در حال ویرایش تجلیل هدی (بخش)

==تجلیل در فقه اهل سنت==

همه مذاهب چهارگانه [[اهل سنت]]، یعنی [[شافعیان]]،<ref>المجموع، ج8، ص361؛ صحیح مسلم، نووی، ج9، ص65.</ref> [[مالکیان]]،<ref>مختصر خلیل، ص76؛ مواهب الجلیل، ج4، ص281؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص88.</ref> [[حنفیان]]<ref>المبسوط، ج4، ص138؛ البحر الرائق، ج2، ص624.</ref> و [[حنبلیان]]<ref>نک: المغنی، ج3، ص455؛ ج11، ص110-111؛ کشاف القناع، ج3، ص12.</ref> به استحباب تجلیل هدی باور دارند.

پشتوانه آنان، روایت امام علی(ع) است که از رعایت تجلیل در سیره [[پیامبر|پیامبر گرامی(ص)]] حکایت دارد.<ref>صحیح البخاری، ج2، ص186؛ صحیح مسلم، ج4، ص87؛ سنن ابن‌‌ماجه، ج2، ص1035.</ref> بیشتر فقیهان اهل سنت، فضیلت تجلیل را از تقلید کمتر می‌دانند؛ زیرا تقلید در دو آیه [[قرآن]] یاد شده ([[سوره مائده]]، آبه 2 و 97)؛ ولی به تجلیل در قرآن اشاره نشده است.<ref>المبسوط، ج4، ص138؛ التمهید، ج17، ص228-229؛ الدر المختار، ج2، ص594.</ref>

با این حال، [[ابوحنیفه]] تجلیل را برتر از اشعار دانسته است؛ با این استدلال که تجلیل مایه رهایی قربانی از آزار حشرات می‌گردد؛ اما اشعار از آن رو که موجب خون‌آلود شدن حیوان است، حشرات را به بدنش جذب می‌کند و مایه آزار او می‌شود.<ref>المبسوط، ج4، ص138.</ref> 

بر پایه روایات اهل سنت، در تجلیل می‌توان از هر‌گونه پارچه با هر رنگ استفاده کرد؛ اما بهتر است که پارچه گرانبها به کار رود.<ref>المصنف، ج4، ص552؛ صحیح مسلم، نووی، ج9، ص65.</ref> شماری از اهل سنت روایاتی در باره انعقاد احرام با تجلیل نقل کرده‌اند؛<ref>المصنف، ج4، ص196-197؛ الاستذکار، ج4، ص82.</ref> ولی فقیهان اهل سنت این روایات را نقد و توجیه نموده‌اند<ref>التمهید، ج17، ص222-223.</ref> و بر آنند که تجلیل موجب انعقاد احرام نمی‌شود.<ref>المبسوط، ج4، ص138؛ بدائع الصنائع، ج2، ص162.</ref>

مالکیان<ref>مواهب الجلیل، ج4، ص281؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص89.</ref> و شافعیان<ref>صحیح مسلم، نووی، ج9، ص65.</ref> بر خلاف حنفیان<ref>حاشیة رد المحتار، ج6، ص642.</ref> تجلیل را ویژه شتر دانسته‌اند. حنبلیان کمتر به خود موضوع تجلیل پرداخته و بیشتر در باره استحباب صدقه دادن [[جلال]] (پارچه به کار رفته در تجلیل) سخن گفته‌اند.<ref>المغنی، ج3، ص455؛ کشاف القناع، ج3، ص12.</ref> 

برخی از آنان بدین استناد که تنها قربانی برای مناسک حج اهدا می‌شود نه پارچه‌های همراه آن، صدقه دادن آن را مستحب نمی‌دانند.<ref>المغنی، ج3، ص455.</ref> در برابر، شماری دیگر آن را واجب شمرده‌اند.<ref>الشرح الکبیر، ابن‌‌قدامه، ج3، ص568.</ref> 

===استحباب صدقه پارچه به فقراء===

بسیاری از فقیهان دیگر مذاهب اهل سنت هم به استحباب صدقه دادن پارچه به فقرا و ندادن آن‌ها به قصابی که حیوان را ذبح و آماده مصرف می‌کند، باور دارند.<ref>المبسوط، ج4، ص140؛ صحیح مسلم، نووی، ج9، ص65؛ نک: الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص124.</ref> پشتوانه باور به استحباب یا وجوب، دستور پیامبر گرامی(ص) به [[امیر مؤمنان(ع)]] برای صدقه دادن پارچه‌های تجلیل و ندادن آن‌ها به قصاب است.<ref>صحیح البخاری، ج2، ص186؛ صحیح مسلم، ج4، ص87؛ سنن ابن‌‌ماجه، ج2، ص1035.</ref> 

فقیهان شافعی و مالکی بر آنند که در صورت ارزان بودن پارچه تجلیل، شکافتن آن‌ها و قرار دادن کوهان حیوان در شکاف، مستحب است؛ بدین منظور که پارچه از حیوان جدا نشود. در صورت گران بودن پارچه، نشکافتن آن مستحب است تا مایه زیان فقیرانی نگردد که پارچه به عنوان صدقه به آنان داده می‌شود.<ref>صحیح مسلم، نووی، ج9، ص66؛ عمدة القاری، ج10، ص45؛ الشرح الکبیر، ابوالبرکات، ج2، ص89.</ref>

در فقه شافعی و مالکی، پاره‌ای احکام استحبابی دیگر در این زمینه یاد شده است؛ از جمله استحباب این کارها: تاخیر تجلیل تا هنگام کوچ کردن از [[منا]] به [[عرفات]]،<ref>الموطا، ج1، ص380؛ صحیح مسلم، نووی، ج9، ص66؛ مواهب الجلیل، ج4، ص281.</ref> تناسب ارزش پارچه تجلیل با توانایی مالی حج‌گزار، بلندی پارچه تجلیل،<ref>صحیح مسلم، نووی، ج9، ص65-66.</ref> تجلیل حیوان قربانی پس از اشعار برای پیشگیری از خون‌آلودگی پارچه، برداشتن پارچه تجلیل در شب تا بر اثر برخورد با خارها پاره نشود.<ref>المجموع، ج8، ص362؛ صحیح مسلم، نووی، ج9، ص66.</ref> 

آورده‌اند که برخی از [[صحابه]] پس از قربانی کردن حیوان، پارچه تجلیل را نخست بر دیوار [[کعبه]] می‌پوشاندند و سپس آن را صدقه می‌دادند.<ref>الاستذکار، ج4، ص250؛ صحیح مسلم، نووی، ج9، ص66.</ref>