در حال ویرایش بیعت رضوان (بخش)

===ذکر بیعت در قرآن===

[[خداوند]] در [[سوره فتح]] دوبار از این رخداد یاد کرده است. یک بار آن را بیعت با خود خوانده و زیان شکننده بیعت را از آنِ خود او دانسته است: ({{قلم رنگ|سبز|اِنَّ الَّذینَ یُبایِعُونَکَ اِنَّما یُبایِعُونَ اللهَ یَدُ اللهِ فَوْقَ اَیْدیهِمْ فَمَنْ نَکَثَ فَاِنَّما یَنْکُثُ عَلی نَفْسِهِ وَ مَنْ اَوْفی بِما عاهَدَ عَلَیْهُ اللهَ فَسَیُؤْتیهِ اَجْراً عَظیما}})؛ «آن‌ها که با تو بیعت می‏‌کنند، جز این نیست که با خدا بیعت می‏‌کنند. دست خدا بالای دست‌هایشان است و هرکه بیعت را بشکند، به زیان خود شکسته است. هر کس بدان بیعت که با خدا بسته است، وفا کند، خداوند به او پاداشی بزرگ عطا خواهد کرد.»  (سوره فتح، آیه 10)

بار دیگر خشنودی خود را از بیعت‌کنندگان اعلام کرده و به آن‌ها وعده پیروزی داده است: ({{قلم رنگ|سبز|لَقَدْ رَضِیَ اللهُ عَنِ الْمُؤْمِنینَ اِذْ یُبایِعُونَکَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ ما فی قُلُوبِهِمْ فَاَنْزَلَ السَّکینَةَ عَلَیْهِمْ وَ اَثابَهُمْ فَتْحاً قَریباً}})؛ «خدا از [[مؤمنان]] آن هنگام که زیر درخت با تو بیعت کردند، خشنود گشت و دانست که در دلشان چه می‌‏گذرد. پس آرامش را بر آن‌ها نازل کرد و به فتحی نزدیک پاداششان داد.» (سوره فتح، آیه 18)