتاب تو و سنت پیامبرت قصد انجام [[عمره تمتع]] و [[حج]] را دارم. پس اگر مانعی برای من پدید آید که مرا از مناسک باز دارد، مرا از احرام بیرون کن و اگر نتوانستم حج را کامل کنم، آن را عمره قرار ده».<ref>. نک: الکافی، ج4، ص332؛ من لایحضره الفقیه، ج2، ص318.</ref> در حدیثی دیگر، لفظی کوتاه‌تر یاد شده است.<ref>. الکافی، ج4، ص455؛ التهذیب، ج5، ص168.</ref> شماری از فقیهان شیعه<ref>. منتهی المطلب، ج10، ص250؛ مستند الشیعه، ج11، ص287؛ العروة الوثقی، ج4، ص663.</ref> و اهل سنت<ref>. نک: المغنی، ج3، ص245.</ref> بر آنند که می‌توان با هر عبارتی که معنای اشتراط را برساند، شرط کرد، هر چند بهتر است که با الفاظ بیان شده در روایت‌ها صورت پذیرد.

بیشتر فقیهان امامی می‌گویند اشتراط باید لفظی باشد و نیت قلبی به تنهایی کافی نیست.<ref>. تحریر الاحکام، ج1، ص573؛ جواهر الکلام، ج18، ص281.</ref> شماری هم احتمال داده‌اند که اشتراط در نیت کافی باشد.<ref>. منتهی المطلب، ج2، ص250، 680؛ مجمع الفائده، ج6، ص242.</ref>  فقیهان اهل سنت نیز همین اختلاف‌نظر را دارند.<ref>. کشاف القناع، ج2، ص475؛ المغنی، ج3، ص246.</ref>