در حال ویرایش اندونزی (بخش)

===تاسیس مدرسه===
تاسیس مدرسه در مکه، از دیگر تلاش‌های دانشوران‌ اندونزیایی است. [[شیخ جنان محمد طبیب منکابوی]] که از دانشوران مسجدالحرام بود، به سال 1346ق. مدرسه‌ای برای طلاب‌ اندونزی در مکه تاسیس کرد. این مدرسه ویژه طلاب‌ اندونزیایی و مالزیایی مقیم مکه بود که در آن علوم دینی و اسلامی را به زبان‌های عربی و مالایی فرامی‌گرفتند. مدیریت این مدرسه نخست برعهده بنیان‌‌گذار آن بود و در پی او به دانشوران‌ اندونزیایی اختصاص داشت. در آغاز تاسیس این مدرسه، طلاب فراوان به این مدرسه آمدند. اما تاسیس مدارس دولتی موجب استقبال‌ اندک طلاب از این مدرسه و سرانجام تعطیلی آن به سال 1390ق. شد.<ref>موسوعة مکة المکرمه، ج4، ص1؛ اعلام المکیین، ص347-348.</ref> 

مدرسه جاویان که حاصل سفرهای بسیار این مردم به مکه است، شخصیت‌هایی مهم را در خود پرورش داد. محمد نووی بن [[عمر پاتانی جاوی]] (درگذشت 1315ق.) از شاگردان برجسته فقیه و مفتی شافعی مکه، [[احمد زینی دحلان]]، صالح دارات یا [[صالح بن عمر سمرانی]] (درگذشت 1321ق.) و محمد محفوظ بن عبدالله جاوی معروف به [[ترمسی]] (درگذشت 1338ق.) در این زمره جای دارند. ترمسی در اواخر سده نوزدهم م. در مکه می‌زیست و در آن‌جا به تحصیل و تدریس و تالیف کتب متعدد اشتغال داشت. وی به مدرسه جاوه در مکه بالندگی بخشید و شاگردان بسیاری همچون [[خلیل لاسمی]]، [[محمد‌هاشم بن اشعری جومبانی]]، [[عبدالمحیط بن یعقوب سیدرجاوی]]، و [[محمدفقیه بن عبدالجبار مسکومبانی]] را تربیت کرد. در حقیقت، این افراد انتقال دهندگان دانش محافل مکه به جاوه بودند. [[حمزه فنسوری]] (درگذشت پس از 1010ق.) از دیگر دانشوران جاوه است که از استادان مکه چون ابراهیم کورانی بهره برد و بنیان‌گذار [[مکتب وجودیه]] در آن منطقه گشت.<ref>الکتاب العربی فی‌اندونسیا، ص45-46؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج17، ص418.</ref> 

[[محمد یاسین بن عیسی فادانی]] (درگذشت 1410ق.) از دانشوران متاخر با اصالت‌ اندونزیایی است که در مکه زاده شد و همان‌جا نیز درگذشت. وی از مشایخ و استادان بسیار همچون تاریخ‌نگار مشهور، [[عبدالله محمد غازی مکی]]، بهره برد و خود نیز در مسجدالحرام به تدریس دانش حدیث پرداخت. بیش از 100 عنوان کتاب از او بر جای مانده است.<ref>تتمة الاعلام، ج2، ص155-158.</ref>