در حال ویرایش انتفاضه شعبانیه (بخش)

==نقض حقوق بشر==

جنایات حزب بعث در روزهای انتفاضه، اعلامیه جهانی حقوق بشر (1984م)، پیمان تحریم نسل کشی (1946م) و بیانیه حمایت از بیماران و زخمیان (1949م) را نقض کرد. برخی از موارد نقض حقوق بشر توسط [[صدام]] در انتفاضه شعبانیه عبارت است از:
{{ستون-شروع|۲}}
*اعدام بدون محاکمه قانونی؛
*شکنجه‌های طاقت فرسا؛
*بازداشت خودسرانه مردم بر پایه گمان؛
*استفاده از زنان و کودکان به عنوان سپر انسانی؛
*گلوله باران حرم‌های [[آستان مقدس امام حسین(ع)|امام حسین(ع)]] و [[آستان مقدس امام علی(ع)|امام علی(ع)]]؛
*تسلّط دولت بر ملّت بدون انتخابات آزاد؛
*کشتن خانواده‌ها به طور دسته جمعی؛
*برخورد با مردم، بر پایه طایفه گری، مذهب و قومیت؛
*محروم کردن شهرهای معترض، از مواد غذایی، خدمات پزشکی و دیگر امکانات؛
*مُثله کردن پیکرها یا آویزان کردن آنها جلوی در خانه‌ها و منازلشان؛
*حمله به بیمارستان و کشتن بیماران، پزشکان و پرستاران؛
*کشتن فرزندان مقابل چشم پدر و مادر و تجاوز به بانوان و دختران جلوی چشم پدران و برادران؛
*کشتن مخالفین در [[حله|حلّه]] و [[ناصریه]] با دست و پای بسته و انداختن جسدها در نهر، در حالی که جسمی سنگین به پای ایشان بسته شده بود؛
*کشتن معترضان با بستن دو پای آنان به دو اتومبیل و حرکت اتومبیل‌ها در دو جهت مختلف؛
*پرتاب از ارتفاع توسط بالگرد؛
*انداختن مظنونان به شرکت در انقلاب، به درون کوره‌های آجرپزی؛
*به قتل رساندن زنان حامله با وارد کردن ضربه به شکم آنان؛
*قرار دادن مجازات قطعی اعدام برای شرکت کنندگان در تظاهرات و اعتصابات ضددولتی؛
*به کارگیری گازهای سمّی و بمب‌های ناپالم و فُسفری (ساخت آمریکا) به خصوص در [[نجف]] و [[کربلا]]، در روزهای هشتم تا دهم مارس 1991م؛
*منفجر کردن کتاب‌خانه‌های مهّمی در نجف و کربلا که بعضاً دارای نسخه‌های تاریخی بود؛ مانند کتابخانه آیت الله العظمی حکیم و کتابخانه دارالعلم؛
*اعدام دسته جمعی معترضان و دفن آنها در گورهای دسته جمعی؛
*غارت خانه‌ها و مغازه‌های مردم و سپس تخریب آنها.
*تعقیب فعالان سیاسی تا بیرون مرزها در [[آل سعود|سعودیه]] و [[اردن]] ادامه داشت و در نتیجه، همه آنان بازداشت و پس از بازگرداندن به عراق، اعدام شدند.<ref name=":4" />
{{پایان}}