در حال ویرایش سعی (فتاوای مراجع)

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.

نسخهٔ فعلی متن شما
خط ۲: خط ۲:


[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
[[رده:مقاله‌های در حال ویرایش]]
{{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۵ | واجب است بعد از به جا آوردن نماز طواف، سعي کند بين صفا و مروه، که دو کوه معروف‌اند.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۶ | مراد از «سعي» آن است که از کوه صفا برود به مروه و از مروه برگردد به صفا.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۷ | واجب است سعي بين صفا و مروه هفت مرتبه باشد که به هر مرتبه شوط گويند؛ به اين معنا که از صفا به مروه رفتن يک شوط است و از مروه به صفا برگشتن نيز يک شوط است.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۸ | واجب است اول از صفا شروع کند و بايد در دور هفتم به مروه ختم شود، و اگر از مروه شروع کند، هر وقت فهميد بايد اعاده کند و اگر در بين سعي بفهمد بايد از سر بگيرد و از صفا شروع کند.{{توضیح مساله|۸۲۸|آيه الله مکارم: اگر آن دور را که از مروه شروع کرده ناديده بگيرد و بقيه را تکميل کند، بعيد نيست کفايت کند.}}
{{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۵ | واجب است بعد از به جا آوردن نماز طواف، سعي کند بين صفا و مروه، که دو کوه معروف‌اند.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۶ | مراد از «سعي» آن است که از کوه صفا برود به مروه و از مروه برگردد به صفا.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۷ | واجب است سعي بين صفا و مروه هفت مرتبه باشد که به هر مرتبه شوط گويند؛ به اين معنا که از صفا به مروه رفتن يک شوط است و از مروه به صفا برگشتن نيز يک شوط است.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۸ | واجب است اول از صفا شروع کند و بايد در دور هفتم به مروه ختم شود، و اگر از مروه شروع کند، هر وقت فهميد بايد اعاده کند و اگر در بين سعي بفهمد بايد از سر بگيرد و از صفا شروع کند.{{توضیح مساله|۸۲۸|آيه الله مکارم: اگر آن دور را که از مروه شروع کرده ناديده بگيرد و بقيه را تکميل کند، بعيد نيست کفايت کند.}}


  | {{ارجاع مساله|۸۲۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۹ | احتياط آن است{{توضیح مساله|۸۲۹|آيه الله بهجت: واجب است که ابتدا کند از جزء اول صفا به آنکه پاشنه پا را بچسباند، در غير سوار و محمول، به جزء اول مسافت. 
  | {{ارجاع مساله|۸۲۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۲۹ | احتياط آن است{{توضیح مساله|۸۲۹|آيه الله بهجت: واجب است که ابتدا کند از جزء اول صفا به آنکه پاشنه پا را بچسباند، در غير سوار و محمول، به جزء اول مسافت. 
خط ۲۴: خط ۲۴:
  | {{ارجاع مساله|۸۳۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۱ | طهارت از حدث و خبث و ستر عورت در سعي معتبر نيست، گرچه احوط مراعات طهارت از حدث است.{{توضیح مساله|۸۳۱|آيه الله مکارم: ستر عورت بنا بر احتياط واجب معتبر است.}}
  | {{ارجاع مساله|۸۳۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۱ | طهارت از حدث و خبث و ستر عورت در سعي معتبر نيست، گرچه احوط مراعات طهارت از حدث است.{{توضیح مساله|۸۳۱|آيه الله مکارم: ستر عورت بنا بر احتياط واجب معتبر است.}}


  | {{ارجاع مساله|۸۳۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۲ | واجب است سعي را بعد از طواف و نماز آن به جا آورد و اگر عمداً پيش از آنها به جا آورد بايد بعد از طواف و نماز، آن را اعاده کند.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۳ | اگر از روي فراموشي مقدم بدارد سعي را بر طواف، اقوي آن است که آن را اعاده کند{{توضیح مساله|۸۳۳|آيات عظام بهجت، صافي، مکارم، گلپايگاني: بنا بر احتياط واجب.
  | {{ارجاع مساله|۸۳۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۲ | واجب است سعي را بعد از طواف و نماز آن به جا آورد و اگر عمداً پيش از آنها به جا آورد بايد بعد از طواف و نماز، آن را اعاده کند.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۳ | اگر از روي فراموشي مقدم بدارد سعي را بر طواف، اقوي آن است که آن را اعاده کند{{توضیح مساله|۸۳۳|آيات عظام بهجت، صافي، مکارم، گلپايگاني: بنا بر احتياط واجب.


آيه الله خويي، آيه الله تبريزى: اگر مقدم داشتن سعي از جهت فراموشي طواف بوده باشد، باز احوط اين است که سعي را پس از طواف اعاده نمايد.
آيه الله خويي، آيه الله تبريزى: اگر مقدم داشتن سعي از جهت فراموشي طواف بوده باشد، باز احوط اين است که سعي را پس از طواف اعاده نمايد.
خط ۵۳: خط ۵۳:
آيه الله زنجاني، آيه الله سيستانی: هرچند رفع خستگي، طولاني شود، ولي بايد پس از رفع خستگي، بلافاصله سعي را ادامه دهد.}}
آيه الله زنجاني، آيه الله سيستانی: هرچند رفع خستگي، طولاني شود، ولي بايد پس از رفع خستگي، بلافاصله سعي را ادامه دهد.}}


  | {{ارجاع مساله|۸۳۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۹ | جايز است تأخير سعي از طواف و نماز آن، براي رفع خستگي يا تخفيف گرمي هوا و جايز است بدون عذر تأخير بيندازد تا شب، گرچه احتياط در تأخير نينداختن است.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۰ | جايز نيست تأخير انداختن تا فردا بدون عذر؛ از قبيل مرض.{{توضیح مساله|۸۴۰|آيه الله تبريزى، آيه الله سیستانی: و اگر تأخير عمدي و بدون عذر بوده احتياطا بايد طواف و نماز آن را اعاده کند.
  | {{ارجاع مساله|۸۳۸}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۳۹ | جايز است تأخير سعي از طواف و نماز آن، براي رفع خستگي يا تخفيف گرمي هوا و جايز است بدون عذر تأخير بيندازد تا شب، گرچه احتياط در تأخير نينداختن است.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۰ | جايز نيست تأخير انداختن تا فردا بدون عذر؛ از قبيل مرض.{{توضیح مساله|۸۴۰|آيه الله تبريزى، آيه الله سیستانی: و اگر تأخير عمدي و بدون عذر بوده احتياطا بايد طواف و نماز آن را اعاده کند.


آيه الله خويي: اگر تأخير انداخت طواف و نماز را اعاده نمايد.
آيه الله خويي: اگر تأخير انداخت طواف و نماز را اعاده نمايد.
خط ۶۵: خط ۶۵:
  | {{ارجاع مساله|۸۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۱ | سعي از عبادات است و بايد آن را با نيت خالص براي فرمان خداي تعالي بياورد.{{توضیح مساله|۸۴۱|آيه الله زنجاني، آيه الله سيستاني: به ذيل مسئله ۵۴۰ مراجعه شود.}}
  | {{ارجاع مساله|۸۴۰}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۱ | سعي از عبادات است و بايد آن را با نيت خالص براي فرمان خداي تعالي بياورد.{{توضیح مساله|۸۴۱|آيه الله زنجاني، آيه الله سيستاني: به ذيل مسئله ۵۴۰ مراجعه شود.}}


  | {{ارجاع مساله|۸۴۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۲ | سعي مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روي عمد يا سهو چنان است که در طواف گذشت.{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۳ | زياد کردن در سعي بر هفت مرتبه از روي عمد موجب باطل شدن آن است به تفصيلي که در طواف گذشت.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۴ | اگر از روي فراموشي زياد کند بر سعي؛ چه کمتر از يک مرتبه يا بيشتر، سعي او صحيح است و بهتر آن است که زايد را رها کند، گرچه بعيد نيست که بتواند آن را به هفت مرتبه برساند.{{توضیح مساله|۸۴۴|آيات عظام بهجت، تبريزی، خويي، سبحاني: اگر زيادي يک شوط باشد مستحب است آن را به  
  | {{ارجاع مساله|۸۴۱}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۲ | سعي مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روي عمد يا سهو چنان است که در طواف گذشت.{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۳ | زياد کردن در سعي بر هفت مرتبه از روي عمد موجب باطل شدن آن است به تفصيلي که در طواف گذشت.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۴ | اگر از روي فراموشي زياد کند بر سعي؛ چه کمتر از يک مرتبه يا بيشتر، سعي او صحيح است و بهتر آن است که زايد را رها کند، گرچه بعيد نيست که بتواند آن را به هفت مرتبه برساند.{{توضیح مساله|۸۴۴|آيات عظام بهجت، تبريزی، خويي، سبحاني: اگر زيادي يک شوط باشد مستحب است آن را به  
هفت برساند.
هفت برساند.


خط ۹۶: خط ۹۶:
 آيه الله فاضل: اگر کمتر از يک مرتبه سعي کرد و بقيه را فراموش کرد که انجام دهد، احتياط واجب آن است که سعي را از سر بگيرد و همين طور است اگر کمتر از چهار مرتبه را انجام داده باشد و بقيه را فراموش کرده باشد.}}
 آيه الله فاضل: اگر کمتر از يک مرتبه سعي کرد و بقيه را فراموش کرد که انجام دهد، احتياط واجب آن است که سعي را از سر بگيرد و همين طور است اگر کمتر از چهار مرتبه را انجام داده باشد و بقيه را فراموش کرده باشد.}}


  | {{ارجاع مساله|۸۴۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۷ | با تمام کردن سعي، حلال نمي‌شود بر او آنچه حرام شده بود به واسطه احرام.}}{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۸ | اگر فراموش کرد بعض سعي را در عمره تمتع، پس به گمان اينکه اعمال عمره تمام شده، از احرام خارج شد و بعد از آن نزديکي با زنان کرد، واجب است برگردد و سعي را تمام کند و احتياط واجب آن است که يک گاو براي کفاره ذبح کند.{{توضیح مساله|۸۴۸|آيه الله بهجت: کفاره جماع واجب است و در ناخن گرفتن احتياط واجب.
  | {{ارجاع مساله|۸۴۶}} }} {{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۷ | با تمام کردن سعي، حلال نمي‌شود بر او آنچه حرام شده بود به واسطه احرام.{{سخ}} {{فتاوی حج  | مساله = ۸۴۸ | اگر فراموش کرد بعض سعي را در عمره تمتع، پس به گمان اينکه اعمال عمره تمام شده، از احرام خارج شد و بعد از آن نزديکي با زنان کرد، واجب است برگردد و سعي را تمام کند و احتياط واجب آن است که يک گاو براي کفاره ذبح کند.{{توضیح مساله|۸۴۸|آيه الله بهجت: کفاره جماع واجب است و در ناخن گرفتن احتياط واجب.


آيه الله تبريزى، آيه الله سيستاني: و به اعتقاد اينکه از سعي فارغ شده مُحل شود، در اين صورت احوط اين است که يک گاو کفاره بدهد و لازم است سعي را به نحوي که گفته شد تمام نمايد.
آيه الله تبريزى، آيه الله سيستاني: و به اعتقاد اينکه از سعي فارغ شده مُحل شود، در اين صورت احوط اين است که يک گاو کفاره بدهد و لازم است سعي را به نحوي که گفته شد تمام نمايد.
لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی حج منتشرشده تحت Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike در نظر گرفته‌می‌شوند (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش و توزیع شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (برای جزئیات بیش‌تر ویکی حج:حق تکثیر را ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!
لغو راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)

این صفحه عضوی از یک ردهٔ پنهان است: