در حال ویرایش برکه (بخش)

===برکه‌های شمال مکه===
در شمال مکه نیز چندین برکه وجود داشته است که در ذیل به آنها اشاره می‌شود.
====برکه زبیده====

از دیگر برکه‌های معروف شهر مکه، برکه مشهور به [[زبیده]] (ام جعفر) همسر‌‌ [[هارون عباسی|هارون]] خلیفه عباسی بود. این برکه در بخش [[معلات]] مکه قرار داشت. پس از خشکسالی عجیب اواخر سده دوم ق. زبیده دستور حفر چاهی در شمال مکه را به سال 194ق. صادر کرد. به دستور وی برکه‌ای نیز کنار آن ساخته شد. آب چاه برای پر کردن این برکه کافی نبود و به ناچار آب چشمه‌ای در [[کوه طاد]]، از رشته کوه‌های ثنیه در مسیر [[طائف]]، با صرف هزینه‌های گزاف و مشکلات فراوان به آن هدایت شد. در پیرامون برکه ساختمانی برای پاسداری ساختند و اشخاصی مامور نگهبانی آن شدند. کنار برکه کتیبه‌ای قرار داشت که در آن عباراتی شامل شهادتین، درود بر پیامبر و نیز جملاتی حاکی از نقش‌ ام جعفر در آب‌رسانی به حاجیان و تاریخ ساخت برکه به دست یاسر، خادم زبیده، نقش بسته بود.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص152-155.</ref> 

به دستور [[مامون عباسی|مامون]] خلیفه عباسی (حک: 198-218ق.) به سال 210ق. [[صالح بن عباس]]، حکمران مکه، آب افزون برکه «ام جعفر» را از طریق آبراهی به پنج برکه که در مناطق پایین مکه احداث کرده بود، رسانید. 
بر پایه این طرح، آب برکه «ام جعفر» در مسیر خود، آب برکه‌های بطحاء در [[شعب علی]]، برکه‌ای در [[صفا]] مشهور به بازان، برکه‌ای نزدیک بازار گندم فروشان نزدیک [[باب الوداع]]، برکه‌ای در کوچه ثنیه پایین‌تر از دار اوس، برکه‌ای در بازار هیزم فروشان، و سرانجام برکه ماجن در جنوب مکه را تامین می‌کرد.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص232؛ اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص152-154؛ تحصیل المرام، ج2، ص611-612.</ref> از آب برکه ماجن برای آبیاری زمین‌های کشاورزی و باغ‌های متعلق به برخی از وابستگان اشراف استفاده می‌شد.<ref>سفرنامه حجاز، ص168.</ref> 

تامین آب برکه‌ ام جعفر به‌علت نقش اساسی‌اش در آب‌رسانی به مکه، همواره مورد توجه حاکمان بوده و افرادی چون [[زین‌الدین یوسف]] حکمران اربل (حک: 563-583ق.) در سال 564ق. و [[مظفرالدین کوکبوری|مظفرالدین کُوکُبُوری]] حاکم اِربِل (حک: 583-630ق.) در سال 605ق. و [[مستنصر عباسی]] در سال‌های 625 و 633ق. [[امیر چوپان|امیر چوپان مغول]] به دستور [[سلطان محمد خدابنده]] به سال 726ق. و [[شریف حسن عجلان]]، امیر مکه و [[حجاز]]، به سال 811ق. به تعمیر چشمه‌های تامین کننده آب این برکه پرداختند.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص449-450؛ تحصیل المرام، ج2، ص613.</ref> 

====برکه‌های سلیمان بن جعفر====

در مسیر معلات به [[منا]] و نزدیک [[باغ مقیصره|باغ مُقَیصره]] از باغ‌های [[معاویه]]، دو برکه دیگر وجود داشتند که به برکه‌های [[سلیمان بن جعفر عباسی]]، حکمران مکه در دوره حکومت‌ هارون عباسی (حک: 170-193ق.) شهرت داشتند.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص229.</ref> 
این برکه‌ها در پی خشکسالی در مکه، به دستور خلیفه ساخته شدند. پس از گرد آمدن آب چاه‌های متعلق به معاویة بن [[ابی‌سفیان]] در چاهی به نام رشا، آب به این دو حوض و سپس برکه‌ای کنار یکی از درهای مسجدالحرام هدایت شد.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج3، ص152.</ref> 
[[ازرقی]] (درگذشت250ق.) برکه‌ای در [[باغ عوف]]، از باغ‌های معاویة بن ابی‌سفیان نزدیک [[کوه حجون]]، را متعلق به‌ هارون عباسی دانسته است.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج2، ص227-228.</ref> از برکه‌های سلیمان در دوره‌های بعد گزارشی یافت نشد.

====برکه کنار باب معلات====

در سده نهم ق. از دو برکه کنار [[باب معلات]] نزدیک [[بستان صارم]] یاد شده که بدون استفاده رها شده بودند و به سال 813ق. یکی از آن‌ها به دست [[شهاب برکوت المکین]]، از ثروتمندان سده 9ق. تعمیر گشت و آب چشمه بازان به آن هدایت شد.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص441.</ref> این برکه در سده 14ق. به برکه شامی معروف بود و آب آن را همگان استفاده می‌کردند.<ref>تحصیل المرام، ج2، ص633.</ref> 
[[ابن دهیش]] این دو برکه را همان برکه‌های متعلق به‌ هارون در باغ عوف می‌داند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج4، ص121، «پاورقی». </ref> 

به سال 831ق. [[شاهین عثمانی]] از کارگزاران [[عثمانی]] با صرف هزینه‌ای آب چاهی در [[بئر خم]] در منطقه پایین مکه را به آن برکه هدایت نمود. وی همچنین گروهی را مامور ریختن آب سقاخانه‌ای در معلات به برکه صارم کرد.<ref>اتحاف الوری، ج4، ص19.</ref> [[طبری]] (درگذشت 1070 ق.) دو برکه یاد شده را یک برکه می‌داند که به علت وجود دیواری کوتاه در وسط آن، دو برکه خوانده شده است.<ref>الارج المسکی، ص93.</ref> 

====روبه‌روی برکه شامی====

روبه‌روی برکه شامی، دو برکه دیگر در مجاورت هم بودند. این برکه‌ها به سال 749ق. در روزگار [[ملک ناصر حسن مملوکی]] تعمیر شدند.<ref>تحصیل المرام، ج2، ص632.</ref> 
به سال 821ق. دیوار این برکه‌ها با آهک تعمیر گشت و در برخی از جاها بلندای آن حدود نیم متر بیشتر شد. دیوار میان دو برکه را برداشتند و کنار آن دو حوضچه سرپوشیده ساختند و برای حفظ آب از دسترس اطفال، دری چوبی برای آن ساختند.<ref>شفاء الغرام، ج1، ص440-441.</ref> 
بر پایه برخی از گزارش‌ها، در سده 14ق. این دو برکه از میان رفته بودند و بقایای یکی از آن‌ها که به برکه مصری شهرت داشت، قابل مشاهده بود.<ref>تحصیل المرام، ج2، ص632.</ref> 

====برکه مسجد تنعیم====

برکه‌ای در [[مسجد تنعیم]]: برخی منابع از وجود برکه‌ای در مسجد تنعیم در سه یا چهار میلی [[مسجدالحرام]] خبر داده‌اند. از این برکه برای ذخیره آب باران استفاده می‌شد تا این‌که به سال 987ق. به دستور [[سنان پاشا]]، چاه کنار برکه تعمیر گشت و آب برکه تامین شد. این برکه تا سده 14ق. همچنان وجود داشت؛ ولی چاه آن خشک شده بود و تنها در هنگام بارش باران، پر آب می‌شد.<ref>موسوعة مرآة الحرمین، ج2، ص883.</ref>