در حال ویرایش بلد الحرام (بخش)

===دوران اعراب جاهلی و قبل از اسلام===

[[اعراب جاهلی]] کعبه را خانه بتان و جایی محترم می‌شمردند و انجام [[گناه]] را در آن جایز نمی‌دانستند. نیز مکه را که کنار [[کعبه]] قرار داشت، بلد الحرام و دارای حرمت و قداست می‌دانستند.<ref>المفصل، ج4، ص118.</ref>

پاره‌ای سنت‌های آن دوره، مانند ممنوعیت تعرض به جنایتکار پناهنده به [[حرم]] تا هنگام بیرون آمدن از آن،<ref>الدر المنثور، ج2، ص54؛ فتح القدیر، ج1، ص364؛ تحصیل المرام، ص561.</ref> وقوع مهم‌ترین جنگ‌های جاهلی مشهور به «[[فجار|فِجار]]» بیرون از حرم مکه و نزدیک [[بازار عکاظ]]،<ref>نک: المنمق، ص160-182؛ تاریخ یعقوبی، ج2، ص15.</ref>

[[پیمان حلف الفضول]] و تعهد بزرگان [[قریش]] برای دفاع از حق مظلومان در مکه<ref>تاریخ یعقوبی، ج2، ص17-18؛ المفصل، ج7، ص118.</ref> و نیز تعبیر {{قلم رنگ|سبز|﴿الْبَلْدَةِ الَّذِی حَرَّمَها﴾}} (سوره نمل، آیه91) در آیه‌ای مکی و خطاب به مشرکان عرب، مؤیدی بر اعتقاد به حرمت مکه و کوشش برای حفظ آن، دست کم‌ اندکی پیش از ظهور [[اسلام]]، به‌شمار می‌آید.