در حال ویرایش برمکیان (بخش)

==سقوط برمکیان==

حضور برمکیان در دستگاه خلافت عباسی تاثیرات سیاسی و اجتماعی مهمی بر جای نهاد؛ همچون: نفوذ روزافزون [[ایرانیان]] در دستگاه خلافت، بهبود نظام حکومتی و رواج شیوه ایرانی عهد ساسانی در اداره دیوان‌های سراسر قلمرو پهناور عباسیان، توجه به ادیبان و دانشمندان و حمایت مادی و معنوی از ایشان، ترویج فرهنگ سخاوت و بخشش میان دولتمردان.<ref>تاریخ برمکیان، ص3-4.</ref> 

اما این حضور پررنگ دیری نپایید و‌ هارون پس از بازگشت از [[حج]] (186ق.) در شب اول [[محرم]] سال187ق. دستور قتل جعفر و زندانی شدن یحیی و فضل و مصادره اموال آن‌ها را صادر کرد. سرِ جعفر در شهر انبار به دست مسرور خادم از تن جدا و بدنش قطعه قطعه شد و هریک در جایی از [[بغداد]] آویخته گشت.<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص421؛ الوزراء و الکتاب، ص150-151.</ref> 

یحیی و فضل نیز زندانی شدند تا این که یحیی به سال 190ق. در زندان درگذشت و جسدش در رقه کنار فرات دفن شد.<ref>مروج الذهب، ج3، ص343، 386؛ وفیات الاعیان، ج6، ص227-228.</ref> فضل نیز در زندان و به سال 193ق. درگذشت.<ref>تاریخ طبری، ج8، ص341.</ref> 

به فرمان‌ هارون، محمد بن خالد بن برمک و فرزندان و وابستگان وی که در امور دولت و وزارت چندان دخالت نداشتند، همراه فرزندان خردسال فضل و جعفر امان یافتند.<ref>الوزراء و الکتاب، ص151؛ تاریخ طبری، ج8، ص297.</ref> 

===علل سقوط برمکیان===
سقوط برمکیان از نقاط مبهم تاریخ است و تحلیل‌های متفاوت و گاه متناقض را در پی داشته است. این‌که برخی از تاریخ‌نگاران ازدواج جعفر با عباسه، خواهر‌ هارون، به شرط صوری بودن و سپس عهدشکنی جعفر و تولد دو فرزند و زندگی مخفیانه آن‌ها را علت سقوط برمکیان دانسته‌اند،<ref>مروج الذهب، ج3، ص375-378.</ref> به دلیل‌های گوناگون صحیح نیست.<ref>نک: تاریخ برمکیان، ص91-94.</ref> 

گروهی دیگر خودداری فضل از پرداخت قسمتی از درآمد فارس به‌ هارون را علت خشم وی دانسته‌اند.<ref>الوزراء و الکتاب، ص157.</ref> دلبستگی و ارتباط برمکیان با [[علویان]] و آزادی برخی از زندانیان ایشان به دست برمکیان نیز در زمره علل رویگردانی‌ هارون و عقوبت ایشان یاد شده است.<ref>تاریخ طبری، ج8، ص289؛ وفیات الاعیان، ج1، ص334-335.</ref> 

برخی از منابع از نفرین [[امام رضا(ع)]] در حق برمکیان در [[عرفه]] و سقوط ایشان در همان سال یاد کرده‌اند.<ref>بحار الانوار، ج49، ص85.</ref> بدگویی مخالفان و رقیبانی از کارگزاران‌ هارون چون [[علی بن عیسی یزدانیرود]]، [[منصور بن زیاد]]، [[جعفر بن محمد بن اشعث]] و [[فضل بن ربیع]]،<ref>الوزراء و الکتاب، ص124-162.</ref> و نفوذ برمکیان به‌ویژه فضل در سپاه خراسان<ref>تاریخ طبری، ج8، ص257.</ref> نیز از علت‌هایی است که برای این حادثه برشمرده‌اند.

هریک از این دلیل‌ها با تاییدات و تناقضاتی همراه است؛ اما حتی در صورت صحت نمی‌تواند تنها عامل چنین برخوردی با برمکیان باشد. به‌نظر می‌رسد مجموع این عوامل همراه عامل اصلی که همانا زیر شعاع قرار گرفتن اقتدار خلیفه بود، باعث شد تا‌ هارون به برانداختن این خاندان همت گمارد.