در حال ویرایش زیارت‌نامه‌های پیامبر(ص) (بخش)

== نماز زيارت و دعاى پس از آن ==
مستحب است پس از خواندن زیارت‌نامه، دو ركعت [[نماز زيارت]] خوانده و ثواب آن را به پيامبر(ص) هدیه کند و پس از آن بگوید:
{{نقل قول دوقلو
| تیتر= دعای اول پس از نماز زیارت
| اَللّهُمَّ إِنِّي صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ، وَحْدَكَ لا شَرِيكَ لَكَ، لاَِنَّ الصَّلاةَ وَالرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ لا تَكُونُ إِلاّ لَكَ، لاَِنَّكَ أَنْتَ اللهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ. اَللّهُمَّ وَهاتانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ مِنِّي إِلى سَيِّدِي وَمَوْلايَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، فَتَقَبَّلْهُما مِنِّي بِأَحْسَنِ قَبُولِكَ، وَأْجُرْنِي عَلى ذلِكَ بِأَفْضَلِ أَمَلِي، وَرَجائِي فِيكَ وَفِي رَسُولِكَ، يا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ.
| خداوندا! من براى تو نماز و ركوع و سجود گزاردم كه تو يگانه و بى همتايى، و نماز و ركوع و سجود جز براى تو نمى تواند باشد و تو خدايى مى باشى كه معبودى جز تو نيست، خداوندا! اين دو ركعت هديه از سوى من به سرور و مولايم رسول خدا(ص) مى باشد آن را از من بپذير به بهترين صورت، و به بهترين پاداشى كه اميد آن را از جانب تو و پيامبرت دارم، اى سرپرست مؤمنان، پاداشم ده.
}}
{{سخ}}
و نيز مستحب است بعد از نماز اين دعا را بخواند:
{{نقل قول دوقلو
| تیتر= دعای دوم پس از نماز زیارت
|اَللّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّد صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ: {{آیه|وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوّاباً رَحِيماً}}، وَلَمْ أَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَآلِهِ السَّلامُ، اَللّهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَيِّءِ عَمَلِي، وَمُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي، وَمُقِرّاً لَكَ بِها، وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِها مِنِّي، وَاجْعَلْنِي اللّهُمَّ بِمُحَمَّد وَأَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ، وَمِنَ الْمُقَرَّبِينَ، يا مُحَمَّدُ يا رَسُولَ اللهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي يا نَبِيَّ اللهِ، يا سَيِّدَ خَلْقِ اللهِ، إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللهِ رَبِّكَ وَرَبِّي، لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي، وَيَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي، وَيَقْضِيَ لِي حَوائِجِي
| خدايا تو خود به پيغمبرت محمد(ص) فرمودى: «و اگر ايشان به خود ستم كنند و نزد تو آيند و از خدا آمرزش خواهند و پيغمبر نيز براى آنها آمرزش طلب كند حتماً مى‌يابند خدا را توبه پذير و مهربان» و من زمان رسول تو را، كه سلام بر او و آلش باد، درك نكردم خدايا اكنون او را از روى شوق زيارت كرده و از كار بدم توبه خواهم و از گناهانم به درگاهت آمرزش جويم و اقرار بدان گناهانم نيز دارم و تو خود آنها را بهتر از من مى‌دانى و توجه كنم به درگاهت بوسيله پيامبر رحمت درودهاى تو بر او و آلش باد پس قرار ده خدايا به حق محمد و خاندانش مرا آبرومند پيش خود در دنيا و آخرت و از نزديكانت، اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت اى پيامبر خدا اى آقاى خلق خدا من بوسيله تو رو كنم به درگاه خدا پروردگار تو و پروردگارم تا بيامرزد گناهانم را و بپذيرد از من كردارم را و برآورد حاجاتم را 
| فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَرَبِّي، فَنِعْمَ الْمَسْؤُولُ رَبِّي، وَنِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يا مُحَمَّدُ، عَلَيْكَ وَعَلى أَهْلِ بَيْتِكَ السَّلامُ، اَللّهُمَّ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَالرَّحْمَةَ، وَالرِّزْقَ الْواسِعَ الطَّيِّبَ النّافِعَ، كَما أَوْجَبْتَ لِمَنْ اَتى نَبِيَّكَ مُحَمَّداًصَلَواتُكَ عَلَيْهِوَآلِهِ السَّلامُ، وَهُوَحَيٌّ، فَأَقَرَّلَهُ بِذُنُوبِهِ،وَاسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ السَّلامُ، فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَمَ الرّاحِمِينَ. اَللّهمَّ وقَدْ أَمَّلتُكَ وَرَجَوْتُكَ، وَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ، وَرَغِبْتُ إِلَيكَ عَمَّنْ سِواكَ، وقَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوابِكَ، وَإِنِّي لَمُقِرٌّ غَيْرُ مُنْكِر، وَتائِبٌ [إِلَيكَ] مِمَّا اقْتَرَفْتُ، وَعائِذٌ بِكَ فِي هذَاالمَقامِ مِمّاقَدَّمْتُ مِنَ الاَْعْمالِ الّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهاوَنَهَيْتَنِي عَنْها، وَأَوعَدْتَ عَلَيهَا الْعِقابَ.
| پس تو هم شفيع من باش در پيشگاه پروردگارت و پروردگار من زيرا كه نيكو خدائى است كه از او درخواست شود مولا و پروردگار من وتو هم نيكو شفيعى هستى اى محمد كه بر تو و اهل بيتت سلام باد خدايا و واجب گردان براى من از نزد خود آمرزش و رحمت و روزى فراخ پاكيزه و سودمند چنانچه واجب گرداندى براى كسى كه به نزد پيامبرت محمد  كه درودهاى تو بر او و آلش باد  در زمان حيات او مى آمد و اقرار به گناهانش مى كرد و رسول تو عليه و آله السلام برايش آمرزش مى خواست و تو هم او را مى آمرزيدى به رحمتت اى مهربانترين مهربانان. خدايا، به تو اميد بسته و آرزومندم، در پيشگاهت ايستاده ام و از جز تو به درگاه تو روى آورده ام. به پاداش فراوان تو اميد بسته ام، همانا اقرار دارم وانكار نمى كنم. از آنچه كرده ام به درگاهت توبه مى كنم ودر اين جايگاه به تو پناه آورده ام از كارهايى كه كرده ام و تو پيشتر مرا از آنها نهى كرده اى و وعده عقاب بر آنها داده اى.
| وَأَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقامَ الْخِزْيِ وَالذُّلِّ، يَوْمَ تُهتَكُ فِيهِ الأَسْتارُ، {{آیه|وَتَبْدُو فِيهِ الاَْسْرارُ}} وَالْفَضائِحُ الْكِبارُ، وَتُرْعَدُ فِيهِ الْفَرائِصُ، يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَالنَّدامَةِ، يَوْمَ الأَفْكَةِ، يَوْمَ الآزِفَةِ، يَومَ التَّغابُنِ، يَوْمَ الْفَصْلِ، يَوْمَ الْجَزاءِ. يَوْماً كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَة، يَوْمَ النَّفْخَةِ. {{آیه|يَوْمَ تَرْجُفُ الرّاجِفَةُ، تَتْبَعُهَا الرّادِفَةُ}}، يَوْمَ النَّشْرِ، يَوْمَ الْعَرْضِ، {{آیه|يَوْمَ يَقُومُ النّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِينَ}}، {{آیه|يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ وَصاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ}}، يَوْمَ تَشَقَّقُ الاَْرْضُ وَأَكْنافُ السَّماءِ، {{آیه|يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْس تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها}}
| به بزرگوارى ذات تو پناه مى برم كه مرا در جايگاه خوارى و ذلّت قرار دهى، در روزى كه پرده ها دريده مى شود و اسرار و رسوايى هاى بزرگ آشكار مى گردد و زانوها لرزان مى شود، روز حسرت و پشيمانى، روز دگرگونى، روز نزديك، روز زيانكارى، روز جدايى، روز پاداش، روزى كه اندازه آن پنجاه هزار سال است، روز دميدن در صور، روزى كه زلزله عظيم پديد مى آيد و در پى آن، حادثه صيحه محشررخ مى دهد، روز رستاخيز، روز عرضه شدن، روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى ايستند، روزى كه انسان از برادرش، مادرش، پدرش، همسرش وفرزندانش مى گريزد، روزى كه زمين و اطراف آسمان از هم مى شكافد، روزى كه هركس (در فكر خويش است و) از خودش دفاع مى كند
| يَوْمَ يُرَدُّونَ فِيهَ إلَى اللّهِ فَيُنَبِّئُهم بِما عَمِلوُا، {{آیه|يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَلا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاّ مَنْ رَحِمَ اللهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ}}، يَومَ يُرَدُّونَ إِلَى اللّهِ مَوْلاهُمُ الحَقِّ {{آیه|يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ اْلأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلى نُصُب يُوفِضُونَ}}، كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدّاعِ إِلى اللّهِ يَوْمَ الْواقِعَةِ، يَوْمَ تُرَجُّ الاَْرْضُ رَجّاً، {{آیه|يَوْمَ تَكُونُ السَّماءُكَالْمُهْلِ، وَتَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ، وَ لا يَسْئَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً}}، يَوْمَ الشّاهِدِ وَالْمَشْهوُدِ، يَوْمَ تَكوُنُ الْمَلآئِكَةُ صَفّاً صَفّاً.
| روزى كه مردم به سوى خداى خود بازگردانده مى شوند، پس او آنان را به آنچه كرده اند آگاه مى كند، روزى كه هيچ دوستى هيچ كمكى به دوستش نمى كند و از هيچ سو يارى نمى شوند مگر كسى كه خدا او را مورد رحمت قرار دهد، كه او قدرتمندومهربان است، روزى كه همه به سوى مولاى حقيقى خود برگردانده مى‌شوند، روزى كه شتابان از گورهابيرون مى آيند،گويى آنان به سوى بت ها مى دوند ومى كوچند، گويا آنان ملخ هايى پراكنده اندكه ازگورهابرمى خيزند وبه سوى دعوت كننده، به سوى خدا گردن مى كشند، روز واقعه حتمى، روزى كه زمين به شدّت مى لرزد، روزى كه آسمان همچون فلزّ گداخته شود و كوه ها همچون پشم، رشته و متلاشى گردد و هيچ دوست صميمى سراغ دوست خود را نمى گيرد، روزشاهد (كه پيامبر وگواهان اعمال امّت) ومشهود (اعمال امّت)، روزى كه فرشتگان صف در صف مى ايستند.
| اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ، وَلا تُخْزِنِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ بِما جَنَيْتُ عَلى نَفْسِي، وَاجْعَلْ يا رَبِّ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيائِكَ مُنْطَلَقِي، [وَ] فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدوَأَهْلِ بَيْتِهِ(ع) مَحْشَري، وَاجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي، وَفِي الْغُرِّ الْكِرامِ مَصْدَرِي، وَأَعْطِنِي كِتابِي بِيَمِينِي حَتّى أَفوُزَ بِحَسَناتِي، وَتُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي وَتُيَسِّرَبِهِ حِسابِي، وَتُرَجِّحَ بِهِ مِيزانِي، وَأَمضِيَ مَعَ الْفائِزِينَ مِنْ عِبادِكَ الصّالِحِينَ إِلى رِضْوانِكَ وَجِنانِكَ يا إلهَ الْعالَمِينَ.
| خداوندا! بر وضعيت من در آن روز رحمت آور و در آن روز به سبب آنچه بر خويش بد كرده ام خوارم مساز. پروردگارا، در آن روز راه ومسيرم را با اولياى خودت قرار بده و حشر مرا در زمره محمد و خاندان او قرار بده، ورودم را به حوض كوثر بگردان و خروجم را همراه با سپيد رويان بزرگوار قرار بده، نامه اعمالم را به دست راستم عطا كن تا به سبب حسناتم رستگار شوم و به سبب آن رو سفيدم كنى و حسابم را آسان سازى و با آن ميزانم را برتر كنى و همراه بندگان صالح و رستگارت به سوى رضوان و بهشت برين تو رهسپار شوم، اى معبود جهانيان.
| اَللّهُمَّ إِنِّي أَعوُذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلائِقِ بِجَرِيرَتِي، وَأَنْ أَلْقى الْخِزْيَ وَالنَّدامَةَ بِخَطِيئَتِي، وَأَنْ تَُظهَِرَ فِيهِ سَيِّئاتِي عَلى حَسَناتِي، [وَ] أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلائِقِ بِاسْمِي، يا غَنِيُّ يا كَرِيمُ، اَلْعَفْوَ، اَلْعَفْوَ، اَلْعَفْوَ، اَلسَّتْرَ، اَلسَّتْرَ. اَللّهُمَّ وَأَعوُذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكوُنَ فِي ذلِكَ الْيَوْمِ فِي (مَواقِفِ الْخِزْيِ وَ) مَواقِفِ الاَْشْرارِ مَوْقِفِي، أوْ فِي مَقامِ الاَْشْقِياءِ مَقامِي، وَإِذا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمالِهِمْ زُمَراً إِلى مَنازِلِهِم، فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصّالِحِينَ، وَفِي زُمْرَةِ أَوْلِيائِكَ الْمُتَّقِينَ، إِلى جِنانِكَ يا رَبَّ الْعالَمِينَ.
| خداوندا! به تو پناه مى برم از اين كه در آن روز، به سبب گناهانم ميان خلايق رسوايم كنى و به سبب خطاهايم خوارى و پشيمانى بكشم و در آن روز، بدى هايم را بر خوبى هايم غالب گردانى و مرا ميان خلايق، به نام ياد كنى، اى بى نياز، اى بزرگوار، ببخشاى، ببخشاى، ببخشاى، بپوشان، بپوشان. خداوندا! به تو پناه مى برم كه در آن روز، جايگاه من در جايگاه هاى خوارى و بدان باشد، يا در جمع شقاوتمندان باشم. وقتى بندگانت را از هم جدا ساختى و هر يك را به سبب اعمالشان گروه گروه به سوى منزلگاه هايشان سوق دادى، مرا هم به رحمت خويش در ميان بندگان شايسته ات و در زمره دوستان تقواپيشه ات به سوى بهشت خودسوق بده، اى پروردگارجهانيان».
}}