در حال ویرایش امیة بن خلف (بخش)

==جزء مستهزئین پیامبر==

تاریخ‌نگاران و مفسّران وی را از «مستهزئین» برشمرده‌‏اند که همراه با [[ولید بن مغیره]] و [[ابوجهل]] به استهزای پیامبر(ص) می‌پرداختند.<ref>سیره ابن اسحق، ص211.</ref>برخی مفسران در شان نزول آیات ({{قلم رنگ|سبز|فَقَد کَذَّبُوا بِالحَقِّ... مَا کَانُوا بِهِ یَستَهزِئُونَ}})<ref>نک: الدر المنثور، ج3، ص252.</ref> ([[سوره انعام]]، آیه 5) ({{قلم رنگ|سبز|وَلَقَدِ استُهزِئَ بِرُسُلٍ مِن قَبلِکَ... مَا کَانُوا بِهِ یَستَهزِئُونَ}})<ref>نک: کشف الاسرار، ج3، ص292-293.</ref> (سوره انعام، آیه 10) ({{قلم رنگ|سبز|اِنَّا کَفَینَاکَ المُستَهزِئِینَ* الَّذِینَ یَجعَلُونَ مَعَ اللهِ اِلَهًا آخَرَ فَسَوفَ یَعلَمُونَ}})<ref>نک: مبهمات القرآن، ج2، ص96.</ref> ([[سوره حجر]]، آیه 95-96) استهزاکنندگان را برخی سران قریش، از جمله امیة بن خلف شمرده‌اند. گویند ولید بن مغیره، اُمیّة بن خلف، و [[اخنس بن شریق]] در رهگذر پیامبر(ص) و یاران او می‌‏نشستند و ناسزا می‏‌گفتند و با چشم و ابرو اشاره می‏‌کردند. خداوند با فرو فرستادن [[سوره همزه]] به نکوهش آنان پرداخت و فرجام شوم آنان را بیان کرد.<ref>کشف الاسرار، ج10، ‌ص609.</ref>به گفته برخی، این سوره تنها درباره امیّة بن خلف نازل شده است.<ref>مبهمات القرآن، ج2، ص741؛ البحر المحیط، ج10، ‌ص540-541.</ref>