در حال ویرایش حج تسکع (بخش)

==چیستی==
واژة «تَسَکُّع»، از ریشة «سکع» به معنای بیراهه رفتن و متحیر و سرگشته شدن است.<ref>العین، ج1، ص193؛ الصحاح، ج3، ص1230؛ لسان العرب، ج8، ص159، «سکع».</ref> در اصطلاح فقه [[شیعه]]، حج تسکّع به معنای حج همراه با سختی و مشقت<ref>ارشاد الاذهان، ج1، ص311؛ مجمع الفائده، ج6، ص75؛ مسالک الافهام، ج2، ص122.</ref> و به تعبیر دیگر، حج بدون توشه راه یا وسیله حمل و نقل<ref>الروضة البهیة، ج1، ص162.</ref> و به نظر برخی، حج بیماران، کهنسالان و کسانی است که [[استطاعت]] بدنی ندارند.<ref>تعالیق مبسوطه، ج8، ص161.</ref> 

این نوع حج را تسکع نامیدند، زیرا در آن درباره چگونگی به دست آوردن زاد{{یادداشت|توشه.}} و راحله{{یادداشت|مَرکب.}} تحیر و سرگردانی وجود دارد.<ref>مسالک الافهام، ج2، ص122-123.</ref> در منابع فقهی [[اهل سنت]]، اصطلاح حج تسکّع به چشم نمی‌خورد، هر چند آنان به گونه مطلق به بحث درباره حج بدون زاد یا راحله، یا حج فقیری که زاد و راحله ندارد، بدون کاربرد واژه تسکّع، پرداخته‌اند.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص122؛ العده، ج1، ص177؛ مغنی المحتاج، ج1، ص462.</ref>