در حال ویرایش بنی‌عبدمناف (بخش)

===مخالفان پیامبر===
در برابر، بنی‌نوفل و بنی‌عبد شمس بن عبدمناف رو در روی او قرار گرفتند و حضور آن‌ها به ویژه تبار عبدشمس، مانند بنی‌امیه و [[بنی‌ربیعة بن عبدشمس]]، در کوشش‌ بر ضد پیامبر(ص) همراه دیگر [[مشرکان]]، مشهود است.
با توجه به ساختار قبیله‏‌ای مکه، اعتراض‌ها و فشارهای دیگر تیره‏‌های قریش درباره آیین پیامبر(ص) بر خاندان بنی‌هاشم از بنی‌عبدمناف وارد می‏شد. از این‌رو، سران آن‌ها نیز بر رسول خدا فشار می‌‏آوردند؛ چنان‌که برخی از اشراف بنی‌عبدمناف نزد ابوطالب عموی رسول خدا رفتند و از وی خواستند به او پیشنهاد کند تا افراد تهیدستی را که از بردگان اشراف بوده و به پیامبر(ص) گرویده‌‏اند، از پیرامون خود طرد کند تا شاید این اشراف به او [[ایمان]] بیاورند. با نزول آیه ({{قلم رنگ|سبز|وَ لا تَطْرُدِ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِـیِّ...}})  ([[سوره انعام]]، 52) [[خداوند]] به پیامبر هشدار داد که آن‌ها را از خود دور نسازد.<ref>جامع البیان، ج7، ص128؛ اسباب النزول، ص219-221؛ روض الجنان، ج7، ص297-298.</ref>
چون پیامبر(ص) از تیره بنی‌عبدمناف بود، برخی از سرشناسان تیره‌‏های دیگر قریش چون [[ابوجهل مخزومی]] به سبب حسادت و رقابت، پیامبری او را برای همه قبایل به رسمیت نمی‏شناختند. از این‌رو، به استهزا می‌‏گفتند: محمد(ص) پیامبر بنی‌عبدمناف است. برخی مفسران ذیل آیه 36 [[سوره انبیاء]]: ({{قلم رنگ|سبز|وَ اِذا رَآکَ الَّذینَ کَفَرُوا اِنْ یَتَّخِذُونَکَ اِلاَّ هُزُواً...}})  به این ریشخندها اشاره کرده‌اند.<ref>غرر التبیان، ص342؛ الدر المنثور، ج4، ص319.</ref>
ریشه حسادت سرکردگان قریش بر بنی‌عبدمناف این بود که آن‌ها نبوت را که امری الهی بود، از دریچه تنگ قبیله‌ای می‏‌نگریستند. از این‌رو، برخی از ایشان مانند ابوجهل با این باور که بنی‌مخزوم و فرزندان عبدمناف بر سر شرف و بزرگی به رقابت برخاسته و همچون دو اسب مسابقه دوش به دوش هم پیش رفته‌اند، ایمان به رسول خدا را مشروط به نزول [[وحی]] بر یکی از افراد [[قبیله]] خود کرد.<ref>سیره ابن اسحق، ص210.</ref> خداوند پس از یاد‌آوری سخنان مشرکان، یادآوری کرد که خدا داناتر است که نبوت را کجا قرار دهد: ({{قلم رنگ|سبز|وَ اِذا جاءَتْهُمْ آیَةٌ قالُوا لَنْ نُؤْمِنَ حَتَّی نُؤْتی مِثْلَ ما اُوتِیَ رُسُلُ اللهِ اللهُ اَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ...}})  (سوره انعام، 124)<ref>الکشاف، ج2، ص63؛ مجمع البیان، ج4، ص559.</ref>
بر پایه گزارشی، مشرکان بنی‌عبدمناف، مسلمانان را از [[طواف]] خانه خدا بازمی‌داشتند. از این‌رو، پیامبر(ص) به عبدمناف یادآوری کرد که طواف‌کنندگان و نمازگزاران را کنار خانه خدا از طواف و نماز منع نکنند. برخی مفسران آیه ({{قلم رنگ|سبز|وَ لْیَطَّوَّفُوا بِالْبَیْتِ الْعَتیقِ}}) ([[سوره حجّ]]، 29) را در این زمینه دانسته‌اند.<ref>الدر المنثور، ج4، ص358؛ المیزان، ج14، ص379.</ref>