در حال ویرایش بیعت عقبه دوم (بخش)

===اعلام وفاداری یثربیان===

در این دیدار، نخست [[عباس بن عبدالمطلب]] که مسلمان نبود، از آن‌جا که می‌خواست کار پیامبر(ص) را استحکام بخشد، ضمن آگاه ساختن یثربیان از جایگاه رسول خدا میان مردم خویش، به آن‌ها یادآور شد که او قصد هجرت به شهر آن‌ها را دارد. از این‌‌رو، اگر توان حمایت از او را ندارند، وی را به حال خود رها سازند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص441؛ الکامل، ج2، ص98.</ref> 

پس از سخنان عباس، [[براء بن معرور]]، یثربیان را راستگویان و وفادارانی خواند که جان خود را در راه رسول خدا(ص) فدا می‌کنند.

سپس پیامبر با خواندن آیاتی از [[قرآن]]، آن‌ها را به [[خدا]] و [[اسلام]] فراخواند. براء، [[ایمان]] و تصدیق [[انصار]] را به آگاهی پیامبر رساند و همراه بیعت با وی، سوگند یاد کرد که از جان پیامبر، همانند جان زنان و فرزندان خود دفاع کند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص442؛ الطبقات، ج1، ص172.</ref> 

[[ابوهیثم بن تیهان]] نیز آمادگی خود را برای دفاع از پیامبر(ص) اعلام کرد.<ref>الطبقات، ج1، ص172؛ جوامع الجامع، ج1، ص89.</ref> او که اسلام‌آوردن بیعت‌کنندگان را موجب گسستن پیمانشان با یهودیان می‌دانست، نگرانی خود را از روزی که پیامبر(ص) به میان قوم خود بازگردد و یثربیان را تنها بگذارد، ابراز کرد.<ref>جوامع الجامع، ج1، ص89.</ref> رسول خدا با تاکید بر این پیمان،<ref>السیرة النبویه، ج1، ص442.</ref> خود را در نبرد و صلح یثربیان همراه آن‌ها خواند.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص442؛ تاریخ طبری، ج2، ص363.</ref> 

همچنین [[اسعد بن زراره خزرجی]] پیش از انجام بیعت، خطاب به انصار پیامد و دشواری این بیعت، از جمله واکنش عرب و رویارویی با آن‌ها را گوشزد کرد و از آن‌ها خواست اگر از جانشان هراس دارند، از بیعت منصرف شوند. ولی انصار بر بیعت تاکید کردند.<ref>الطبقات، ج3، ص456-457؛ مسند احمد، ج3، ص322-323؛ صحیح ابن حبان، ج14، ص173.</ref> 

به گزارش از [[عاصم بن عمرو بن قتاده]] و [[عبدالله بن ابی‌بکر]]، [[عباس بن عباده خزرجی]] نیز خطاب به خزرجیان پیامدهای بیعت با پیامبر را که ممکن بود به کشته‌شدن بزرگان قوم و از دست رفتن اموالشان بینجامد، گوشزد کرد و از آن‌ها خواست تا اگر تحمل این سختی‌ها را ندارند، از بیعت خودداری کنند تا بر اثر پیمان‌شکنی، رسوایی دنیا و آخرت گریبانشان را نگیرد.<ref>السیرة النبویه، ج1، ص446؛ الثقات، ج1، ص110؛ اسد الغابه، ج3، ص59.</ref> اما یثربیان آن‌گاه که در سؤال از رسول خدا دانستند در برابر همه سختی‌ها بهشت نصیب آن‌ها خواهد شد، همراه اعلام وفاداری، با او بیعت کردند.

عباس بن عباده نیز پس از بیعت، برای درگیری با کافران اعلام آمادگی کرد که رسول خدا(ص) او را منع نمود.<ref>مسند احمد، ج3، ص462.</ref>