در حال ویرایش امین عباسی (بخش)

==دوران خلافت==
امین در نیمه [[جمادی الاولی]] سال 193ق. در پی مرگ پدرش به خلافت رسید.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص433؛ مروج الذهب، ج3، ص387.</ref> دوران پنج ساله خلافت او با هزینه کردن گنجینه‌ هارون عباسی در عیاشی‌ها و خوشگذرانی‌های امین سپری شد.<ref>الانباء، ص89؛ الکامل، ج6، ص294؛ البدایة و النهایه، ج10، ص241-242.</ref> نیز رقابت و در‌گیری میان امین و مامون که در تقسیم قدرت میان آنان به دست پدرشان<ref>تاریخ‏ طبری، ج8، ص277؛ تاریخ طبری، ج8، ص365-366؛ تجارب الامم، ج3، ص528.</ref> و تحریکات بزرگان عباسی و کار‌گزاران حکومتی ریشه داشت،<ref>تجارب الامم، ج4، ص31؛ الکامل، ج6، ص228-229.</ref>  زمینه‌های گسترش ناآرامی در سرزمین‌های اسلامی را فراهم کرد. همین وضع موجب گردید تا امین بر خلاف پیشینیان خود، با [[امام رضا(ع)]] و دیگر علویان رودررو نشود.<ref>سیرة الائمة الاثنی عشر، ج2، ص371؛ حیاة الامام الرضا، ج2، ص238.</ref> در روایتی، آن امام کشته شدن امین به دست مامون را پیشگویی کرده بود.<ref>اثبات الهداة، ج4، ص326؛ کشف الغمه، ج2، ص315؛ عیون اخبار الرضا، ج2، ص226.</ref> 

امین بر خلاف سوگند و تعهدنامه نهاده در [[کعبه]]، به تحریک [[علی بن عیسی]] و [[فضل بن ربیع]]، از کار‌گزاران دوره‌ هارون و از رقبای [[فضل بن سهل]] ایرانی، مامون را برکنار کرد و برای ولیعهدی پسرش موسی به سال194ق. بیعت گرفت<ref>تاریخ طبری، ج8، ص376-377؛ تاریخ طبری، ج8، ص387؛ تاریخ طبری، ج8، ص406؛ التنبیه و الاشراف، ص300؛ جمهرة انساب العرب، ص24.</ref> و از ذکر نام برادرانش عبدالله (مامون) و قاسم (مؤتمن) بر منبرها جلوگیری کرد و به بهانه‌ای به خانه‌ ام عیسی، ‌همسر مامون، ‌هجوم برد.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص435-437.</ref> سرانجام بین دو برادر نبردی رخ داد که به شکست سپاهیان امین و کشته شدن او در [[محرم]] سال 198ق. انجامید<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص440-441؛ تاریخ طبری، ج8، ص496-499؛ المنتظم، ج10، ص45-46.</ref> و مامون به عنوان خلیفه روی کار آمد. خلافت امین چهار سال و هفت ماه و 21 روز و سنش 27 سال و سه ماه یا 28 سال بود و دو پسر به نام موسی و عبدالله به جای گذاشت.<ref>تاریخ طبری، ج8، ص498-499؛ تاریخ یعقوبی، ‌ ج2، ص442؛ التنبیه و الاشراف، ص302.</ref>