در حال ویرایش تحفةالعراقین (بخش)

===مکه===
بیان خاقانی درباره مکان‌های مکه، وصف‌هایی کوتاه و شاعرانه و خالی از آگاهی‌های جغرافیایی و تاریخی است. 

وی بعد از وصف [[ذات العرق]]، احرام گاه عراقیان و شرح‌حال حاجیان و [[احرام بستن]] آنان را وصف کرده است.
{{شعر
|تراز=<!--وسط، راست ، چپ-->
|خط اول=
|آیی به حواله گاه احرام|میقاتگه خواص اسلام
|چون مقدمت از عراق دانند|میقات تو ذات عرق خوانند
|تک مصرع=
|ترجمه=
}}


سپس با زبانی شاعرانه به وصف [[عرفات|دشت عرفات]] و جمعیت بسیار آن پرداخته و گروه صوفیان، عالمان و غازیان (لشکریان) حاضر در عرفات را ستوده.<ref>تحفةالعراقین، ص 123-127</ref>
{{شعر
|تراز=<!--وسط، راست ، چپ-->
|خط اول=
|زانجا که عنان دل بپیچی|راه عرفات را بسیچی
|آیی به پناهگاه بشری|دشت عرفات و رکن اعلی
|آن مقصد عزم ره نوردان|آن غایت کار نیکمردان
|دهلیز سراچه الهی|دهلیز چه صدر پادشاهی
|تک مصرع=
|ترجمه=
}}


بعد از آن به وصف شاعرانه [[جبل الرحمه]]، [[مزدلفه]]، [[مشعر|مشعرالحرام]]، [[جمره عقبه]]، [[منی]]، مکه، [[حجر الاسود|حجرالأسود]]، [[زمزم]]، [[ناودان کعبه]]، [[صفا]]، [[مروه]] و... پرداخته است.<ref>تحفةالعراقین، ص 127-135</ref>
{{شعر
|تراز=<!--وسط، راست ، چپ-->
|خط اول=
|مکه بمکانت آسمان است|کعبه به محل قطب از آن است
|کعبه وطن اندرو گزیده|بحری به جزیره در خزیده
|گویی که به کنج تنگ پهنا|گنجی است نهاده آشکارا
|عرشی که فلک به ساق دارد|سر بر سر کعب کعبه آرد
|تک مصرع=
|ترجمه=
}}