در حال ویرایش طواف نساء (فتاوای مراجع) (بخش)

==اشخاصی که طواف نساء را قبل از عرفات می توانند انجام بدهند==
{{فتاوی حج
| مساله = 1176
|چند طایفه‌اند که برای آنها جایز است طواف حج و نماز و سعی و طواف نساء {{توضیح مساله|1176|.
* '''بهجت:'''... طواف نساء و نماز آن علی المشهور الأظهر....
}} و نماز آن را، بعد از آنکه [[محرم]] به [[احرام حج]] شدند  {{توضیح مساله|1176|.
* '''مکارم:''' بنا بر [[احتیاط واجب]].
}}قبل از رفتن به عرفات، به جا آورند  {{توضیح مساله|1176|.
* '''بهجت:''' اظهر جواز تقدیم برای صاحب عذر است و احوط آن است که تقدیم کند و بعد از آن اگر ممکن شود اعاده آن در [[ایام تشریق]] کند والاّ در باقی ماه [[ذیحجه|ذی‌حجه]] اعاده نماید و اگر ممکن نشد استنابه نماید علی الأحوط و اگر می‌داند (مورد چهارم) که در تمام ماه ممکن نمی‌شود، پس بی‌اشکال تقدیم واجب است و احوط جمع بین تقدیم و استنابه است.
* '''تبریزى:''' کسی که از رفتن به [[مکه]] یا از مباشرت به اعمال بعد از رجوع از منا بر جان خود می‌ترسد، او فقط می‌تواند طواف نساء و نمازش را نیز مقدم بدارد و بقیه طوایف معذورین، طواف حج و نماز آن را مقدم می‌کنند و بنا بر احتیاط مستحبّ، سعی را هم مقدم کنند و بعد در وقت خودش اعاده کنند و چنانچه سعی را مقدم کردند، احتیاط واجب آن است که در وقتش اعاده کنند.
* '''خویی:''' تقدیم طواف حج و نماز و سعی بر وقوفین در حج تمتع جایز نیست مگر برای پیرمردان یا زنی که بیم حیض شدن دارد، که این دو می‌توانند طواف حج و نمازش را قبل از وقوفین به جا آورده و سعی را در وقت خودش بنمایند و احوط این است که سعی را نیز مقدم داشته و در وقتش هم اعاده نمایند و اولی و بهتر نیز در صورت امکان، اعاده طواف و نماز است در [[ایام تشریق]] یا بعد از آن تا آخر ماه ذی‌حجه و کسی که از رفتن به مکه بر جان خود می‌ترسد می‌تواند طواف حج و نماز و سعی را بر وقوفین مقدم بدارد بلکه مقدم داشتن طواف نساء نیز عیبی ندارد و بعد از اعمال منا هر جا دلش بخواهد برود. 
* '''زنجانی:''' بر کسانی ‌که می‌ترسند نتوانند از منا به [[مکه]] بازگردند، واجب است تمام اعمال مکه ـ حتی طواف نساء ـ را بر [[وقوف عرفات]]، مقدم بدارند و عمل آنها مجزی است، هرچند کشف خلاف شود، اما سایر طوایفی که ذکر می‌شوند نمی‌توانند طواف نساء را مقدم بدارند و آنها عبارتند از: 1. کسانی ‌که به جهتی مانند [[حیض]] یا پیری زیاد یا بیماری نمی‌توانند یا می‌ترسند که نتوانند اعمال مکه را پس از بازگشت از منا انجام دهند، بر اینها تقدیم طواف و سعی، واجب و مجزی است؛ 2. کسانی ‌که طواف و سعی در زمان خودش بر آنها حرجی است؛ بر این گروه تقدیم طواف و سعی، جایز و مجزی است؛ 3. کسانی ‌که خوف آن دارند که اعمال مکه در زمان خودش برای آنها ایجاد حرج کند، این گروه می‌توانند طواف حج و سعی را رجائاً مقدم کنند، که اگر بعداً معلوم شد واقعاً حرجی بوده مجزی است.
* '''گلپایگانی:''' احوط برای این چند طایفه تقدیم [[طواف نساء]] و نماز آن است رجائاً. سپس اعاده بعد از مناسک منا در صورت تمکن والاّ باید نایب بگیرد.
}}و عمل آنها مجزی است:
اول ـ زن‌هایی که ترس آن دارند که در برگشتن [[حائض]] یا [[نفساء]] شوند و پاک نشوند و نتوانند بمانند تا پاک شوند.
دوم ـ پیرمردها یا پیرزن‌هایی که عاجز باشند از [[طواف]] در موقع مراجعت، برای زیادی جمعیت، یا عاجز از برگشتن به [[مکه]] باشند.  {{توضیح مساله|1176|.
* '''سبحانی:''' پیرمرد یا پیرزنی که نمی‌توانند خودشان بعد از برگشتن از منا اعمال مکه را در ازدحام انجام دهند.
* '''سیستانی:''' مناط [[عسر]] است نه عجز.
* '''فاضل:''' و نتواند صبر کند تا ازدحام تمام شود یا صبر کردن مستلزم عسر و [[حرج]] باشد.
}}
سوم ـ اشخاص مریضی که بترسند در وقت ازدحام طواف کنند یا عاجز باشند از آن.  {{توضیح مساله|1176|.
* '''سیستانی:''' مریض یا معلول و هر کسی که بازگشت به مکه برای او مشکل باشد، یا طواف مشکل باشد در اثر ازدحام و مانند آن.
* '''فاضل:''' و نتوانند تا رفع ازدحام در مکه بمانند یا با عسر و حرج مواجه می‌شوند.
}}
چهارم ـ کسانی ‌که می‌دانند تا آخر ماه ذی‌حجه، به جهتی برای آنها ممکن نمی‌شود [[طواف]] و [[سعی]].  {{توضیح مساله|1176|.
* '''تبریزی، خویی:''' کسانی که از رفتن به مکه بر جان خود می‌ترسند.
* '''خامنه‌ای:''' به جا آوردن اعمال فوق، پیش از وقوف در [[عرفات]] و [[مشعر]] و اعمال [[منا]] در حال اختیار جایز نیست، اما این کار برای سه گروه جایز است که عبارتنداز: نخست، زنانی که می‌ترسند با ابتلا به [[حیض]] یا [[نفاس]] پس از بازگشت به مکه مکرمه از انجام طواف و نماز آن باز بمانند، و نتوانند تا پاک شدن منتظر بمانند؛ دوم: مردان و زنانی که ناتوان از طواف و نماز آن پس از بازگشت به مکه از جهت زیادی ازدحام باشند، و یا اصولاً ناتوان از بازگشت به مکه باشند؛ سوم: بیمارانی که پس از بازگشت به مکه مکرمه، بر اثر ازدحام یا ترس از آن، از انجام طواف ناتوانند. 
* '''سبحانی:''' هر کس دیگری که [[عذر]] عرف پسند داشته باشد از اینکه اعمال را بعد از برگشتن از منا تا آخر ذی‌حجه و یا زمانی که در مکه هست خود انجام دهد.
* '''سیستانی:''' کسانی ‌که می‌ترسند برای آنها بازگشت به مکه میسر نشود.
}}
|{{ارجاع مساله|1176}}‌ 
}}
{{سخ}}

{{فتاوی حج
| مساله = 1177
|سه طایفه اول، اعمالی را که جلو انداختند، کافی است اگرچه بعد خلاف آن ظاهر شود، مثلاً زن حائض نشود و مریض خوب شود و ازدحام چندان نباشد که موجب مزاحمت شود، پس بر اینها لازم نیست اعاده اعمال گرچه احوط است.  {{توضیح مساله|1177|.
* '''بهجت، تبریزی، خویی  زنجانی:''' به ذیل مسئله قبل مراجعه شود.
* '''صافی:''' احتیاط آن است که بعد از برگشتن از منا، اگر ممکن شود در ایام تشریق وگرنه تا آخر ذی‌حجه طواف و سعی را دوباره به جا آورند.
* '''مکارم:''' احتیاط به اعاده در صورت امکان ترک نشود.
}}
|{{ارجاع مساله|1177}}‌ 
}}
{{سخ}}

{{فتاوی حج
| مساله = 1178
|طایفه چهارم که عقیده داشت نمی‌تواند اعمال را به جا آورد، اگر از جهت مرض و پیری و علیلی بود باز مجزی است، و اما اگر از جهت دیگر بود؛ مثل آنکه اعتقاد داشت سیل مانع می‌شود و بعد خلافش ظاهر شد باید اعاده کند اعمال را، بعد از رجوع.  {{توضیح مساله|1178|.
* '''تبریزی، خویی:''' کسانی که از رفتن به مکه بر جان خود می‌ترسند.
* '''زنجانی:''' بر کسانی ‌که می‌ترسند نتوانند از منا به مکه بازگردند، واجب است تمام اعمال مکه ـ حتی طواف نساء ـ را بر [[وقوف عرفات]]، مقدم بدارند و عمل آنها مجزی است، هرچند کشف خلاف شود، اما سایر طوایفی که ذکر می‌شوند نمی‌توانند طواف نساء را مقدم بدارند و آنها عبارتند از: 1. کسانی ‌که به جهتی مانند حیض یا پیری زیاد یا بیماری نمی‌توانند یا می‌ترسند که نتوانند اعمال مکه را پس از بازگشت از منا انجام دهند، بر اینها تقدیم [[طواف]] و [[سعی]]، واجب و مجزی است؛ 2. کسانی ‌که طواف و سعی در زمان خودش بر آنها حرجی است؛ بر این گروه تقدیم طواف و سعی، جایز و مجزی است؛ 3. کسانی ‌که خوف آن دارند که اعمال مکه در زمان خودش برای آنها ایجاد حرج کند، این گروه می‌توانند طواف حج و سعی را رجائاً مقدم کنند، که اگر بعداً معلوم شد واقعاً حرجی بوده مجزی است.
* '''سبحانی:''' بیماری و پیری جزء گروه‌های دوم و سوم هستند که گذشت و اعتقاد به سیل و امثال آن جزء گروه چهارم که در صورت کشف خلاف باید اعمال را اعاده کنند .
* '''سیستانی، گلپایگانی:''' در همه موارد اعاده را موافق احتیاط استحبابی بیان کرده‌اند.
* '''صافی:''' احوط آن است که پس از مراجعت از منا نایب بگیرند که اعمال آنها را انجام دهد و اگر بعد از مراجعت خلاف یقینی که داشت ظاهر شد اعاده لازم است بدون تفاوت بین صور مذکوره.
* '''فاضل:''' و اگر احتمال حدوث مرض را می‌داد و بعداً مرض حادث نشد، مجزی نیست.
* '''مکارم:''' احتیاط به اعاده در صورت امکان ترک نشود.
}}
|{{ارجاع مساله|1178}}‌ 
}}