در حال ویرایش روغن مالیدن به بدن (بخش)

==مالیدن روغن غیر معطر==
فقهای امامیه و اهل سنت در مورد حکم مالیدن روغن غیرمعطر از سوی محرم اختلاف نظر دارند. مشهور فقیهان [[امامیه]] روغن مالی با روغن غیر معطر را [[حرام]] می‌دانند.<ref>الخلاف، ج2، ص303؛ الحدائق الناضره، ج15، ص501؛ مستند الشیعه، ج11، ص394.</ref> [[امام خمینی]] و [[آیت الله سیستانی]] از فقهای معاصر امامیه از جمله پیروان این دیدگاه هستند.<ref>تحریر الوسیلة، ج1، ص424؛ مناسک حج (سیستانی)، ص128-129.</ref> دلیل اینان بر حرمت روایاتی است که در آنها به طور مطلق از [[حرام|حرمت]] روغن مالی در حال [[احرام]] یاد شده است یا روایاتی که در آنها روغن مالی تنها در حال ضرورت مباح شمرده شده است.<ref>الحدائق الناضره، ج15، ص502؛ مستند الشیعه، ج11، ص394.</ref> بیشتر فقیهان مذاهب اهل سنت نیز قائل به حرمت این عمل بر محرم هستند.<ref>بدائع الصنائع، ج2، ص190؛ المدونة الکبری، ج1، ص455؛ المغنی، ج3، ص300.</ref> دلیل برخی از آنان منافات روغن مالی با ژولیدگی و غبارآلودگی است که در [[حدیث نبوی]] یکی از ویژگیهای [[حج|حج‌گزار]] در حال احرام شمرده شده است.<ref>المبسوط، ج4، ص122.</ref> 

[[شافعی]] و برخی فقهای دیگر اهل سنت استفاده از روغن غیر معطر را برای دست‌ها و  بدن [[جایز]] می‌داند، اما بر آنند که استفاده از آن برای موهای سر جایز نیست؛ زیرا روغن غیر معطر نیز سبب مرتب شدن موها و از بین رفتن ژولیدگی می‌شود که این امر با حکمت احرام سازگار نیست.<ref>الأم، ج2، ص166 ، ج5، ص 247؛ المجموع، ج7، ص282؛ المغنی، ج3، ص300.</ref> 

در مقابل برخی از فقیهان امامیه روغن مالی با روغن‌های غیر معطر را بر محرم جایز شمرده‌اند. دلیل اینان افزون بر اصل [[مباح|اباحه]]، روایاتی است که این عمل در موارد مداوا جایز شمرده شده است.<ref>مختلف الشیعه، ج4، ص74؛ الحدائق الناضره، ج15، ص503.</ref>