در حال ویرایش حج پیاده (بخش)

==ادای برخی مناسک با پای پیاده==
در منابع فقهی بر پیاده بودن حج گزار هنگام ادای برخی عبادات مربوط به [[حج]] و [[عمره]] تأکید شده است. این عبادات عبارتند از:

{{ستون-شروع|۲}}

#ورود به [[مکه]]؛<ref>الوسیله، ص172؛ المجموع، ج8، ص6؛ الحاوی الکبیر، ج4، ص308.</ref>
#[[طواف]]؛<ref>المجموع، ج8، ص14، 27؛ کشاف القناع، ج2، ص564.</ref>
#[[سعی]]؛<ref>المبسوط فی فقه الامامیه، ج1، ص361؛ مواهب الجلیل، ج3، ص516.</ref>
#رفتن به سوی مواقف؛<ref>مواهب الجلیل، ج3، ص516.</ref>
#[[وقوف در مشعر|وقوف در مشعر الحرام]] (برای صروره{{یادداشت|صروره، به کسی می‌گویند که نخستین حج خود را به جا می‌آورد.}})؛<ref>لوامع صاحبقرانی، ج8، ص440.</ref>
#[[رمی جمره|رمی جمرات]]؛ به نظر مشهور فقیهان [[شیعه]] به استناد احادیث<ref>الکافی، ج4، ص486؛ تهذیب، ج5، ص267.</ref> رمی پیاده مستحب و برتر از رمی به صورت سواره است.<ref>تحریر الاحکام، ج2، ص11؛ مدارک الاحکام، ج8، ص13؛ جواهر الکلام، ج19، ص110.</ref> به باور شماری از [[حنفی|حنفیان]] رمیی که پس از آن رمی دیگران باشد مستحب است پیاده انجام شود<ref>المبسوط، سرخسی، ج4، ص23؛ البحر الرائق، ج2، ص612؛ الدر المختار، ج2، ص574.</ref> و برخی فقیهان متأخر حنفی، به استناد وجود حالت خشوع، رمی پیاده را مطلقاً برتر شمرده‌اند.<ref>البحر الرائق، ج2، ص613؛ حاشیة رد المحتار، ج2، ص574.</ref> [[مذهب شافعی|شافعیان]]، رمی روزهای ۱۱ و ۱۲ [[ذی حجه]] و [[مالکی|مالکیان]]، رمی روزهای ۱۱ تا ۱۳ ذی حجه را بصورت پیاده مستحب دانسته‌اند.<ref>المدونة الکبری، ج1، ص423؛ المجموع، ج8، ص242؛ مواهب الجلیل، ج4، ص178-179.</ref>
#همه [[مناسک حج]]؛ به نظر مالکیان پیاده بودن در تمام مناسک حج، جز [[وقوف در عرفات]] و رمی جمره عقبه مستحب است.<ref>مواهب الجلیل، ج3، ص516.</ref>

{{پایان}}