در حال ویرایش اوقات نماز (بخش)

===پایان وقت نماز عصر===
مشهور فقیهان امامی به پشتوانه احادیث<ref>من لا یحضره الفقیه، ج1، ص216؛ الاستبصار، ج1، ص246؛ التهذیب، ج2، ص19.</ref> پایان وقت نماز عصر را غروب خورشید می‌دانند.<ref>غنیة النزوع، ص69؛ تذکرة الفقهاء، ج2، ص308؛ کتاب الصلاة، خویی، ج1، ص126-127.</ref> از پشتوانه‌های این فقیهان، آیه 78 اسراء/17 که دلوک در آن به حرکت خورشید از زوال به سوی غروب تفسیر شده و نیز آیه 114 هود/11 (تعبیر طرفی النهار) است.<ref>غنیة النزوع، ص70؛ تذکرة الفقهاء، ج2، ص307-308.</ref> البته درباره نشانه غروب، دو دیدگاه، یکی برطرف شدن سرخی مشرق و دیگری پنهان شدن خورشید، یاد شده
است.

حنفیان پایان وقت نماز عصر را غروب دانسته‌اند.<ref>المبسوط، سرخسی، ج1، ص144؛ تحفة الفقهاء، ج1، ص101؛ بدائع الصنائع، ج1، ص123.</ref> شافعیان<ref>فتح العزیز، ج3، ص17؛ المجموع، ج3، ص25؛ مغنی المحتاج، ج1، ص122.</ref> و برخی مالکیان<ref>رساله ابن ابی زید، ص91؛ الثمر الدانی، ص91.</ref> و نیز‌ اندکی از فقیهان شیعه<ref>المبسوط، طوسی، ج1، ص72؛ الخلاف، ج1، ص259؛ الحدائق، ج6، ص90.</ref> به دلیل روایات<ref>سنن ابی داود، ج1، ص97-98؛ التهذیب، ج2، ص20.</ref> پایان وقت اختیاری نماز عصر را هنگامی شمرده‌اند که سایه شاخص دو برابر شده باشد. برخی مالکیان و نیز شماری از بزرگان اهل سنت مانند [[احمد بن حنبل]]، به پشتوانه چند روایت<ref>صحیح مسلم، ج1، ص426؛ سنن ابی داود، ج1، ص99.</ref> پایان وقت اختیاری را زمانی دانسته‌اند که نور خورشید به زردی بگراید.<ref>المغنی، ج1، ص385؛ مواهب الجلیل، ج2، ص19؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج1، ص177.</ref> نیز به حدیث مربوط به امامت جبرئیل<ref>سنن ابی داود، ج1، ص97؛ سنن الترمذی، ج1، ص100؛ السنن الکبری، ج1، ص364.</ref> استناده کرده‌اند.

البته درباره وقت ضروریِ نماز عصر اختلاف نظر دیده نمی‌شود و همه فقیهان آن را هنگام غروب خورشید می‌دانند.<ref>المجموع، ج3، ص25؛ الکافی فی الفقه، ص137؛ کشاف القناع، ج1، ص298.</ref> وقت اختصاصی نماز عصر به باور فقیهان امامی، به پشتوانه احادیث<ref>الاستبصار، ج1، ص261؛ التهذیب، ج2، ص25.</ref> به‌اندازه هنگام خواندن چهار رکعت تا لحظه غروب است.<ref>المعتبر، ج2، ص30؛ منتهی المطلب، ج4، ص54-55.</ref>