در حال ویرایش بنی‌عباس (بخش)

==اقدامات خلفای عباسی درباره حرمین==

اقدامات خلفای عباسی درباره [[حرمین]] را می‌توان در موارد زیر دسته بندی کرد:

===تعیین امیر الحاج===

تعیین [[امیر الحاج]] که معمولاً همان کارگزار حرمین بود. امیر الحاج تا نیمه‌های سده چهارم ق. بیشتر فردی از خاندان عباسی یا از وابستگان آنان بود<ref>آثار اسلامی، ص54-55؛ امارة الحج فی العهد العباسی، ص38.</ref> ؛

از جمله: [[داود بن علی]]، [[سلیمان بن علی]] و [[ابوجعفر منصور]]. از نیمه سده پنجم ق. مدتی خلفای عباسی امیران حج را از میان علویان برمی‌گزیدند؛ چنان‌که [[ابوالغنائم علوی]] نقیب طالبیان در سال‌های 457 تا 467ق. این سمت را عهده‌دار بود.<ref>البدایة و النهایه، ج12، ص98-99، 101، 106.</ref> 

پیش از آن نیز [[ابواحمد موسوی]]، پدر [[سید رضی]] و [[سید مرتضی]]، در سال‌های پس از 355 تا 368ق. بارها به عنوان امیر الحاج برگزیده شد.<ref>اتحاف الوری، ج2، ص404-411.</ref> از سال 468 تا اواخر سده ششم ق. این منصب را برعهده ترکان نهادند.

===خدمات عمرانی متنوع===

خدمات عمرانی متنوع مانند اصلاح و تعمیر [[راه‌های حج]]، گسترش و تعمیر مسجدالحرام و مسجدالنبی و مکان‌های دینی، آب‌رسانی به مکه و حفر چاه‌ها، ساختن منازل و بازسازی مساجد و گسترش و تعمیر خیابان‌ها و راه‌های داخلی مکه و مدینه.

===رسیدگی به ساکنان حرمین===

رسیدگی به ساکنان حرمین شریفین از طریق پرداخت عطایا و دیگر نفقات که معمولاً به دست خلیفه یا امیر الحاج در ایام موسم انجام می‌گرفت.<ref>امارة الحج فی العصر العباسی، ص254 به بعد.</ref> 

===توجه به امنیت راه‌های حرمین===

در دوره عباسیان، افزون بر این که امیر الحاج از سوی خلیفه تعیین می‌شد، به‌تدریج از سال 230ق. سِمَتی جدید پدید آمد. فردی به‌‌عنوان کارگزار راه حج و رویدادهای موسم (والی طریق مکه و احداث الموسم) برگزیده می‌شد<ref>تاریخ طبری، ج9، ص196-208؛ اتحاف الوری، ج2، ص370.</ref> که امنیت راه حج برعهده وی بود و همکار امیر الحاج به شمار می‌رفت.<ref>امارة الحج فی العصر العباسی، ص43، 172 به بعد.</ref> 

بدین ترتیب، امنیت راه‌های حج در قلمرو خلافت عباسیان معمولاً ًبرقرار بود؛ اما در دوره‌های بعد، به‌دلیل ظهور حکومت‌های اقماری در قلمرو عباسیان و رقابت و کشمکش قدرت‌ها برای تسلط بر حرمین، نا امنی‌هایی در راه‌های حج پدید آمد.