در حال ویرایش اندلس (بخش)

==دانشوران حج‌‌گزار ‌اندلس==

بهره بردن از محضر دانشورانی چون [[مالک بن انس]] که در ‌اندلس شهرت یافته بود،<ref>نفح الطیب، ج2، ص184-189.</ref> در اواخر سده دوم ق. یکی از علل رواج سفر ‌اندلسیان به [[حجاز]] بوده است. 

* '''محمد بن بشیر معافری''' (درگذشت 198ق.) از کسانی است که [[حج ‌]]<nowiki/>گزارد و با مالک بن انس دیدار کرد.<ref>تاریخ قضاة الاندلس، ص4.</ref>
* '''یحیی بن یحیی لیثی''' (درگذشت 234ق.) از بربرهای مَصْمُودی و راوی [[موطا|مُوَطّا]] مالک بن انس از [[محدثان مکه]] مانند [[سفیان ثوری]] حدیث شنید و از [[دانشوران مدینه]] و مصر نیز بهره برد.<ref>التکملة لکتاب الصله، ج1، ص12-13، نفح الطیب، ج‏2، ص187.</ref>فرزند وی نیز که اهل دانش و زهد بود، مجاور [[مکه]] شد و همان‌جا وفات یافت.<ref>التکملة لکتاب الصله، ج1، ص285.</ref> یکی از نوادگان لیثی که قاضی قرطبه بود، به [[حج]] رفت و از دانشوران [[مکه]] حدیث شنید.<ref>نفح الطیب، ج2، ص189-191.</ref>
* '''عبدالله بن مَسره''' (درگذشت 286ق.)  از ‌اندلس به [[مکه]] آمد، توانست در [[مکه]] صاحب اموال و مستغلات شود.<ref>تاریخ علماء الاندلس، ج1، ص294-296.</ref>
* '''زکریا بن خطاب تطیلی''' در 293ق. به شرق سفر کرد و [[حج]] ‌گزارد و در [[مکه]] کتاب النسب [[زبیر بن بکار]] را از گروهی از اهل دانش آن‌جا فراگرفت و موطا مالک را نیز از ابراهیم حداد آموخت و روایت کرد.<ref>تاریخ علماء الاندلس، ج2، ص211.</ref>
* '''قاسم بن ثابت سرقسطی''' (درگذشت 302ق.) که کتاب العین [[فراهیدی]] را در ‌اندلس رواج داد، با پدرش به [[مکه]] رفت و از برخی محدثان حدیث شنید.<ref>نفح الطیب، ج2، ص217.</ref>
* '''عبدالرحمن بن خلف اقلیشی''' به سال 349ق. راهی [[مکه]] گشت و در آن‌جا نزد [[ابوبکر آجری]] و [[ابوحفص جمحی]] به کسب دانش پرداخت.<ref>تاریخ علماء الاندلس، ج1، ص357.</ref>
* '''محمد بن صالح مَعافری''' (درگذشت 383ق.) از دانشوران [[حج‌‌گزار]] ‌اندلس بود که در سفر [[حج]] نزد دانشوران بسیار شتافت و از مدارس و مراکز علمی سرزمین‌های شرق دیدن کرد.<ref>تاریخ علماء الاندلس، ج2، ص119؛ الرحلات المتبادله، ص107.</ref>
* '''ابومحمد اشبیلی''' (درگذشت 372ق.) حج به جای آورد و از محضر دانشمندان استفاده نمود.<ref>الرحلات المتبادله، ص106-108</ref>
* '''ابوعبدالله ورش''' (درگذشت 393ق.)  به شرق سفر کرد و حج ‌گزارد و از دانش شرقیان بهره برد.<ref>الرحلات المتبادله، ص106-108.</ref>
* '''محمد بن احمد مفرج قرطبی''' (درگذشت 380ق.)  از محدثان و [[دانشوران مکه]] و [[مدینه]] بهره برد.<ref>نک: تاریخ علماء الاندلس، ج2، ص122-124.</ref>
* '''عثمان بن سعید اموی''' معروف به '''ابن صَیرَفی''' (درگذشت 444ق.) از دانشوران علوم قرآن و تفسیر بود و هشت بار [[حج]] ‌گزارد.<ref>کتاب الصله، ج1، ص405-406؛ موسوعة مکة المکرمه، ج1، ص278.</ref>
* '''عمر بن حسن هوزنی''' (درگذشت 460ق.) در مسیر سفر به [[حجاز]]، [[صحیح بخاری]] را استماع کرد و روایت او را بسیاری از دانشوران ‌اندلسی ‌گزارش و ضبط کردند.<ref>نفح الطیب، ج2، ص251.</ref>
* '''ابوولید ایوب باجی''' فقیه، دانشور و متکلم ‌اندلسی (درگذشت 474ق.) سالیانی در [[حجاز]] ماند و [[حج]] ‌گزارد.<ref>النجوم الزاهره، ج5، ص115.</ref>
* '''احمد بن عمر عُذری''' (درگذشت 478ق.) نُه سال در [[مکه]] به سر برد و کتاب او نظام المرجان فی المسالک و الممالک اثری مهم در جغرافیا به شمار می‌رود.<ref>نک: تاریخ نوشته‌های جغرافیایی، ص216-217.</ref>
* ا'''حمد بن عمر مَعافری'''، اهل مُرسیه، [[حج]] ‌گزارد و به خراسان سفر کرد و با دانشوران آن دیار به‌ویژه دوستان و شاگردان [[ابوحامد غزالی]] دیدار کرد.<ref>التکملة لکتاب الصله، ج1، ص66.</ref>
* '''محمد بن عبدالرحیم غرناطی''' معروف به ابوحامد (درگذشت 562ق.) که [[تحفة الالباب و نخبة الاعجاب]] را نوشت، به [[حرمین]] سفر کرد.<ref>الرحلات المتبادله، ص110.</ref>
* '''ابوعبدالله مرسی''' به [[حجاز]] رفت. او همراه قافله حاجیان به مناطق گوناگون سفر کرد و حتی به خراسان رفت.<ref>نفح الطیب، ج2، ص369-370.</ref>
* '''محمد بن ابراهیم یقوری''' نویسنده کتاب اکمال الاکمال به [[مکه]] آمد و [[حج]] ‌گزارد و به سال 707ق. در مراکش وفات یافت.<ref>نفح الطیب، ج2، ص220.</ref>