در حال ویرایش الگو:مقاله پیشنهادی

'''تحفةالعراقین''' (ختم الغرایب) سفرنامه منظوم [[حج]] سروده [[خاقانی شروانی]] شاعر نامدار پارسی‌گوی سده ششم قمری است که به قدرت تصویر‌گری و خیال پردازی و نیز دشواری و پیچیدگی‌ بیان شهرت دارد. او از شاعران دربار شروان‌شاهان بود. 

تحفة العراقین که در [[قالب مثنوی]] و در شش مقاله سروده شده، شرح دو سفر خاقانی، یکی به [[عراق عجم]] و دیگری به [[حجاز]]، به‌قصد حج است. این درونمایه اصلی با حواشی شاعرانه فراوان از مناجات‌ها و مدح شخصیت‌های سیاسی و علمی و نیز مختصری از زندگی خصوصی خاقانی همراه گشته است. شاعر در این منظومه به وصف راه حج و اتفاقات آن و توصیف [[مکه]] و [[مدینه]] و برخی اماکن مقدس این دو شهر پرداخته‌ است. 

برخی بر آنند که این منظومه سفرنامه حج نیست و خاقانی آن را قبل از سفر حج سروده است و گروهی دیگر از پژوهشگران با این نظر مخالف‌اند.   

خاقانی یک بار در سال 551 و بار دیگر بین سال‌های 569 و 570 قمری به حج رفت و حج در تحول روحی او و تغییر رویه زندگی‌اش تاثیر گذار بود. مدح پیامبر اسلام و اماکن مقدس مکه و مدینه از مضامین پر تکرار در دیوان شعر خاقانی است. 
[[تحفةالعراقین|ادامه...]]
@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''ابوطالب، عبدمناف بن عبدالمطلب'''، پدر [[امام علی(ع)]]، عمو و حامی [[حضرت محمد (ص)|پیامبر اسلام(ص)]] است. ابوطالب پس از پدرش عبدالمطلب به مقام [[سقایت]] حاجیان مکه رسید. وی سرپرستی پیامبر را از هشت سالگی بر عهده گرفت و تا پایان عمر از وی حمایت کرد.
+'''تحفةالعراقین''' (ختم الغرایب) سفرنامه منظوم [[حج]] سروده [[خاقانی شروانی]] شاعر نامدار پارسی‌گوی سده ششم قمری است که به قدرت تصویر‌گری و خیال پردازی و نیز دشواری و پیچیدگی‌ بیان شهرت دارد. او از شاعران دربار شروان‌شاهان بود.
-به دلیل بزرگ‌منشی، درایت و نفوذ کلامش در میان قبایل، هنگام اختلافات، ابوطالب را داور قرار می‌دادند. او را بانی سنت سوگند در شهادت‌دادن برای اولیای دم دانسته‌اند که در [[اسلام]] نیز ادامه یافت. ابوطالب از شاعران برجسته زمان خود بود و از جمله اشعار او، شعری است در حمایت از پیامبر اسلام(ص) با نام قصیده لامیه، که آن را در ماجرای [[شعب ابی‌طالب]] سرود.
+تحفة العراقین که در [[قالب مثنوی]] و در شش مقاله سروده شده، شرح دو سفر خاقانی، یکی به [[عراق عجم]] و دیگری به [[حجاز]]، به‌قصد حج است. این درونمایه اصلی با حواشی شاعرانه فراوان از مناجات‌ها و مدح شخصیت‌های سیاسی و علمی و نیز مختصری از زندگی خصوصی خاقانی همراه گشته است. شاعر در این منظومه به وصف راه حج و اتفاقات آن و توصیف [[مکه]] و [[مدینه]] و برخی اماکن مقدس این دو شهر پرداخته‌ است.
-پس از دعوت علنی [[پیامبر(ص)]] به اسلام، ابوطالب همواره از پیامبر در مقابل فشار [[قریش]] که خواستار مقابله با پیامبر و یا تسلیم کردن او بودند، ایستادگی کرد. وی در دوران سه ساله محاصره اقتصادی مسلمانان اموال خود را انفاق کرد.
+برخی بر آنند که این منظومه سفرنامه حج نیست و خاقانی آن را قبل از سفر حج سروده است و گروهی دیگر از پژوهشگران با این نظر مخالف‌اند.
-[[شیعه|شیعیان]] و برخی از عالمان [[اهل‌سنت]] برپایه روایت‌های [[اهل بیت(ع)]] و برخی شواهد، او را مؤمن می‌دانند و در این زمینه کتاب‌هایی نگاشته شده است. همچنین اشعار ابوطالب،‌ توسط ابوهِفّان مهزمی (قرن سوم قمری) تحت عنوان دیوان ابوطالب گردآوری شده است.
+خاقانی یک بار در سال 551 و بار دیگر بین سال‌های 569 و 570 قمری به حج رفت و حج در تحول روحی او و تغییر رویه زندگی‌اش تاثیر گذار بود. مدح پیامبر اسلام و اماکن مقدس مکه و مدینه از مضامین پر تکرار در دیوان شعر خاقانی است.
+[[تحفةالعراقین|ادامه...]]
-[[ابوطالب|بیشتر]]