در حال ویرایش بنی‌زهره (بخش)

==نسب‌شناسی==
بنی‌زهره فرزندان زهرة (مغیره)<ref>انساب الاشراف، ج1، ص54.</ref> بن کِلاب بن مُرَّة بن کعب هستند که به [[حضرت اسماعیل(ع)]] نسب می‌برند و در [[کلاب]]، جد پنجم [[پیامبر(ص)]] با هم مشترکند.<ref>المنمق، ص20-21؛ جمهرة انساب العرب، ص12-14.</ref> نسل [[زهرة بن کلاب]] از طریق دو پسرش [[عبدمناف]] و حارث که مادرشان فاطمه دختر [[سعد بن سیل]] (خیر بن حماله) از طایفه [[ازد|اَزد]] [[یمن]] (شنوءه) بود،<ref>السیرة النبویه، ج1، ص104؛ انساب الاشراف، ج1، ص48.</ref>  ادامه یافت.<ref>انساب الاشراف، ج10، ص7؛ جمهرة انساب العرب، ص128.</ref> منسوبان به این تیره را زُهری می‌گویند.<ref>الاکمال، ص193؛ شرح مسند ابی حنیفه، ص206.</ref>
در منابع از خاندان‌هایی دیگر با نام بنی‌زهره یاد شده که جز اینان هستند. خاندانی از [[سادات حسینی]] [[شیعه]] در [[حلب]] که به نام جدشان ابوالحسن زهره، از نوادگان [[امام صادق(ع)]] به همین نام خوانده می‌شدند، از آن جمله به شمار می‌روند.<ref>بغیة الطلب، ج5، ص2349؛ بغیة الطلب، ج6، ص2946.</ref>

[[آمنه]] مادر پیامبر(ص)، دختر [[وهب بن عبدمناف بن زهره]]<ref>نسب قریش، ص261.</ref> از بنی‌زهره بود و از این رو، آن‌ها خود را دایی‌های پیامبر می‌دانستند و به این خویشاوندی افتخار می‌کردند.<ref>المعارف، ص129.</ref> نجابت زنان بنی‌زهره را از دلیل‌های ازدواج عبدالله با آمنه دانسته‌اند.<ref>انساب الاشراف، ج10، ص7.</ref> پیامبر(ص) از بنی‌زهره در کنار [[بنی‌قصی]] به عنوان دو بطن خالص قریش یاد کرده است.<ref>تاریخ یعقوبی، ج1، ص237.</ref>

منابع از حکم اخراج بنی‌زهره از [[مکه]] به دست سران قریش گزارش داده‌اند که پس از درگیری وهب بن عبدمناف بن زهره با [[امیة بن عبد شمس]] روی داد. چشم‌چرانی و مزاحمت امیه برای کنیزان یا همسران زیبا روی وهب، موجب درگیری آن دو و جراحت امیه شد. اما اجرای حکم با وساطت برخی از بزرگان قریش منتفی شد و آن روز «[[یوم عز الرکب|یوم عِزّ الرَکب]]» نام گرفت؛ یعنی روزی که کاروان بنی‌زهره عزیز شد.<ref>انساب الاشراف، ج10، ص271-272؛ المنمق، ص48.</ref>