در حال ویرایش بنی‌غفار (بخش)

==غفار پس از پیامبر==

از نقش آن‌ها در [[سقیفه]] و دوران [[ابوبکر]] گزارشی در دست نیست. اما در فتوحات، برخی از غفاری‌ها در فتح مصر شرکت داشتند و چون تعدادشان برای داشتن پرچم و دیوان یا محله‌ای ویژه کافی نبود، با برخی از تیره‌های عرب زیر یک پرچم گرد آمده، به اهل الرایه (پرچم‌داران) معروف شدند و در محله «الرایه» در فسطاط مصر سکونت گزیدند.<ref>معجم البلدان، ج3، ص22.</ref> برخی نیز به [[عراق]] کوچ کرده، در [[بصره]]<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج7، ص21؛ اسد الغابه، ج4، ص610؛ الطبقات، خلیفه، ص72.</ref> یا [[کوفه]]<ref>الطبقات، خلیفه، ص72-73.</ref> ساکن گشتند.

گروهی از غفاری‌ها ابوذر را در ملاقاتی با [[عثمان]] که به تبعید وی به [[ربذه]] انجامید، همراهی کردند<ref>الطبقات، ابن‌سعد، ج4، ص232.</ref> و از برخورد ظالمانه عثمان با او خشمگین بودند.<ref>تاریخ المدینه، ج4، ص1158؛ الثقات، ج2، ص258-259.</ref>

از نقش آن‌ها در دوران خلافت [[علی(ع)]] گزارشی نرسیده است.

در رویداد [[کربلا]]، عبدالله و عبدالرحمن پسران [[قیس بن ابی‌عروه غفاری]]، از بزرگان و دلیران کوفه، شرکت داشتند.<ref>تاریخ طبری، ج4، ص337؛ مقتل الحسین، ص150؛ مثیر الاحزان، ص43.</ref> آن‌ها و همچنین [[جون بن حری]]، مولای ابوذر، در شمار شهدای کربلا هستند.<ref>اقبال الاعمال، ج3، ص78، 345؛ اللهوف، ص64؛ بحارالانوار، ج45، ص22.</ref>

از نقش آن‌ها در قیام [[نفس زکیه]] (144ق.) نیز گزارش‌هایی در دست است.<ref>تاریخ طبری، ج6، ص207-212.</ref> با خیانت برخی از ایشان در هدایت نیروهای عباسی به مدینه، نفس زکیه به قتل رسید.<ref>تاریخ طبری، ج6، ص217-218.</ref>