در حال ویرایش بنی‌عباس (بخش)

===ابوالعباس سفاح===

[[ابوالعباس سفاح]] (حک: 132-136ق.): برای این خلیفه، کوشش‌های عمرانی در [[مکه]] و [[مدینه]] گزارش نشده است. برپایه گزارشی، به سال 134ق. راه میان [[کوفه]] تا مکه با استفاده از مناره و میل نشانه‌‌گذاری شد<ref>تاریخ طبری، ج7، ص465؛ الکامل، ج5، ص454.</ref> تا مسافران این راه به‌ویژه زیارت کنندگان [[خانه خدا]]، راه را گم نکنند.

ابوالعباس برای کارگزاری مکه و مدینه به سال 132ق. نخست عموی خود، [[داود بن علی]]، را برگزید و پس از درگذشت وی به سال 133ق. دایی خود، [[زیاد بن عبیدالله حارثی]]، را به کارگزاری آن دو شهر گماشت و قضاوت مکه و مدینه را نیز به او سپرد.<ref>تاریخ طبری، ج7، ص458، 465.</ref> 

داود بن علی کارگزار نخست مکه، وابستگان [[بنی‌امیه]] را در مکه و مدینه به سال 133ق. قتل عام کرد.<ref>تاریخ طبری، ج7، ص459.</ref> به سال 136ق. چون [[ابومسلم خراسانی]] از ابوالعباس برای حج‌گزاری کسب اجازه نمود، ابوالعباس از او خواست با نیروی‌ اندک به حج رهسپار شود؛ زیرا راه حج برای حضور نیروی نظامی بسیار مناسب نبود. ابوالعباس با این توجیه که برادرش ابوجعفر پیش از ابومسلم تقاضای حج کرده و [[امارت حج]] را بدو سپرده، از دادن امارت به او پرهیز کرد.<ref>تاریخ طبری، ج7، ص469-470.</ref>