در حال ویرایش تذکار الحجاز (کتاب) (بخش)

==محتوای کتاب==
تذکار الحجاز با یادکردی مختصر از تاریخ عرب که به گفته نویسنده با تاریخ حج ارتباط دارد، آغاز شده است. <ref>تذکار الحجاز، ص7، 14</ref> جغرافیای [[جزیرة العرب]]، قوم‌شناسی عرب، بخشی از تاریخ جزیرة العرب در دوران [[جاهلیت]] و در آغاز [[اسلام]]، تاریخ [[خلافت اسلامی]]، و تاریخ [[نهضت عربی]] در آغاز سده بیستم م. از دیگر مطالب آغازین کتاب است. <ref>تذکار الحجاز، ص14-51</ref>

نویسنده در ادامه به شرح سفر خود پرداخته و گاه به تفصیل به برخی از مطالب تاریخی پرداخته است. از جمله، بخشی را به تاریخ حج در روزگار جاهلیت و اسلام اختصاص داده و در این بخش، از وصف [[کعبه]] و ساختمان آن، [[مقام ابراهیم]]، [[چاه زمزم]] و برخی مکان‌ها و اشیای مرتبط با [[مسجدالحرام]]<ref>تذکار الحجاز، ص149-162</ref> ،  و شیوه انجام [[مناسک حج]] در زمان خلفای نخستین و [[خلفای بنی‌امیه]] و [[خلفای بنی‌عباس|بنی‌عباس]] و پادشاهان [[مسلمان]] سخن گفته است. <ref>تذکار الحجاز، ص163-179</ref>

بر پایه آن‌چه در پایان کتاب آمده، نویسنده در نظر داشته است جلد دوم کتاب را به شرح زیارتش از [[مدینه]] اختصاص دهد. <ref>تذکار الحجاز، ص223</ref> [[صبری]] در متن کتاب از اشعار خود و دیگران به مناسبت موضوعات کتاب و نیز در وصف چهره‌های سیاسی روزگار خویش سود برده است. <ref>تذکار الحجاز، ص48، 73-76، 144</ref>

تذکار الحجاز حاوی آگاهی‌های فراوان از تاریخ شبه جزیره عربی و تاریخ اسلام و تحلیل‌های نویسنده در باره اوضاع سیاسی آن روزگار است. <ref>تذکار الحجاز، ص80-81</ref>

===تأثیر ملی‌گرایی عربی بر نویسنده===
وی سخت در پرتو نهضت [[ملی‌گرایی عربی]] و استقلال‌طلبی عرب‌ها از [[حکومت عثمانی|حکومت ترکان عثمانی]] قرار داشته و از همین‌رو، با حکومت خاندان‌ هاشمی بر حجاز احساس نزدیکی کرده و رفتارهای این حکومت را ستایش نموده است. او به هر بهانه به موضوع استعمار و لزوم استقلال کشورهای مسلمان پرداخته است. <ref>تذکار الحجاز، ص70-73</ref>

===مقایسه حکومت مصر و حجاز===
کتاب با بیان ماجرای سفر حاجیان مصری از راه [[دریای سرخ]] به بندر [[جده]] آغاز شده است. سفر صبری با کشتی یک شرکت اروپایی صورت گرفته و با سختی فراوان همراه بوده است. به گفته او، در این سفر، هیچ‌گونه امکانات رفاهی و بهداشتی در اختیار مسافران نبوده و مسافران با آزار کارگران کشتی نیز روبه‌رو بوده‌اند. این وضعیت صبری را به شکایت از حکومت مصر واداشته است. <ref>تذکار الحجاز، ص52-57</ref> او حکومت مصر را که تحت حکمرانی فؤاد اول (حک: 1922-1936م.)  بوده، با حکومت حجاز مقایسه کرده و از امکاناتی که دولت حجاز برای آسایش مسافران فراهم می‌کند، قدردانی نموده است. <ref>تذکار الحجاز، ص55-57</ref>

===نقد به کتاب===
صبری در یادکرد خاطرات خود از شهر [[مکه]]، بیش از آن‌که به [[اعمال حج]] یا وصف شهر و آداب و رسم‌های مردم بپردازد، به بیان احساسات و احوال باطنی خود پرداخته است. <ref>تذکار الحجاز، ص63-67</ref>

===روابط نویسنده با حکام حجاز===
اقامت او در مکه پانزده روز به درازا کشیده و در این روزها بارها با ملک حسین دیدار کرده است. <ref>تذکار الحجاز، ص77</ref> نویسنده ملک حسین را مردی دانا و ادیب و خنده‌رو وصف کرده و سخنان او را درباره [[وهابیان]]، [[جنگ جهانی اول|نبرد جهانی اول]]، و نهضت ملی‌گرایی عربی آورده است. <ref>تذکار الحجاز، ص78-90</ref> صبری در گزاردن [[مراسم حج]] و [[شست‌وشوی کعبه]] با ملک حسین همراه بوده است. <ref>تذکار الحجاز، ص79</ref>

او ناسزاها و تهمت‌های روزنامه‌های مصری را بر ضد ملک حسین به دلیل هم‌پیمانی‌اش با [[انگلیس]]، نابجا دانسته است. <ref>تذکار الحجاز، ص80</ref> صبری در این سفر با برخی از اعضای نهضت ملی‌گرایی عربی و سران آن‌ها چون امیر علی ولیعهد حجاز، حکمران شهر مدینه، قاضی دیوان عالی، مدیر پست و برق و تلفن، و پلیس شهر آشنا شده است. <ref>تذکار الحجاز، ص91</ref>

===اختلاف دولت مصر و حجاز===
ماجرای اختلاف دولت مصر و حجاز بر سر اعزام هیئت پزشکی مصری به حجاز و مشروح مذاکرات مسؤولان و نامه‌نگاری‌های مرتبط با آن، حجمی انبوه از کتاب را به خود اختصاص داده است. <ref>تذکار الحجاز، ص95-99، 102-105، 133-146</ref> به گفته وی، در آن سال، این هیئت پیش از محمل حاجیان مصری به [[جده]] رسیدند و نزدیک اداره گمرک مستقر شدند و اعلامیه‌هایی حاوی مطالب نگران‌کننده به ویژه درباره آب زمزم پخش کردند و چون به اخطار حکومت حجاز توجه نکردند، از ادامه کوشش بازداشته شدند. <ref>تذکار الحجاز، ص60</ref>

===ریشه اختلاف===

ریشه این اختلاف به درخواست دولت مصر برای حضور دو هیئت پزشکی در جده و مکه و مخالفت حکومت هاشمی حجاز با این درخواست بازمی‌گشت. دولت حجاز تاکید داشته که هیئت پزشکی باید همراه با محمل حرکت کند و حضور هیئت دوم در جده لازم نیست. به گفته صبری، علت این مخالفت، نگرانی ملک حسین از دسیسه‌چینی انگلیس به دست مصریان بوده است. <ref>تذکار الحجاز، ص94-132</ref>

===تجلیل از حکومت حجاز===
وزیر فرهنگ دولت وقت حجاز، صبری را به جشنی در یکی از مدارس مکه به مناسبت تجلیل از ملی‌گرایی عربی، برای سخنرانی دعوت کرد. وی به این مناسبت شعری سرود که بخشی از آن را در کتاب آورده است. <ref>تذکار الحجاز، ص186-192</ref>

شرح برخی خدمات حکومت حجاز به حاجیان و رسیدگی به وضع عمومی کشور و برقراری امنیت راه‌ها، بهبود حمل و نقل عمومی، و پرداختن به بهداشت و سلامت از واپسین مطالب کتاب است. صبری این اصلاحات را از دستاوردهای نهضت عربی به شمار آورده است. <ref>تذکار الحجاز، ص193-215</ref>