در حال ویرایش تیموریان (بخش)

===وقف برای حرمین===
بر پایه گزارشی، [[سید برکه]]، پیر و مقتدای تیمور و از بزرگان [[مکه]]، برای گرفتن درآمد [[اوقاف حرمین]] نزد تیمور به ماوراءالنهر رفت و تیمور ضمن وا‌گذاری [[اوقاف]] به او، برکه را در زمره ملازمان خود نهاد.<ref>تاریخ الفی، ج7، ص4678؛ تاریخ روضة الصفا، بخش1، ج6، ص4617؛ تاریخ طبرستان، ص234؛ مطلع سعدین، ج1، ص426</ref>
بر پایه گزارشی دیگر، تیمور به درخواست سید برکه،‌ [[اندخوی]] در نزدیکی [[بلخ]] را وقف حرمین کرد و سید را به سرپرستی آن برگزید. شیوه تیمور، احترام به سادات بود و آورده‌اند که در کشتارهایش سادات سرزمین‌های فتح شده را از دیگران مستثنا می‌ساخت.<ref>تاریخ الفی، ج7، ص4878؛ تاریخ ایران، دوره تیموریان، ص66</ref>

به گفته [[اسفزاری]]، در روزگار سلطان حسین بایقرا (حک: 875-911ق.)  هر سال مسؤولانی از مکه و [[مدینه]] برای جمع‌‏آوری درآمد اوقاف به بلخ که مرکزیت داشت، می‌‏آمدند.<ref>تاریخ بخارا، ص206</ref>